วันปีเคลื่อนคล้อย ...๏ ปีใหม่ใกล้ย่างเยื้อง รอคอย ดุจดั่งบุหลันลอย ขอบฟ้า วันคืนนับลับถอย ลาจาก พสุธา เกิดก่อกำหนดหล้า พลิกฟื้นฝากสนอง ฯ ชีวิตเรามากล้วน อนิจจัง จริงเฮย โลกหลากล้วนทุกขัง ฝากไว้ แปรผันป่วนจีรัง ยากยิ่ง คืนนอ ดุจดั่งตะวันไซร้ ล่วงสิ้นคอยคืน ฯ วันเก่าคอยลับแล้ว ใหม่มา เปี่ยมสุขอย่าโรยลา คลาดแคล้ว จงค้นสิ่งใฝ่หา ครองครอบ ตนแฮ ด้วยสิ่งปัญญาแพร้ว เพริดซึ้งตรึงหทัย ฯ ทุกข์สุขล้วนสิ่งไหม้ หม่นหมอง แน่เฮย เกิดรักย่อมทุกข์ครอง แน่แท้ สิ้นหวังสิ่งสร้างปอง