30 เมษายน 2551 22:48 น.

..ลมลู่ไผ่ใจคนคอย..

พิมญดา

nfQdAa475376-02.jpg

ยามสายลมพลิ้วแผ่ว..เพียงแว่วเสียง 
ดั่งสำเนียงของชายที่หมายมั่น 
ฝากกระซิบห่วงหาครารำพัน 
ใต้แสงจันทร์สีนวลชวนสราญ 

เพียรส่องเนตรทุกค่ำคืนทั่วผืนฟ้า 
หมายดาวมาถักถ้อยร้อยประสาน 
สายลมล้อกอไผ่ใสกังวาน 
ดังผสานดั่งพิณล่วงสู้ห้วงใจ 

สายลมเจ้าเฝ้าโอบกอดพลอดผีเสื้อ 
เจ้าจุนเจือดอกไม้งามยามพัดไหว 
แสงสุรีย์สีทองผ่องอำไพ 
ดุจรักอันจริงใจมอบให้เธอ 

ไผ่ลู่ลมเอนไหวดั่งใจฉัน 
ที่หวาดหวั่นรักไกลให้พร่ำเพ้อ 
ร้างคนเคียงทอดถอนนอนละเมอ 
หวั่นจะเผลออิจฉาไผ่และสายลม 

วอนสายลมช่วยนำความคิดถึง 
สู่หัวใจซ่านซึ้งตรึงสุขสม 
ระยะทางแห่งรักภักดิ์ภิรมย์ 
ดั่งสายลมลู่ไผ่ไม่ร้างเลือน 
				
29 เมษายน 2551 23:05 น.

..ฤาแค่ความฝัน..

พิมญดา

xQ9qsP539431-02.jpg.
ฉันคนนี้แค่ความฝันเท่านั้นหรือ 
จะมีสิทธิ์เดินกุมมือเธอหรือไม่ 
ฉันคนนี้เป็นแค่คนคั่นหัวใจ 
หรือเธอเจอคนใหม่ไยหมางเมิน 

ฉันคนนี้เป็นแค่เงาเฝ้าใฝ่ฝัน 
ราวเมฆกั้นฟ้าหม่นคนห่างเหิน 
โลกกว้างใหญ่แต่คับใจไร้ทางเดิน 
เธอกล้าปล่อยฉันเผชิญเดินเดียวดาย 

ฉันคนนี้มุ่งหมายสุดปลายฟ้า 
ปราถนาเธอดั่งดวงดาราฉาย 
คอยส่องแสงสว่างยามพร่างพราย 
สิ่งที่หมายกลายเป็นเงาเฝ้าจันทรา 

ฤาเพียงฝันตื่นมาคว้าเพียงเงา 
มีแต่ความว่างเปล่าเฝ้าโหยหา 
หากรักเหลือเพียงเงาเฝ้าพรางตา 
หวังชาตินี้ชาติหน้าไขว่คว้าลม 

เคยคิดคว้าฝันไหมไว้เคียงข้าง 
เคยคิดไหมหนทางสร้างสุขสม 
เคยไหมอยากแนบชิดคิดเชยชม 
อย่าจ่อมจมกับฝันลวงเถิดดวงใจ....
				
28 เมษายน 2551 19:01 น.

..หากหัวใจฉันมีปีกบิน..

พิมญดา

angel047.gif
หากหัวใจฉันมีปีกบินสุดฟ้า 
จะลอยล่องเหินเวหานภาฝัน 
หากบินได้จะบินไปในเร็ววัน 
สุดฟ้านั้นไกลแสนไกลไปหาเธอ 

หากหัวใจฉันบินได้คล้ายดั่งนก 
จะบินตกกลางใจเขาเฝ้าเสนอ 
ฝ่าลมฝนหนาวเพียงใดได้พบเจอ 
ขออย่าเผลอว่าสองเราเฝ้ารอคอย 

หากใจฉันล่องลอยไปไกลสุดกู่ 
โปรดรับรู้รักเราอย่าเหงาหงอย
เหม่อมองฟ้าคืนนี้ยามดาวลอย 
ฤทัยน้อยลอยลมรักพักพิงใจ 

หากหัวใจฉันมีปีกจะโผผิน 
สู่เมฆินทร์บินคู่ฟ้านภาใส 
เก็บเกี่ยวดาวถักทอถ้อยร้อยหทัย 
เรียงร้อยไว้สานรักกันอย่างมั่นคง

หากหัวใจฉันมีปีกบินดั่งว่า 
ขอเป็นเพื่อนสกุณาหาลืมหลง
บินสู่ฟ้าขอร่วมเป็นเช่นเผ่าพงศ์ 
ราวดั่งหงส์เหินฟ้า..หาคนไกล 


				
27 เมษายน 2551 12:03 น.

..น้อยใจรัก..

พิมญดา

cadredouceurdusoir.gif

น้อยใจนักหากไม่รักอย่าผลักไส 
บอกให้น้องได้เข้าใจในปัญหา 
แค่พี่ปล่อยให้น้องคอยวันเวลา 
ปราถนาแค่พี่ยามาเข้าใจ 

นี่อะไรไม่เคยถามไม่เคยห่วง 
ไม่เคยทวงรักตอบชอบคำไหน 
ไม่มีแม้คำลึกซึ้งถึงห่วงใย 
หรือว่าใจพี่แค่ลวงถ่วงคำลม 

ทุ่มเทรักหมดหัวใจให้สี่ห้อง 
หวังประคองวันเวลาพาสุขสม 
แต่แล้วเหลือสิ่งใดไว้ภิรมย์ 
พี่มาทำรักขมจมอาจิณ 

พอสิ้นคำว่าลาก่อนสะท้อนทรวง 
เจ็บทะลวงแทบด่าวดิ้นสิ้นรักผิน 
เหม่อมองฟ้าโศกาน้ำตาริน 
ไม่ยลยินเรื่องอันใดใจเจ็บเกิน 

ปลูกต้นรักไว้ตั้งนานพานมาล้ม 
คงต้องปลูกดอกลั่นทมคนห่างเหิน 
น้อยใจนักขอเลิกรักหักใจเมิน 
จำเผชิญความเดียวดายพ่ายใจลา..... 

				
26 เมษายน 2551 13:37 น.

..มาก่อนคือแฟนเก่า..

พิมญดา

21734_1.jpg
รักสองเราถึงคราต้องลาจาก 
ถึงจะยากสักปานไหนจำถ่ายถอน 
เมื่อเขามาฉันต้องไปไกลจากจร 
ทั้งที่รู้ว่ามาก่อนร้าวรอนใจ 

คนมาก่อนกลายมาเป็นเช่นคนเก่า 
คงเหลือเงารักเลือนลางอำพรางไว้ 
หากรักเราอ่อนล้าอย่าอาลัย 
เดินจากไปด้วยยินดีมีให้เธอ 

คนที่ใช่ไม่ใช่ฉันคนมาก่อน 
คนที่ย้อนมาทีหลังดังเสมอ 
ขออวยพรให้เธอสุขสิ่งพบเจอ 
จะไม่เผลอเรียกว่าเราดั่งเก่ามา 

เจ็บของคนมาก่อนสะท้อนจิต 
นั่งนอนคิดเราฝันไปใช่ไหมหนา 
สองแก้มยังเปื้อนอาบคราบน้ำตา 
อนิจจาน้ำตาไยหลั่งไหลริน 

ใบหน้าคนมาทีหลังยังยิ้มสุข 
แต่ความทุกข์คนมาก่อนซ่อนถวิล 
ขอไปดีมีความสุขชั่วชีวิน 
คนที่สิ้นยอมแพ้รัก..หักใจลา.. 
				
ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา