19 กรกฎาคม 2551 20:35 น.
พิมญดา
ฉันคนนี้คือส่วนเกินเธอหรือเปล่า
ฟังจากข่าวรู้เรื่องราวบ้างแล้วหนอ
รักสามเส้าระหว่างเราคงต้องพอ
คนใหม่ขอเธอเลิกฉันสัมพันธิ์ใจ
เขาคนนั้นคงรักเธอมากเช่นฉัน
ขอจงหันหน้าคุยกันจะได้ไหม
ไม่ต้องฝืนคบกันอีกไม่เป็นไร
คงต้องยอมทำใจใช่ชิงชัง
หยุดเสียก่อนดีไหมใจห่างเหิน
ฉันก็พร้อมจะเผชิญความผิดหวัง
อย่าปล่อยให้เวลาพาผุพัง
พร้อมจะหลั่งน้ำตาถ้าผันแปร
ปล่อยฉันเดินไปตามทางที่ฉันมา
ไปตามทางกาลเวลาของผู้แพ้
อย่าสนใจกันอีกเลยแค่เคยแคร์
จะขออยู่อย่างผู้แพ้แม้ยับเยิน
หากเขานั้นดีกว่าฉันคนนี้
ขอไปดีนะที่รักอย่าได้เขิน
ฉันคนเก่าแค่ผ่านพบจบบังเอิญ
เราเลือกเดินคนละทางร้างกันไป.......
17 กรกฎาคม 2551 23:48 น.
พิมญดา
ใจมันชาหน้าระรื่นยิ้มฝืนนัก
อกมันหนักด้วยรักมันขื่นขม
บอกคนอื่นใบหน้าชื่นแต่อกตรม
แค่รักขมไม่เป็นไรใจชิวชิว
ดื้อจังเลยหัวใจคนอกหัก
ใครทายทักไม่เป็นไรใจเฉียดฉิว
ซ่อนฤทัยเจ็บปวดแปลบแทบขาดปลิว
คำชิวชิวพูดแต่ปากยากทำใจ
มีเงาเขาตามติดหลีกไม่พ้น
ไล่เขาจนอ่อนแรงแย้งไม่ไหว
เมื่อไหร่หนอเงาที่ว่าจะจางไป
นั่งเหงาใจอยู่อย่างนี้ไม่ดีเลย
จำต้องตีสองหน้าว่าข้าแน่
เรื่องที่แย่กว่านี้ยังเฉยเฉย
ไม่เข้าใจเหตุผลคนเชยเชย
ไม่อยากเผยให้ใครรู้ดูน่าอาย
น้ำตาตกในอกกลบสีหน้า
พร่ำวาจาไม่เป็นไรใจสลาย
กล้ำกลืนฝืนพูดออกมาเนเวอร์มาย
ทำหน้าตายแอบร้องไห้ใจโทรมโทรม ....
15 กรกฎาคม 2551 08:21 น.
พิมญดา
แสนเสียดายเวลาผ่านมานัก
คนเคยรักรักกันขั้นหมั้นหมาย
ให้สัญญาจะรักมั่นจนวันตาย
แต่กลับกลายรักมาล่มจมน้ำตา
หรือจะเป็นกรรมเก่าเราเคยก่อ
ส่งผลต่อรักชาตินี้มีปัญหา
จะรักใครโดนลวงหลอกตลอดมา
กินน้ำตาแทนข้าวทุกคราวคำ
หากชาตินี้ฉันติดหนี้อะไรไว้
ขอชดใช้ด้วยน้ำตาคราชอกช้ำ
ไม่ติดใจเอาอะไรกับน้ำคำ
อโหสิกรรมฉันทีจะหนีไกล
คำสัญญาสาบานผ่านฝากฟ้า
มันสูญค่าเสียเวลาพาเหลวไหล
เก็บไปเถอะมันเลอะเทอะเปรอะหัวใจ
ไม่ชาตินี้ชาติไหนอย่าได้เจอ
ปล่อยเธอไปกับคนใหม่ใจยอมเจ็บ
ก็เธอเก็บความสองใจไว้เสนอ
หากเขาดีมากกว่าฉันเชิญเลยเธอ
ชาตินี้เจอกันครั้งเดียวไม่เหลียวมอง....
14 กรกฎาคม 2551 07:46 น.
พิมญดา
เธอคือเทียนส่องใจฉันยามมืดมิด
เธอคือสิทธิ์ของใจยามฉันเหงา
เธอคือแสงสว่างมาเลือนเงา
เธอคือเราที่ต้องเอ่ยเผยเรียกกัน
ฉันมีเธอเหมือนมีแสงส่องนำทาง
ยามอ้างว้างคอยมาแบ่งแสงแห่งฝัน
ยามฉันท้อเธอคอยต่อแรงใจพลัน
ยามโศกศัลย์เธอคอยปลอบตอบเรื่อยมา
ต้องเวียนว่ายวุ่นวายในโลกนี้
เธอคนดียังบอกฉันยิ้มเถิดหนา
หากล้มแล้วลุกสู้ใหม่ได้ทุกครา
น้องกานดาอย่าเพิ่งล้าพาอ่อนแอ
หนึ่งคำห่วงพ่วงคำรักหนักแน่นยิ่ง
เพราะทุกสิ่งที่มอบกันมั่นใจแท้
อยากให้รักเราคงอยู่ไม่ผันแปร
จวบจนแก่จนเฒ่าเราสองคน
เธอคือฝนยามฉันแห้งแล้งในจิต
ยามถูกผิดไม่เคยซ้ำทำสับสน
เกิดมาแล้วต้องพลาดพลั้งบ้างหน้ามน
ขออดทนจับมือกันฝันต่อไป...
รักหรือหลงใครพะวงกับความหมาย ทั้งหญิง-ชายต่างเข้าใจบ้างหรือเปล่า รักเกิดทุกข์รักเกิดสุขทุกครั้งคราว รักหนุ่ม-สาวรักตรงไหนใครรู้ดี
อันความรักรักมักก่อตัวขึ้นช้าช้า แต่ความหลงมักนำพาอย่างเร็วรี่ อันความรักมักอดทนต่อไมตรี แต่ความหลงกระทำทีมีอารมณ์
อันความรักมีสิ่งดีมอบให้กัน คอยแบ่งปันสิ่งดีงามตามเหมาะสม แต่ความหลงเข้าข้างตัวมัวจ่อมจม หลงนิยมแต่สิ่งผิดคิดมากไป
อันความรักมักอภัยให้เสมอ ไม่เผอเรอหลงระแวงแสร้งสงสัย แต่ความหลงไม่รู้จักให้อภัย หลงแต่ใช้ความแค้นแน่นกมล
อันความรักอดทนต่อทุกอย่าง หลงถอยห่างหากเจอทางที่สับสน หลงจะหยุดหากไม่ได้การเปรอปรน รักอดทนมีแต่ให้ไม่ร้างลา
อันความรักมักเป็นอมตะ หลงคอยผละถอยหนีมีปัญหา รักซื่อสัตย์มั่นคงยิ่งจริงทุกครา หลงชั่วช้าชอบจบลงตรงหลอกลวง
อันความรักมีความหวังอยู่เสมอ หลงพร่ำเพ้อแต่คำลมจมติดบ่วง รักคอยป้องจากภัยพาลผ่านทั้งปวง หลงคอยห่วงแต่เรื่องเซ็กส์บำเหน็จกาม
แล้วตอนนี้ล่ะ คุณกำลังเจอกับ "ความรัก" หรือ "ความหลง"
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1976
