...ปีกหงส์...
อ ย่ า จ า ก ฉั น ไ ป
จากแค่กาย ใจยังอยู่
ฉันนั้นรู้เธอจะอยู่ใกล้ๆ
ไม่มีสักครั้งเธอทิ้ง ให้เหงาใจ
เธอเช็ดน้ำตาที่ไหลยามใครเขารังแก
เธอคือรักแท้ และหนึ่งเดียว
ที่ไม่มีใครมาข้องเกี่ยว เพราะเธอมีรักแท้
อยากให้เธอกลับมาหา ถ้าเธอยังคงแคร์
กับผู้หญิงที่มีรักแท้ แค่เธอ
แต่ฉันไม่อาจฝืนโชคชะตา
ที่นำพา เธอไปจากคนที่พร่ำเพ้อ
คอยร่ำร้อง เรียกหาเพียงเธอ
ถึงแม้ต้องเก้อ ก็เต็มใจ
ในเมื่อเธอ หมดลมหายใจ
ร่างกายถูกเผาไฟ ไปพร้อมดวงใจฉัน
เหมือมีคมมีด กรีดกลางดวงใจพลัน
น้ำตาไหลนองสองแก้มนั้น อย่างจงใจ
มือเธอที่คอยปาดคราบน้ำตา
ตอนนี้รู้ดีว่า คงเป็นไปไม่ได้
ได้แต่หยิบภาพเธอ ที่มอบให้