เพ็ญนวลชวนพิศพ้อง ตรึงตา ทอเด่นอาบอาภา บ่ลี้ แสงโสมส่องสาดหล้า สุกปลั่ง ดลดับดวงใจนี้ หมดแล้วทุกข์ทน เดือนเดียวบนแผ่นฟ้า ราตรี แลส่วนดารามี นับล้าน จึงอบอุ่นเปรมปรีดิ์ ทาทั่ว ไม่เหว่หว้าสะท้าน ดั่งบ้านหลังงาม อัมพรผ่านแผ่นกว้าง กางกัน โอบห่มดาราจันทร์ มั่นพร้อม แม้นบางช่วงลมพลัน พัดผ่าน หอบเมฆกาฬรายล้อม หลั่งน้ำราวตรม แต่ฝนพรำพร่างฟ้า ไม่นาน ก็จักพบวันวาร
1499
15
0
หน้าส่วนตัว
