ครั้งหนึ่งนานมา มีหญิงชรา อยู่เพียงลำพัง พินิจคิดไป เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ชีวิตอยู่ยั้ง เพียงลมหายใจ ฉันเคยเอ่ยถาม จึงได้รู้ความ ตามแจ้งแถลงไข แกเคยมีลูก พันผูกหัวใจ สามคนหญิงชาย พร้อมด้วยสามี วันเดือนผันผ่าน ชีวิตร้าวราน ผัวกลายเป็นผี สาเหตุโรคร้าย ย่างกรายราวี ล่วงสิบสี่ปี ที่ตายจากไป นับจากวันนั้น ชีวิตก็พลัน เปลี่ยนจากสดใส กลับกลายทุกข์เศร้า เงียบเหงาหัวใจ น้ำตาพลันไหล เอ่อท้นดวงตา ฉันเอ่ยถามยาย ลูกเต้าทำไม ไม่เลี้ยงดูหนา ยายตอบสะอื้น กล้ำกลืนน้ำตา
1479
2
0
หน้าส่วนตัว
