แก้วประเสริฐ
*** พิลาปแดงครวญ ***
สุริยันจันทราฟ้าบรรเจิด
แสงเลอเลิศเฉิดฉวีมณีสลาย
เกิดแปรปรวนวิจิตรผลิตมลาย
ทั้งทำลายเสียสิ้นจินต์คร่ำครวญ
แสนร่ำไห้ใฝ่เสรีหวนเทวษ
เหลือเพียงเศษคำนึงตรึงกำสรวล
เหล่ามวลต่างหันเหล้วนเล่ห์ชวน
พลิกผันล้วนน้ำใจได้ครอบครอง
ปากเป็นเอกเลขโทหนังสือตรี
หากเป็นศรีศรัทธาเข้ามาสนอง
เปี่ยมร้อยเล่ห์ผันทวีที่ฝันครอง
สร้างครรลองด้วยสิ่งแพ้จริงใจ
หวานคำพูดเป็นหนึ่งซึ้งใจจิต
กระทำคิดพลิกกลับพับสิ่งใส
สัญญาจางห่างหายจากข้างใน
สิ่งมอบไว้เงินตราพาเวียนวน
เกิดเป็นคนสูงต่ำล้วนล้ำเลิศ
ที่ประเสริฐกว่าสัตว์ขจัดสับสน
ปรัชญามาตบแต่งแฝงห้วงกมล
เดรัจฉาน