คงเป็นบุญ หนุนนำ ทำให้พบ เมื่อประสบ วงพักตร์ จักหวั่นไหว นิมิตฝัน วันก่อน สะท้อนใจ เหตุอันใด ใยเห็น เป็นความจริง สื่อหทัย นัยนา มาประสาน ดุจความหวาน วาบไหว ในใจหญิง ช่างคุ้นเคย ผูกพัน ไม่ประวิง ทุกทุกสิ่ง สุขสันต์ ฉันและเธอ ดุจดั่งคน รู้ใจ ในคุณค่า ดุจดวงตา ห่วงใย ให้เสมอ ดุจตะวัน ส่องแสง เมื่อแรกเจอ เฝ้าละเมอ ห่วงหา ด้วยอาลัย จำจรพราก จากไกล แต่ใจสอง แนบประคอง เคียงขวัญ มิหวั่นไหว วอนสายลม พรมพริ้ว ลิ่วลอยไป กระซิบใจ รักเธอซึ้ง เพียงหนึ่งเดียว............ฯ
1391
27
0
หน้าส่วนตัว
