k๏k㋛ⓞKღ彡
เคยถามใจบ้างหรือไม่ให้พักผ่อน
เจ้าเหนื่อยนักทุกข์ทนกันต่อสู้
ทั้งปัญหาหนักเบาโถมพรั่งพรู
เจ้ามิรู้ร้องอุทธรณ์เพียงอ่อนใจ
ทนตรากตรำลำบากยากในจิต
เพราะความคิดติดตัณหามิผลักใส
คือความอยากเกิดมีอยู่ร่ำไป
สนองให้ใจเสนอเป็นเกลอกัน
ทนทรมานผลาญเวลาของชีวิต
เพื่อพิชิตความหวังได้ดั่งฝัน
เมื่อผิดหวังซบเซาเศร้ารำพัน
โอ้ใจนั้นจะเหนื่อยล้าสักเพียงใด
หากหยุดยั้งพักคิดสักนิดหนึ่ง
จะซาบซึ้งเหตุผลมิสงสัย
ทุกชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร
ถึงดิ้นรนมากไปก็ป่วยการ
แค่เพียงมีชีวิตไม่ลำบาก
ไม่อดอยากยากเข็ญน่าสงสาร
ไม่เจ็บไข้ร่างกายพิกลพิการ
ไม่ทรมานด้วยโรคร้ายหายห่างไกล
998
1
0
หน้าส่วนตัว
