......ความเหงาเริ่มต้นที่ความว่างเปล่า.... ต้องการใครซักคนที่คอยรับรู้เรื่องราวในคืนหวั่นไหว แต่คงคิดว่าจะไม่มีใคร มาคอยใส่ใจ...ในความอ่อนไหวของคืนวัน ....เจ็บมามากพอกับความรัก .....อยากจะหยุดพัก..ให้หัวใจได้หลับฝัน ไม่แน่..อาจจะมีใครที่คอยใส่ใจกัน ที่จะไม่ทิ้งให้ฉัน......ต้องเหงาใจ ..แต่ก็ต้องตื่น.มาพบกับความจริงอยู่วันยังค่ำ ทิ้งความเจ็บช้ำ...ไว้ในคืนที่หวั่นไหว พอแล้วกับความรักจากคนไม่จริงใจ มันเข็ดจนเกินอภัย.....ให้กับใจคนไม่รักจิง
1498
6
0
หน้าส่วนตัว
