พี่ดอกแก้ว
เปิดขุมทรัพย์ใต้บันไดในวันหนึ่ง
ต้องตะลึงสายตาคราพบเห็น
ล้วนสิ่งของมากมายเกินจำเป็น
มาหลบเร้นตรงนี้เมื่อปีใด
ใคร่ครวญความตามเงื่อนย้อนเดือนแล้ว
พบวี่แววสะสมปมนิสัย
นาทีทองของห้างสร้างความไว
ให้จับจองชิงชัยลดราคา
ทั้งของแลกแจมแถมแกมหลอกขาย
เก็บสำรองมากมายให้สรรหา
ยามขาดแคลน...มีใช้ได้ทันตา
แต่ไม่เคยสักครา...ที่ขาดแคลน
ของจึงเหลือซุกซ่อนนอนอยู่นิ่ง
กลายเป็นสิ่งนอกส่วนควรหวงแหน
เหมือนขยะระรกปรกพื้นแดน
วิมานแมนกลายเป็นเช่นโกดัง
ของไม่ใช้มีไว้ไม่มีค่า
แม้นได้มาแบบเปล่าในคราวหลัง
เก็บไว้นานกาลพ้นคร่าจนพัง
เสื่อมพลังคุณภาพไร้คราบดี
ของเก็บเก่าเอาให้ใค
2287
35
0
หน้าส่วนตัว
