แสงจันทร์งามลักขณาฟ้านวลผ่อง สาดละอองเหลืองพราวคราวฟ้าสวย ดอกราตรีสีขาวหอมจรวย สาวคนสวยมองเดือนเตือนคนไกล เสียงเพลงล่องลอยมาพาใจเคลิ้ม บรรเลงเสริมค่ำคืนเหงาเขาอยู่ไหน เพลงแสงจันทร์ลอยลมมาห่มใจ เหมือนฝากไว้ให้น้องนอนก่อนนิทรา ลมเสียดสีไผ่แว่วแก้วเสียงใส คล้ายดั่งลมหายใจเสน่หา ฝากมายังนางฟ้าคนไกลตา หลับเถิดหนาพี่จะกล่อมถนอมนวล หลับตาพริ้มอิ่มใจในความหมาย คิดถึงคุณมากมายสายลมหวน รักที่ฝากจากเสียงเพลงบรรเลงครวญ น้องเนื้อนวลอุ่นใจนักรักแด่คุณ ค่ำคืนนี้ก่อนจะนอนวอนใจกลับ ขอมาซับความห่วงใยไปเกื้อหนุน ถักทอถ้อยร้อยกวีนี้เพื่อคุณ ห่มใจอุ่นให้คุณนอนก่อนฝันดี...
เมื่อไหร่อ้ายจะพอขอได้ไหม เลิกเจ้าชู้แจกหัวใจให้กับสาว บ่ถนอมใจน้องเลยสักคราว ยามผู้สาวเข้าใกล้อ้ายแจกเบอร์ น้องหมดสิทธิ์เรียกร้องต้องเจ็บปวด เหมือนโดนหวดด้วยแส้แค่อ้ายเผลอ เหตุผลหนึ่งที่อดทนเพราะรักเธอ บางครั้งเหม่อภาวนาพาอ้ายคืน เสียน้ำตากี่คราครั้งอ้ายยังทำ ใจน้องช้ำอ้ายหลายรักหักใจฝืน ได้แต่ยอมก้มหน้าครากล้ำกลืน มีหญิงอื่นแอบหลังไว้อ้ายบ่ดี บนทางรักที่ยังรอน้องขอหวัง ด้วยพลังใจพามาวันนี้ ความเจ้าชู้ขออ้ายเลิกไปเสียที เป็นคนดีที่น้องฮักจักขอบใจ นี่แระคือเหตุผลคนทนเจ็บ แม้จะเหน็บหนาวนักรักยังไหว บนเส้นทางฮักสองเฮาเฝ้าห่วงใย มีผู้ใด๋ขอกึดฮอด..กอดสัญญา..
ใกล้สงกรานต์ผ่านมาอีกคราหนอ อยากจะขอบอกเล่าให้กล่าวขาน ถึงประวัติความเป็นมาวันสงกรานต์ ประเพณีสืบสานตำนานไทย
......ตำนานวันสงกรานต์... สมัยก่อนพุทธกาลที่ผ่านมา มีเศรษฐีพบชะตาน่าสงสัย อยากจะมีทายาทแทบขาดใจ ทรัพย์สินไร้ผู้สืบสานมานานเนา ฝ่ายเจ้าเฒ่าสุราปากพาที พอดีกรีสุดขีดปากเริ่มเห่า พร่ำเยาะเย้ยเศรษฐีเพราะความเมา ทรัพย์ของเจ้ามากล้นจนปัญญา (จะมีบุตร) มาวันหนึ่งท่านเศรษฐีทนไม่ไหว จึงถามไถ่ผู้เฒ่าชอบกล่าวหา เจ้าขุ่นเคืองเรื่องไรแต่ใดมา ชอบเยาะเย้ยกล่าวหาข้ามานาน เฒ่านักดื่มตอบตามหยามเศรษฐี ท่านมั่งมีแต่ไร้บุตรจะสืบสาน ข้ายากจนแต่มีบุตรเพราะบุญทาน มาเจือจานยามป่วยไข้ไว้ดูแล พอเศรษฐีได้ฟังยิ่งโศกเศร้า จึงคอยเฝ้าอธิฐานอย่างแน่วแน่ พระอาทิตย์พระจันทร์มิผันแปร ขอดวงแดบุตรแด่ข้ามาสักคน จวบจนผันสามปีผ่านมิสมจิต จึงได้คิดถึงต้นไทรใหญ่อีกหน เป็นที่อยู่ปักษาใกล้สายชล เศรษฐีคนมีกรรมหวังจีรัง
วันดี นักขัตฤกษ์สงกรานต์ ล้างข้าวสารน้ำสะอาดถึงเจ็ดครั้ง แล้วนำหุงยกบูชาพระไทรดัง ถวายเทพยืนยังหวังบุตรตรี เหล่าทวยเทพสถิตต้นไทรใหญ่ เริ่มเห็นใจเศรษฐีอย่างล้นปรี่ จึงเข้าเฝ้าองค์อินทร์บนฉิมพลี โปรดประทานบุตรนี้เศรษฐีเถิด พระอินทร์จึงบัญชาเทพธรรมบาล ลงจากทิพย์วิมานมากำเนิด อยู่ในครรภ์ภรรยาเศรษฐีเกิด จึงกำเนิดเป็นชาย ในพารา ท่านเศรษฐีซึ้งพระคุณเทพทั้งหลาย จึงมุ่งหมายให้ชื่อลูก ธรรมบาลเทวา สร้างปราสาทเจ็ดชั้นหลายคูหา ถวายองค์เทพเทวาใต้ต้นไทร เมื่อกุมารได้เจ็ดขวบเจริญวัย มีวินัยทางปัญญาฉลาดใส ทั้งรอบรู้ เฉียบแหลมเกินเด็กใด เศรษฐีแสนภูมิใจในกุมาร
ท้ากบิลพรหมเทพองค์หนึ่ง ได้รู้ถึงกิตติศัพท์ อันห้าวหาญ ความฉลาดหลักแหลมของกุมาร จึงขอวานกุมารน้อยถ้อยวาจา ข้ามาท้าเจ้ากุมารชาญฉลาด ข้านักปราญ์ขอขานไขในปัญหา เพียงสามข้อเท่านั้นกุมารา หัวของข้าของเจ้าเอาเดิมพัน 1. ตอนเช้าราศีคนอยู่แห่งใด 2. ตอนเที่ยงราศีของคนอยู่แห่งใด 3. ตอนค่ำราศีของคนอยู่แห่งใด เมื่อได้ฟังปัญหาทั้งสามข้อ กุมารขอผลัดคำตอบเพราะหุนหัน เลื่อนออกไปเจ็ดวันก็แล้วกัน คิดไม่ทันต่อปัญหามาเร็วไว ครั้นเวลาผ่านไปวันที่หก กุมารเกิดความวิตกอกสั่นไหว ยังไม่มีคำตอบเจียระไน หนีปราสาทเข้าป่าใหญ่ในทันที เดินมาเหนื่อยนอนพักใต้ต้นตาล หูกุมารได้ยินเสียงอย่างถ้วนถี่ บนต้นไม้มีปักษานกอินทรี นางนกถามสามีวางแผนกิน
พรุ่งนี้เราจะไปหาอาหารไหน นกสามีตัวใหญ่ตอบโฉมฉิน ไม่ต้องไปไหนไกลหรอกยุพิน พรุ่งนี้เราจะกินเนื้อ ธรรมบาลกุมาร นางนกยิ่งสงสัยต่อปัญหา จึงถามนกสามีว่าใครประหาร ท้าวกบิลพรหมจะตัดหัวของกุมาร เพราะไม่ผ่านปัญหาท่านจำต้องตาย นางนกถามต่อไปอย่างไรนี่ แล้วปัญหาที่มียากความหมาย ไหนท่านช่วยเล่าแจ้งให้กระจาย สามข้อหมายถึงอย่างไรไหนชอบกล ข้อหนึ่ง ตอนเช้าราศีของมนุษย์อยู่ที่หน้า คนจึงต้องล้างหน้าทุกๆ เช้า ข้อสอง ตอนเที่ยงราศีคนอยู่ที่อก มนุษย์จึงต้องเอาเครื่องหอมประพรมที่อก ข้อสาม ตอนค่ำราศีคนอยู่ที่เท้า มนุษย์จึงต้องล้างเท้าก่อนเข้านอน ฝ่ายกุมารฟังคำตอบจนขึ้นใจ ต่อปัญหานกขานไขหายสับสน รีบกลับสู่ปราสาทที่อยู่ตน กุมารพ้นด้วยวิชาปักษาแปร วันรุ่งขึ้นเป็นวันครบกำหนด ท้าวกบิลพรหมจ่อจดอย่างถ่องแท้ ฝ่ายกุมารตอบไปตามกล่าวแก้ นกเจ้าแฉเช่นไรให้ท่านฟัง เมื่อคำตอบถูกต้องมิข้องขัด จึงได้จัดการวางแผนหัวตัวฝัง เรียกธิดาทั้งเจ็ดพร้อมเอวัง มาร่วมฟังก่อนพ่อสิ้นลมหายใจ พ่อตัดเศียรบูชากุมารน้อย เจ้าจงคอยรับศีรษะพ่อเอาไว้ หากว่าตกลงแผ่นดินลุกเป็นไฟ โลกจะไหม้ในพริบตาจงระวัง หากเอาศีรษะพ่อโยนบนอากาศ ฟ้าฝนแล้งจะอนาถฟังพ่อสั่ง ถ้าทิ้งลงมหาสมุทรแห้งเกระกรัง พ่อขอสั่งนางทั้งเจ็ดเก็บให้ดี แล้วตัดเศียรส่งให้นางทุงษ แล้วก็ผละละโลกโศกใบนี้ ธิดาองค์โตเอาพานรับทันที ทำพิธีตามพ่อสั่งอย่างสงบ
แห่ประทักษิณรอบเขาสุเมรุ (60นาที) ก่อนบรรจุอัญเชิญไปในมณฑป ถ้ำคันธุรลีเขาไกรลาสที่พานพบ แล้วบรรจบบูชาด้วยเครื่องทิพย์ พระเวสสุกรรมก็นฤมิตรแล้วด้วย แก้วเจ็ดประการชื่อ ภควดีให้เป็นที่ประชุมเทวดา เทวดาทั้งปวงก็นำเอาเถาฉมุลาด ลงมาล้างในสระอโนดาตเจ็ดครั้งแล้วแจกกันสังเวยทุกๆ พระองค์ครั้งถึงครบกำหนด ๓๖๕ วัน โลกสมมติว่า ปีหนึ่งเป็นสงกรานต์นางเทพธิดาเจ็ดองค์ จึงผลัดเวรกันมาเชิญพระเศียรท้าวกบิลพรหม ออกแห่ประทักษิณเขาพระสุเมรุทุกปี แล้วกลับไปเทวโลก ซึ่งลูกสาวทั้งเจ็ดของท้าวกบิลพรหมนั้น เราสมมติเรียกว่า นางสงกรานต์ มีชื่อต่างๆ ดังนี้ ทุงษ, โคราค, รากษส, มัณฑา, กิริณี, กิมิทา และ มโหทร
คำว่า "สงกรานต์" มาจากภาษาสันสฤกตว่า สํ-กรานต แปลว่า ก้าวขี้น ย่างขึ้น หรือก้าวขึ้น การย้ายที่ เคลื่อนที่ คือพระอาทิตย์ย่างขึ้น สู่ราศีใหม่ หมายถึงวันขึ้นปีใหม่ ซึ่งตกอยู่ในวันที่ ๑๓,๑๔,๑๕ เมษายนทุกปี แต่วันสงกรานต์นั้นคือ วันที่ ๑๓ เมษายน เรียกว่า วันมหาสงกรานต์ วันที่ ๑๔ เป็นวันเนา วันที่ ๑๕ เป็นวันเถลิงศก ความหมายของคำที่เกี่ยวข้องกับสงกรานต์ มีดังนี้ สงกรานต์ ที่แปลว่า "ก้าวขึ้น" "ย่างขึ้น" นั้นหมายถึง การที่ดวงอาทิตย์ ขึ้นสู่ราศีใหม่ อันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกเดือน ที่เรียกว่าสงกรานต์เดือน แต่เมื่อครบ ๑๒ เดือนแล้วย่างขึ้นราศีเมษอีก จัดเป็นสงกรานต์ปี ถือว่าเป็น วันขึ้นปีใหม่ทางสุริยคติ ในทางโหราศาสตร์ มหาสงกรานต์ แปลว่า ก้าวขึ้นหรือย่างขึ้นครั้งใหญ่ หมายถึงสงกรานต์ปี คือปีใหม่อย่างเดียว กล่าวคือสงกรานต์หมายถึง ได้ทั้งสงกรานต์เดือนและสงกรานต์ปี แต่มหาสงกรานต์ หมายถึง สงกรานต์ปีอย่างเดียว วันเนา แปลว่า "วันอยู่" คำว่า "เนา" แปลว่า "อยู่" หมายความว่าเป็นวันถัดจากวันมหาสงกรานต์มา ๑ วัน วันมหาสงกรานต์เป็นวันที่ดวงอาทิตย์ย่างสู่ราศีตั้งต้นปีใหม่ วันเนาเป็นวันที่ดวงอาทิตย์เข้าที่เข้าทาง ในวันราศีตั้งต้นใหม่เรียบร้อยแล้ว คืออยู่ประจำที่แล้ว วันเถลิงศก แปลว่า "วันขึ้นศก" เป็นวันเปลี่ยนจุลศักราชใหม่ การที่เปลี่ยนวันขึ้นศกใหม่มาเป็นวันที่ ๓ ถัดจากวันมหาสงกรานต์ ก็เพื่อให้หมดปัญหาว่า การย่างขึ้นสู่จุดเดิม สำหรับต้นปีนั้นเรียบร้อยดี ไม่มีปัญหาเพราะอาจมีปัญหาติดพันเกี่ยวกับชั่วโมง นาที วินาที ยังไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ที่จะเปลี่ยนศกถ้าเลื่อนวันเถลิงศกหรือวันขึ้นจุลศักราชใหม่มาเป็น วันที่ ๓ ก็หมายความว่า อย่างน้อยดวงอาทิตย์ได้ก้าวเข้าสู่ราศีใหม่ ไม่น้อยกว่า ๑ องศาแล้วอาจจะย่างเข้าองศาที่ ๒ หรือที่ ๓ ก็ได้ วันสงกรานต์เป็นวันเปลี่ยนจุลศักราชใหม่ ซึ่งกษัตริย์สิงหศแห่งพม่า ทรงตั้งขึ้นเมื่อปีกุนวันอาทิตย์ พ.ศ. ๑๑๘๑ โดยกำหนดเอาดวงอาทิตย์เข้าสู่ราศีเมษได้ ๑ องศา ประกอบกับไทยเราเคยนิยมใช้จุลศักราช สงกรานต์จึงเป็นวันขึ้นปีใหม่ของไทยอีกด้วย ในปีแรกที่กำหนดเผอิญเป็นวันที่ ๑๓ เมษายน ซึ่งอันที่จริงไม่ใช่วันที่ ๑๓ เมษายนทุกปี แต่เมื่อเป็นประเพณี ก็จำเป็นต้องเอาวันนั้นทุกปี เพื่อมิให้การประกอบพิธี ซึ่งมิได้รู้โดยละเอียดต้องเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา วันที่ ๑๓ จึงเป็นวันสงกรานต์ของทุกปี ปกติวันสงกรานต์จะมี ๓ วัน คือ เริ่มวันที่ ๑๓ เมษายน ถึงวันที่ ๑๕ เมษายน วันแรกคือวันที่ ๑๓ เป็นวันมหาสงกราต์ วันที่พระอาทิตย์ต้องขึ้นสู่ราศีเมษ วันที่ ๑๔ เป็นวันเนา (พระอาทิตย์คงอยู่ที่ ๐ องศา) วันที่ ๑๕ เป็นวันเถลิงศกใหม่ และเริ่มจุลศักราชในวันนี้ เมื่อก่อนจริงๆ มีถึง ๔ วัน คือวันที่ ๑๓ -๑๖ เป็นวันเนาเสีย ๒ วัน (วันเนาเป็นวันอยู่เฉยๆ) เป็นวันว่าง พักการงานนอกบ้านชั่วคราว จะเห็นได้ว่า วันสงกรานต์เป็นวันขึ้นปีใหม่ตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัย จนถึง พ.ศ.๒๔๘๓ ทางราชการจึงได้เปลี่ยนไหม่ โดยกำหนดเอาวันที่ ๑ มกราคม เป็นวันขึ้นปีใหม่ เพื่อให้เข้ากับ หลักสากลที่นานาประเทศนิยมปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการเปลี่ยนวันขึ้นปีใหม่ ประชาชนก็ยังยึดถือว่า วันสงกรานต์มีความสำคัญ
เสียงฝนครวญป่วนปร่าน้ำตาไหล ฝนหล่นสายดูคล้ายร้องไห้หนัก ฝนจ๋าฝนคร่ำครวญรัญจวนนัก คนอกหักรักสลายสายฝนพรำ ฝนหลั่งมาฟ้าหมองหม่นลมหวีดหวิว ใบไม้ปลิวฝนไหลบ่าคราชอกช้ำ ลมฝนฟ้ารู้ไหมว่าข้าระกำ โดนเขาทำหนาวนักรักอาลัย ฟ้าจ๋าฟ้าข้าเจ็บเกินเผชิญโลก ความทุกข์โศกถาโถมโหมห่าใหญ่ นอนจ่อมจมรักร้าวหนาวเรื่อยไป เหตุผลใดยากหักล้างทางน้ำตา ฟ้าร้องไห้ออกมาเป็นสายฝน สองตาคนร้องไห้ใจโหยหา เสียงสะอื้นยาวนานผ่านอุรา เพียงหลับตาน้ำใสใสเริ่มไหลริน น้ำตาฝนเปรียบเหมือนคนไม่มีค่า ไร้คนมาปลอบใจหายถวิล ตกลงมาใครเล่าจะยลยิน เมื่อรักสิ้น.สะอื้นไห้.ใครจะฟัง..
ขออัญเชิญเทพไทพร้อมไตรรัตน์ ศรีสวัสดิ์อวยชัยให้สุขสม มีชีวิตสดชื่นรืนภิรมย์ ได้ชื่นชมสมใจในวิญญา(ป้ากันนา) ให้ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ผ่อง ไม่มัวหมองไร้โรคภัยถามหา ให้คล่องแคล่วว่องไวทั้งกายา ที่เหนื่อยล้ามลายหายไปพลัน (nobody)
กิจการงานก้าวไกลได้สองขั้น ทุกคืนวันแจ่มใสไร้โศกศัลย์ เป็นที่รักของเพื่อนพ้องคล้องสัมพันธ์ สิ่งใดฝันสมดั่งใฝ่ไปชั่วกาล (ครูพิม) ให้โชคลาภไหลมาคณานับ ให้รวยทรัพย์รวยสินผืนดินสถาน รวยความคิดรวยวิชาเป็นปรมาจารย์ รวยทั้งด้านคุณธรรมนำชุมชน (รัมณีย์)
ศรีสวัสดิ์วัฒนาอายุมั่น เจริญธรรม์หรรษาผลาผล อุดมลาภเลิศเด่นเป็นมงคล แก้วกวีแห่งมลฑลคนรักกลอน (เพชรสังคีต) เดินเจอปี๊บขอให้ปี๊บแทบวิ่งหนี ขอให้มีเสน่หายากถ่ายถอน ขอให้ฟันแข็งแรงไม่โยกคลอน ร่ายโคลงกลอนไหลลื่นชื่นกมล (แมวแต้ม เหมียวว)
คิดสิ่งไหน ได้สิ่งนั้น พลันบังเกิด พรประเสริฐ เลิศวิไล ให้ส่งผล ให้ร่ำรวย ด้วยเงินตรา อย่าอับจน ทุกแห่งหน คนรักใคร่ ใจชื่นบาน (เทพธัญญ์) อายุมั่นขวัญยืนชื่นดวงจิต อุดมมิตรเกียรติก้องไกลเลิศไพศาล สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไตรภพจบจักรวาล ดลบันดาลสุขศรีเปรมปรีดา (ช่ออักษราลี)
ขอให้หล่อรำรวยสาวสวยมอง สิ่งหมายปองจงสมหวังดั่งเพรียกหา ขอการงานทะยานสูงเทียมเมฆา มีปักษานำทางระหว่างเดิน (แก้วประภัสสร) คำอวยพรมากมายทั้งหลายหลาก กลั่นมาจากใจเพื่อนพ้องซ้องสรรเสริญ ด้วยลิขิตคำไขใช่ยอเยิน จงจำเริญตามพรสุนทรงาม (นิลวรรณ) ขออวยพรพี่ชายให้สุขขี ขอมั่งมีเงินทองให้ล้นหลาม ขอชนะศัตรูทุกเขตคราม ขอก้ามกรามป้องครอบครัวชั่วนิรันดร์ (พิมญดา)
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
Lovings
พิมญดา เลิฟ 7 คน
หน้าส่วนตัว
1613
