กอกก
สายตาทอดสอดส่งมาพาหวามจิต
จากมิ่งมิตรมาไกลด้วยใจหวัง
ประสานสอดสัมพันธ์กันอีกครั้ง
ประดุจดังเสาหลักตั้ง ให้หยั่งใจ
ขอความรักจักทอดสายสู่ปลายเสา
พันรุมเร้าไปสู่ฝันอีกได้ไหม
ร่วมเคียงรักเราสองคนคล้องหนึ่งใจ
เริ่มต้นใหม่ให้เราก้าว สู่ฉิมพลี
น้ำเสียงอ้อนที่ได้ยินเพียงพิณพ้อ
ใจอ่อนข้อสิ้นแรงหลบหลีกหนี
แต่เจ็บร้าวปวดลึกหลอนชีวี
ข่มใจนี้ที่ขมขื่นให้พ้นเงา
มือเขากุมมือฉันไว้ใจไหวหวั่น
จับมือฉันสัมผัสใจที่อกเขา
บอก*ขอโทษ*ที่โง่เขลาในเรื่องเรา
เรื่องจึงเศร้าเนิ่นนานเนาเสียเวลา
มองตาฉันนั้นสักนิดเถิดที่รัก
หัวใจฉันนั้นพักแล้วเลิกใฝ่หา
อยู่คนเดียวอ้า