น้อมรัก ใจภักดิ์มั่น ในเพียรอัน สะอาดใส จะโถม โหมกายใจ แม้นวางวาย จะสู้ทน แม้นมั่น มโนแล้ว บ่คลาดแคล้ว บ่สับสน กอร์ปกรรม ในการตน ให้เทียมท้น ทั้งกายใจ โถมถั่ง ดั่งสายฝน พ้องเหตุผล จึงหลั่งไหล เมฆก่อ กำเนิดกลาย จีงค่อยปราย สายฝนพรำ พากเพียร รู้ควรชอบ ให้รู้กอร์ป กำเนิดกรรม การควร ไม่ควรทำ รู้ลึกล้ำ บำเพ็ญตน