เจน_จัดให้
นิราศร้างห่างรักพักหัวใจเมื่อที่คิดที่ฝันช่างเกินใฝ่จึงลาไกลไปภูดูสักที...ใครต่อใครบอกเล่ามาเข้าหูที่บนภูอยู่อย่างไรไร้แสงสีทางกันดารอาหารกินแทบไม่มีลองทบทวนอีกทีก่อนจะไปด้วยหัวใจไร้แล้งอันแห้งผากแม้ตรากตรำลำบากสักแค่ไหนคงไม่เหนื่อยกว่าวันนี้ที่ข้างในกับบางใครที่หัวใจแสนเย็นชาพอได้ฤกษ์เบิกป่าลาเมืองกรุงเมื่อแสงรุ่งเลื่อมระยับลับขอบฟ้าจุดมุ่งหมายปลายทางที่นำพาคือดอยสูงเทียมนภา...ท้าสอยดาวระหว่างทางวางเปล่าไม่เศร้าสร้อยเพราะหัวใจดวงน้อยจะคอยก้าวหวังอ้อมกอดพงไพรใช้แทนกาวผสานร้าวรอยรักที่หนักทรวง
ระยะทางรถวิ่งยิ่งห่างไกล
.ทุกความเจ็บได้ปล่อยไว้ตามทางหลวงทุกถ้อยคำสัญญาใดใครเคยลวงปลดทั้งปวงบ่วงรักเค
2376
13
1
หน้าส่วนตัว
