เจ็บใดเล่า จะเจ็บเท่า เขาไม่รัก สุดจะหัก ห้ามใจ ไฉนนี่ เจ็บแสนเจ็บ ร้อยเท่า พันทวี เจ็บใจที่ ไปหลงรัก เขาข้างเดียว อยากสลัด ความเจ็บ ให้หลุดพ้น ยิ่งดิ้นรน ยิ่งดิ่งลง กระแสเชี่ยว ดุจน้ำวน รัดร่าง มัดเป็นเกลียว หมดหนทาง ยึดเหนี่ยว ใจกลับคืน
1111
0
0
หน้าส่วนตัว
