แม้กายห่างแต่ใจยังชิดไกล้ ผูกกันไว้ด้วยสัญญาแต่หนหลัง ครั้นที่เราได้อยู่ได้พบกัน มันคือวันที่เราไม่ลืมเลือน แม้วันผ่านเวลาเลื่อนนานแค่ไหน แต่ดวงใจคงมั้นไม่คลาเคลื่อน ใจผูกใจยึดมั้นไม่บิดเบือน ยังคอยเตือนว่าเรายังมีกัน เพื่อรอวันที่เราเจอกันไหม่ ไปด้วยใจด้วยรักด้วยผูกพัน คนสองคนใจหนึ่งเดียวร่วมเติมฝัน เกาะเกี่ยวกันด้วยรักและดวงใจ แต่วันนี้กายห่างจากใจนัก อยากรู้จักว่าเธอคิดถึงไหม ถ้าไม่คิดรีบบอกว่ามีใคร จะได้ไปซักทีขี้เกียจรอ 22/9/47