กวี ซีม่า
แรกแรกข้า ภักดี รักที่สุด
เพราะเอ็งจุด ประกาย หัวใจข้า
ให้มองเห็น หนทาง สร้างชีวา
หวังพึ่งพา พำนัก สุขพักพิง
เก้าสิบเก้า วันพ้น ใจคนเปลี่ยน
ข้าชักเลี่ยน เอียนเอ็ง เซ็งเป็ดยิ่ง
คำสัญญา จากใจ ไม่เป็นจริง
มีบางสิ่ง แปรผัน รักสั่นคลอน
ขึ้นภาษี น้ำมัน นั่นเริ่มเพี้ยน!!
แม้เอ็งเปลี่ยน ไปบ้าง ใจยังอ่อน
อภัยให้ เรื่อยมา ด้วยอาวรณ์
ไม่อาจรอน ตัดรัก จากอุรา
หลงสวาท มาดดี มีเสน่ห์
หุ่นเอ็งเท่ เหลือล้น โดนใจข้า
นึกไม่ถึง ร่างที่เห็น เป็นเทวา
เผยธาตุแท้ ออกมา ให้ข้าเซ็ง
เซ็งที่มอง ไม่ถ่องแท้ แค่เพียงผ่าน
รูปซาตาน จำเพาะ มาเหมาะเหม็ง
แอบซ่อนเร้น แฝงร้าย ในตัวเอ็ง
เห็นแล้วเกร็ง ฝัง