krajokngao
กอดตัวเองในคืนที่เหน็บหนาว
แหงนมองดาวบนฟ้าผ่านหน้าต่าง
ดาวด้อยแสงไร้พลังดูเลือนลาง
ไม่สว่างสดใสไร้ใครมอง
เปรียบตัวเราเหมือนดาวก็ว่าได้
ไม่มีใครร้างไร้คล้ายสิ่งของ
ที่ไม่มีใครใครมาจับจอง
ทุกทุกห้องว่างเปล่าในหัวใจ
ถึงแม้มีคนบอกจะเคียงคู่
จะเฝ้าดูแลอยู่ไม่ไปไหน
แต่ดูเหมือนรู้สึกไม่มีใคร
และสงสัยทำไมจึงเหงาจัง
หรือเพราะเขาไม่ใช่ใครที่ใฝ่หา
หรือเพราะว่าใจเราไม่คิดหวัง
ยังไม่เจอใครที่จะจริงจัง
ทุกทุกอย่างดูเหมือนจะเดียวดาย
กอดตัวเองเอาไว้ในวันเหงา
มีเพียงเราที่มันไม่เอาไหน
ไม่ยอมเปิดหัวใจให้ใครใคร
จึงร้างไร้คนของใจมาคู่เคียง
1256
14
0
หน้าส่วนตัว
