พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1873.html
โลกแห่งความฝัน
ในราตรี..มืดหม่น
ฤดี..นอนซุกตัวในเตียงโบราณ
ฟัง...
เสียงพายุฝนนอกหน้าต่างกำลังขับขานบทเพลงฝัน....
ในท่ามราตรี...
ที่ไร้สิ้นแสงจันทร์แลแสงดาวรำไรรำไร
มีเพียงบทเพลงฝน..หล่น..กราว..กราว
ให้หนาวใจ....
พร้อมเสียง..พราวพร่างเริงร่ายระบำ
ของมวลดวงดอกไม้ใบรับละออละอองหยาดฝนพรำ
เสียง..ที่กมลนวลนวลของฤดีรักที่จะฟัง
ทุกลีลาปีศาจวสันต์มาเยี่ยมกราย..มาทายทัก..
จน..
นับนึกไม่ถ้วนว่ากี่วันเดือนปีเข้าไปแล้ว
ดวงดอกแก้วผลิช่อดอกในปุ่มปมเขียวไพล
เขียวใบตองอ่อนยังระบัดโบกพัดโยกไกวสะบัดสะบิ้ง
ราวสไบนางฟ้าไปตามแรง
1336
7
0
หน้าส่วนตัว
