@ คร่ำครวญขวัญหา น้องยาแก้ว ลาลับแล้วแก้วตา มิหาเหมือน เจ็บช้ำทรวงใน มิให้เลือน ใจถูกเฉือนด้วยมือน้อง ให้ข้องใจ. @ สุริยาลาลับพ้นขอบฟ้า สกุณาโผผินกลับสิงขร ดั่งดวงใจหายลับลาลับจร มิอาจถอนคืนใจในเชยชม @ ไม่เข้าใจ ในรัก ที่หักจิต ไม่เข้าใจ ในชีวิต ที่ผิดหมาย ไม่เข้าใจ ในน้อง เศร้าหมองมิคลาย ไม่เข้าใจ เรื่องร้าย ในใจเธอ.