พระอาทิตย์สุขุมชุ่มไอฝน อวลระคนหอมดินกลิ่นใบหญ้า รุ้งเจ็ดสีระรี้ระริกอวดลีลา เขียดคันนาร้องแอบแอบแบบเสียงลม ทุ่งโคลนคล้ำดำลออรอต้นข้าว ขอบฟ้าขาวสลับฟ้าสุดตาหน ดอกบัวปริ่มริมหนองผ่องโกมล คูณพร่ำหล่นร่วงโรยโปรยกลีบบาง ปลาผลุบผุดโลดโพนกระโจนน้ำ นกบินต่ำเลียบลงตรงทุ่งกว้าง กอกกไหวใบอ้อคล้อยลอยลมพราง จอกสะร่างข้างตลิ่งอิงแอบลอย คือเมื่อคืนบ้านนาฝนฟ้าตก เย็นชื่นอกทั้งใกล้ไกลไร้เศร้าสร้อย ไม่เสียแรงที่ตั้งตาตั้งหน้าคอย ให้ฟ้าปล่อยหยาดฝนพ่นพรมพรำ