-ลู่หลี่ละเวง-
ถ้าเหลือแค่ ใครหนึ่งคน บนโลกนี้
จะไม่พลี ชีวาลัย ให้สวรรค์
จะอยู่ทน จนได้เป็น คนคนนั้น
จะฝ่าฟัน อันตราย เพื่อได้เป็น
เป็นใบไม้ เพียงหนึ่งใบ ในโลกนี้
หลังไพรมี อัคคีไหม้ ควันไฟเหม็น
ไม่ปล่อยโลก ให้แล้งร้อน นอนลำเค็ญ
ด้วยแลเห็น เพียงก้อนหิน กรวดดินทราย
เป็นดวงไฟ เพียงหนึ่งดวง บนห้วงฟ้า
หลังมหา พายุผ่าน ตะวันหาย
ไม่ปล่อยฟ้า ให้มืดมน จนตาลาย
หลับตาตาย ไม่สนิท เมื่อมิดมัว
เป็นหยดน้ำ เพียงหนึ่งหยาด บนหาดแห้ง
กลางที่แล้ง ทะเลทราย ไม่หายหัว
ไม่ปล่อยทราย ให้หมดหวัง ทั้งเนื้อตัว
แล้วกลับชั่ว ให้กลายดี มีทะเล
ถ้าเหลือแค่ ใครหนึ่งคน บนโลกนี้
จะไม่พลี ชีวิตให้ ด้วยไขว้เขว
ไม่นอ