กันนาเทวี
เหม่อมองฟ้าฟ้าหม่นจนใจหมอง
ฉากเรืองรองแจ่มใสใจหรรษา
เคยชี้ชวนนวลน้องมองจันทรา
เคยสบตารักซึ้งหนึ่งในทรวง
ปลื้มสุดใจใยรักถักทอร้อย
หวานกว่าอ้อยตาลใดใจห่วงหวง
เล่ห์คารมคมคำให้ใจทั้งดวง
มอบพุ่มพวงคนดีที่รักกัน
รักเอ่อล้นจนหลงพะวงหา
ทุกเวลาคิดถึงจึงสุขสันต์
มิระวังยั้งใจไว้ไม่ทัน
เฝ้าใฝ่ฝันปองรักมั่นภักดี
อยากถอดถอนใจบ้างอย่างเคยคิด
ห้ามใจติดชิดชอบลักลอบหนี
ใจเอ๋ยใจทุกข์ท่วมท้นพ้นทวี
อยากหลีกลี้ทำอย่างไรนะใจเรา
คิดคะนึงสายสวาทใกล้ขาดแล้ว
ดุจดั่งแก้วมัวหม่นจนอับเฉา
เขามีคนหน้าใหม่ใสพริ้มเพรา
ที่คอยเฝ้าห่วงหาและอาวรณ์
เคยไหม? ปลื้มใจยามใกล้ชิด
เผลอผูกจิตรักมั่นมิถ
1277
10
0
หน้าส่วนตัว
