น้ำกลิ้ง..บนใบบอน.... น้ำคำกลอน..จึงนอนก้น.... เกลือกกลั้ว..มัวจนมล.... ยามเมื่อฝน..หล่นจากไป.... น้ำกลิ้ง..บนใบบัว.... ดิ้นระรัว..เหมือนหัวใจ อ่อนล้า..จนอ่อนไหว.... คิดถึงใคร..ในฝนพรำ.... น้ำกลิ้ง..บนใบหน้า.... คราบน้ำตา..หลังฟ้าดำ.... หัวใจ..อันบอบช้ำ.... สุดจะร่ำ..พล่ามคำกลอน....