5 ธันวาคม 2544 13:26 น.
				
												
				
								ผู้ชายคนเดิม
		
					
				
...รู้ไหมว่าทุกกลอนที่เขียน   
ฉัน..บรรจงลอกเลียนมาจากความรู้สึก   
อนึ่ง.คือเรื่องราวของเรา..จากส่วนลึก   
ที่ฉัน..เก็บเป็นบันทึกของใจ-ตลอดมา     
....รู้ไหม..ทุกถ้อยคำแฝงอะไรอยู่    
ใส่ใจสิ..แล้วจะรู้ว่ามีค่า    
เธอ คือบันทึกของใจ..ที่ไม่เคยละสายตา    
คนพิเศษ ที่ฉันเพิ่งรู้ว่า..รักหมดใจ   
...ก็อยากเอากลอนหวาน ๆ มาให้อ่านกันบ้างน่ะครับ ..^__^				
			 
			
				4 ธันวาคม 2544 18:28 น.
				
												
				
								ผู้ชายคนเดิม
		
					
				
ไม่ว่าจะกี่ครั้ง...ที่ยังรู้สึกคิดถึงกัน 
ปากกาจะถูกจรดลงในบันทึกเล่มนั้น..ที่เธอให้ 
หลังหน้าปก..เป็นภาพถ่ายเราคู่กัน - ในวันก่อนไกล 
ซึ่งฉัน..มักจะเขียนไปพร้อมกับการซึมซับอุ่นไอ..ของเรื่องราวดี - ดี 
.. ในความห่างนี่..ต้องมีอะไรซ่อนอยู่ 
เธอรู้ใช่ไหม..ทำไม? ต้องเหงาขนาดนี้ 
แล้วรู้บ้างหรือเปล่า..ว่าหน้าสุดท้ายของบันทึกที่มี 
กำลังจะหมดลงตรงนี้...เมื่อฉันวางปากกา				
			 
			
				4 ธันวาคม 2544 18:14 น.
				
												
				
								ผู้ชายคนเดิม
		
					
				
รู้ไหม..คนดี 
จากวินาทีนี้..ฉันจะเป็นกำลังใจให้ 
อาจจะดูว่ามันน้อยไป.. 
แต่ความจริงใจ..ไม่ได้ด้อยกว่าใครเลย 
รู้ไหม..คนดี 
ได้เห็นเธอเป็นแบบนี้..ฉันไม่อาจเมินเฉย 
รับรู้และใส่ใจ..จากความเป็นไปที่คุ้นเคย 
ทุกสิ่งที่เธอเอ่ย..ไม่เคยละเลยหรือลืมไป 
รู้ไหม..คนดี 
ส่วนหนึ่งในเวลาที่ฉันมี...จะส่งใจใกล้ 
เล่าสู่กันฟังบ้างนะ..เรื่องราวจากเธอ - คนไกล 
รู้ไว้นะว่า..หนึ่งคนตรงนี้ห่วงใย..ทุกความเป็นไปของเธอ
 ..นานมากแล้วล่ะ ที่เธอหายไป .. แต่ความรู้สึกมันบอกว่า ..
ยังอยู่ตรงนี้ไง ..ที่ใจเราเองนี่แหละ  เพราะแบบนี้มั้ง...เลยไม่ลืมซักที  เฮ้อ				
			 
			
				4 ธันวาคม 2544 18:00 น.
				
												
				
								ผู้ชายคนเดิม
		
					
				
ระหว่างใจสองใจ 
ที่ให้..ระหว่างคนสองคน 
รัก...ย่อมมีส่วนประกอบ ปะปน 
ที่ต่างคน ต่างค้น...มาหยิบยื่นให้กัน.... 
...จำเป็นไหม..ที่ต้องยื่นดอกไม้ให้ 
พร้อมข้อความว่ารักมากมาย...ที่แนบในนั้น 
ต้องโทรไปหาทุกคืนรึเปล่า.. เพื่อจะบอกว่าคิดถึงกัน 
ส่วนประกอบที่สำคัญของ ความรัก...คืออะไร 
...บางคน คงมีคำถามและคำตอบนี้กับตัวเองแล้วเหมือนกัน..ใช่ป่ะ				
			 
			
				3 ธันวาคม 2544 11:16 น.
				
												
				
								ผู้ชายคนเดิม
		
					
				
ฉันเป็นแค่คนธรรมดา..  
เดินข้ามผ่านเวลาและอารมณ์หลากหลาย   
จนมาพบใครคนนึง..ที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นมากมาย   
ซึ่งนั่น..ฉันคิดว่าเป็นจุดหมายของใจ    
   พูดไป.หลายคนอาจมองว่าฉันเพ้อ   
ยืนยันว่าคนที่พบเจอ..ไม่ได้ฝันหรือละเมอ-เชื่อไหม    
หัวใจที่เคยว่างเปล่า..วันนี้กลับมีคนใส่ใจ   
ก็คงไม่แปลกอีกใช่ไหม....
....ถ้าฉันจะหยุดหัวใจ-เพื่อรักใครซักคน
...มันเป็น..ครั้งหนึ่ง ที่เคยรู้สึกน่ะครับ