ฤกษ์
ฯ สุบินนิมิตเน้น ชัดเจน
เอวอ่อนโอบองค์เอน อิ่มแปร้
วาบหวิวใช่กรรมเวร หรือนี่
สวรรค์เบี่ยงจากขวัญแท้ ทุกข์ท้อใจหาย ฯ
ยามดึกดื่นตื่นสะดุ้งสะอื้นหอบ
เสียงแกรบกรอบวูบไหวใบไม้ล่วง
ภาพความฝันตันตื้นอยู่เต็มทรวง
คงสิ้นหวังสิ้นดวงหทัยรอน
ในนิมิตติดตรึงถึงแก่นขวัญ
เหมือนอาถรรพณ์ทวิภพประสบสมร
เคลียคล้องแขนลดเลี้ยวเกาะเกี่ยวกร
โฉมบังอรมีคู่ชมสุขสมจินต์
ใจเอ๋ยใจจาบัลย์สวรรค์หาย
สวาทวายไม่สมอารมณ์ถวิล
ขวัญเจ้าเอยหลุดลอยปล่อยขวัญบิน
คงสุดสิ้นเสน่หาสุดอาวรณ์
ปรารถนาคู่เคียงเพียงชีวิต
รักพิสิฐฝังใจเกินถ่ายถอน
เหมือนนกเหงาเศ