แก้วประเสริฐ
= ชีวิตดอกแก้ว=
วิบากกรรมนำสร้างดุจพรางชีวิต
ล้วนลิขิตเส้นทางกรรมนำสร้างสรรค์
เลิกลดละหากใจได้กระทำ
เป็นผลนำกรรมดีไว้ในนิพพาน
การทุ่มเทแรงใจใฝ่ดีนั้น
ดุจบัวพลันโผล่น้ำล้ำสุขสันต์
พ้นภัยผองกรรมชั่วที่พัวพัน
เห็นตะวันสรรค์สว่างกลางอัมพร
ส่วนกรรมชั่วมัวหมองลองมาคิด
จิตวิปริตคิดใฝ่ให้หลอกหลอน
มันวนเวียนเวียนวนเป็นตอนตอน
สร้างร้าวรอนต่อใจถ้าใครทำ
หากไม่ทำทั้งกรรมดีและมีชั่ว
เหมือนดอกบัวพ้นน้ำกล่ำเลิศล้ำ
ไร้กลิ่นหอมสวยแต่รูปเฝ้าลูบคลำ
เขาไม่นำมาเชยชมเข้าดมดอม
ถ้าสร้างสรรค์ความดีหนีความชั่ว
เปรียบดอกบัวที่หอมหวนชวนถน
หน้าส่วนตัว
985
21
0
