ห่างเหินไปนิดหน่อย ความเหงาหงอยก็ทับถม ความเศร้าของอารมณ์ ก็เข้าแทรกกลางฤดี ห่างเหินไปหน่อยนึง ความคิดถึงก็ล้นปรี่ ความรักที่เคยมี ก็ยิ่งรักตระหนักปอง ห่างเหินไปไม่ไกล แต่ทำไมใจจึงหมอง เกรงรักตามครรลอง ต้องช้ำหนักนักหรือใจ ห่างเหินเพราะเหตุผล จึงจำทนรอต่อไป รอรักจากใครใคร ก็ไม่เหงาเท่านี้เลย ห่างเหินอย่าห่างหาย ห่างแต่กายได้ไหมเอ่ย ห่างไกลหนอทรามเชย อย่างห่างเลยนะดวงใจ ฯ