16 มีนาคม 2554 21:17 น.

ฝนหนาว..

พิมญดา

images?q=tbn:ANd9GcRGlL2k0FDyofM0hN-hhEp
ฝนหลงหนาวสาวคิดถึงใครคนนั้น

เขียนรำพันกลอนฝนจนสั่นไหว

กอดตัวเองลำพัง..ฟังหัวใจ

ฤดูไหนจะเหงาเท่าฝนพรำ


เมื่อฝนมาฟ้าหม่นหล่นเป็นสาย

หนาวทั้งกายทั้งใจใช่ถลำ

แต่เพราะเชื่อสัญญาของน้ำคำ

ใครคนหนึ่งคอยย้ำ..ว่ารักเรา

 
จะให้คอยอีกนานไหมเล่าหนอ

อยากจะขออ้อมแขนแฟนแก้เหงา

ขอไออุ่นกันหนาว..พอบรรเทา

จะให้เฝ้า.ความหวัง..กี่ครั้งคราว


ดูสิฝน!ลมหนาวผ่าวพัดพลิ้ว

ใบไม้ปลิวร่วงโรยโปรยฝนหนาว

เพราะความรักของฉันนั้นยืดยาว

ฝนไร้ดาวสาวไร้รัก..หนักฤดี
 

รอรักอยู่ฤดูไหนใจก็รัก

แต่หนาวหนักเย็นเยือกเลือกปีนี้

อย่าให้คอยนานเนิ่นเกินหลายปี

ขอคนดีกอดคลายหนาว..สาวขอมา

				
15 มีนาคม 2554 11:46 น.

..รักเธอใช่ไหม...

พิมญดา

40.jpg
ชีวิตฉํนเวียนวนบนโลกกว้าง

แผ้วถางทางทั้งสุข-ทุกข์กับฝัน

เพราะได้แก้ปัญหาในทุกวัน

แม้ข้างฉันว่างเปล่า..เงาของใคร

 

แต่ไม่รู้อาการหวั่นวิตก

เหมือนในอกร้อนรนจนหวั่นไหว

มันเกิดขี้นเมื่อพบเธอคราใด

ความเขินใยประหม่ามาทันที

 

อยากถูกเรียกว่าแฟนแสนหนักจิต

เธอจะคิดเหมือนกันหรือปล่าวนี้

อยากสานต่อขอรักปักไมตรี

กลัวเธอหนีไกลตา..พาร้าวราน

 

จึงจมจ่อมตรอมหนักเพราะรักเธอ

ไม่กล้านำเสนอกลอนบทหวาน

กลัวเธออ่านแล้วพาน่ารำคาญ

มันช่างแสนทรมาน..นานยิ่งนัก

  

นี่อาการรักเธอใช่ไหมหนอ

อยากจะขอเรียกเธอว่าที่รัก

ดูสิหน้าตาฉํนเหมือนอกหัก

อาการหนัก..แบบนี้ไม่ดีเลบ

				
12 มีนาคม 2554 21:52 น.

..ถามรัก นักกวี..

พิมญดา

198163_1581937355970_1461799733_31152629
เขียนบทกลอนหวานล้ำคำที่ฝาก

สิ่งที่อยากเขียนถ้อยร้อยความหา

เอาความรักร้อยเรียงอักษรา

เอาแผ่นฟ้าเขียนคำ..พร่ำรักเธอ

 

เขียนบทกลอนหวานหูอย่ารู้หาย

เหมือนดอกไม้พร่างพรายอยู่เสมอ

หากวันไหนสองเราอยากพบเจอ

ขอเสนอมองหาปลายฟ้างาม

 

เพราะมีใจฉันเป็นเช่นอักษร

ลำนำกลอนเอื้อนเอ่ย.เลยอยากถาม

ขอส่งความคิดถึง..ตรึงติดตาม

ใต้ฟ้าคราม..ถามรักนักกวี



จึงอยากถามความในใจเธอนัก

จะฝากรักสาวนักกลอนอักษรศรี

เพียรมาหยอดคำหวานหว่านไมตรี

ใจที่มีพร้อมมอบตอบแทนกัน



เพราะเป็นคนอ่อนไหวในทุกเรื่อง

ใช่ปราญเปรื่องความรักสักแต่ฝัน

หากความรักสวนทางร้างจาบัลย์

นั่งรำพันถ้อยกลอนคงอ่อนใจ

 

 

				
ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา