สาบนรสิงห์
อยู่กับความเหงา
อยู่กับวันเวลาเปลี่ยวเปล่าของความหลัง
อยู่อย่างไร้หัวใจ ไร้ซึ่งแรงกำลัง
อยู่กับความหวังที่จากไป
วันเวลาล่วงเลยผ่าน
ไม่ว่าจะเนิ่นนานสักแค่ไหน
ฉันยังอยู่ตรงนี้ อยู่ที่เดิม ที่ปวดใจ
อยากซบหน้าร้องไห้...แต่น้ำตากลับไม่ไหล...ออกมา
หัวใจจากไปแล้ว
ลมหายใจยังแผ่วเพ้อละเมอหา
ภาพทรงจำวันวานที่ผ่านมา
ยังคงตรึงตราปวดปร่า...น้ำตาตกใน
ยังจมในความคิด
อยู่กับอดีต สีซีด ยังสงสัย
อยากเจ็บอย่างนี้ หรือพร้อมที่ให้เธอจากไป
ไม่เหลือความทรงจำในใจ..ไม่เหลือไว้คำว่าเรา
คงใช้เวลาทั้งชีวิต
หากให้ใจเลิกคิด เลิกขลาดเขลา
ลบเธอออกจากใจ ไม่เหลือไว้แม้เงา
เธอจะรู้หรือเปล่า...ฉันปวดร้
1972
4
0
หน้าส่วนตัว
