พี่ดอกแก้ว
หยุดตรงนี้ที่ยืนอยู่คือ.....ผู้แพ้
คงเป็นแค่ซากความหวังที่ยั้งอยู่
เพราะสิ้นไร้ความกล้าท้าศัตรู
ไม่รับรู้รอบกายไร้ดวงตา
นั่นเห็นไหม...ยังมีใครอีกหลายคน
ที่ร่วมทางทุกข์ทนเพื่อค้นหา
สองมือถากถางพงคงมรรคา
สองดวงตาเปล่งประกายหมายเส้นชัย
นั่นเห็นไหม...ยังมีใครอยู่เบื้องหลัง
รอความหวังจะเดินตามความสดใส
ยิ้มเจิดจ้าทอดสายตามาแต่ไกล
ฝันและหวังยังเปี่ยมในทุกสายตา
นั่นเห็นไหม...ราวพฤกษ์ไพรยังสดเขียว
แม้จะมีบางเสี้ยวของพฤกษา
ที่หักโค่นโอนกิ่งทิ้งกายา
เพราะแรงลมโหมพาคราขืนกาย
นั่นเห็นไหม...ใบไม้ไหวอยู่อีกข้าง
ค่อยค่อยสร้างร่มใบไว้สืบสาย
หาทดท้อพ้อลมอย่างงมงาย
ท