ผีขี้เมา
ฝนระห่ำกระหน่ำโถมโครมโครมครืน
ฟ้าทั้งผืนฝืนสะท้านสะท้อนไหว
น้ำทะลักถล่มทะลายกระจายไป
กลางความหม่นปนหมองไหม้แทบวายวาง
ลมกรรโชกโยกสะบัดเที่ยวกวัดแกว่ง
ฤทธิแรงแว้งระรัวดังมั่วคลั่ง
ใดมาอ้างมาขวางกั้นต้องพลันพัง
พลูพลังสะพรั่งบานการทำลาย
ธรรมชาติลงโทษหรือโกรธกริ้ว
ที่มนุษย์ไม่หยุดหิวหื่นกระหาย
ร่มไม้รื่นยืนเคียงอยู่เรียงราย
มาล้มหายเพราะใดนั่นรู้กันดี
เสาะเสพสุขกลางทุกข์ขรมนิยมนัก
มิเคยจักสำนึกตนคนหรือนี่
ผลของเวรเดนของกรรมตามราวี
จะไม่มีแม้ที่ทางไว้ฝังตัว
ยามน้ำหลากฝากน้ำตาทุกคราครั้ง
ใครจะรั้งยั้งยื้อยุดหยุดความชั่ว
ยินเสียงฝนปนเสียงฟ้าชั่งน่ากลัว
เหมือนเสียงรัวคอยเร
829
6
0
หน้าส่วนตัว
