17 กุมภาพันธ์ 2553 19:27 น.
พิมญดา
เพราะเราห่างแสนไกลในฟ้ากว้าง
ย่ำบนทางห่างเหินเผชิญเหงา
ได้แต่เอื้อมมือกอดพลอดกับเงา
เหลือเพียงความว่างเปล่าหนาวหัวใจ
หากมีใครอีกคนบนใจเธอ
คอยพร่ำเพ้อว่ารักจักหวั่นไหว
ภาวนาขออย่าให้เป็นไป
ทอสายใยรักมั่น..ฝันทุกคืน
ยังหวั่นทรวงห่วงหาอย่าแปรเปลี่ยน
จึงนั่งเขียนบทกลอนผ่อนขมขื่น
มองปลายฟ้าแสนไกลใจยั่งยืน
หากเป็นอื่นตีจากยากจะทน
ภาวนาให้เธออย่าเผลอจิต
อาจจะแพ้ความใกล้ชิดคิดสักหน
ขอเห็นใจฉันหน่อยคอยยินยล
รักของคนไกลห่างอย่าร้างลา
.คำว่ารักสุดใจใครอย่าซ้ำ
ห่วงน้ำคำบ้างหนอคนพ้อหา
ทุกค่ำคืนคอยพร่ำภาวนา
คนบนฟ้า.รู้ไหม..ใจคนคอย
16 กุมภาพันธ์ 2553 16:00 น.
พิมญดา
ยามเมื่อใจอ่อนแอแพ้ทุกอย่าง
เหมือนชีวิตอัปปางทางแสนเข็ญ
ฟ้ามัวหมองบดบังรั้งจันทร์เพ็ญ
น้ำจากตากระเซ็นเย็นกมล
ยามจะผ่อนอารมณ์ที่จมเศร้า
ไล่ความเหงาซอกทรวงห้วงใจหม่น
ทีละนิดละน้อยคอยอดทน
ยากเสียจน.เหน็บหนาวร้าวเหลือเกิน
ยามจะกินจะนอนก่อนนิทรา
ดั่งมีเมฆบังตาพาห่างเหิน
ไม่มีทางแห่งรักจักร่วมเดิน
จึงเผชิญ..อารมณ์ตรมเดียวดาย
ยามที่รักก็มักไม่คำนึง
ว่าวันหนึ่งรักล่มจมห่างหาย
ยามจะชังด่าวดื้นสิ้นวางวาย
เหมือนหายใจไร้รัก..หนักอาลัย
ยามนี้หรือยามไหนก็ไร้สิ้น
ก้มมองดินแหงนมองฟ้าหาหวั่นไหว
เอามีดเชือดเลือดไหลหยดรดหัวใจ
ความรู้สึกขาดหาย..ในสายลม
11 กุมภาพันธ์ 2553 15:24 น.
พิมญดา
วาเลนไทน์หมายมั่นวันสดใส
วันของใจแต้มแต่งแสงแห่งฝัน
วาเลนไทน์รักเอยเฉลยพลัน
วันของฉันบางใครใจส่งมา
คงไม่ต้องมอบดอกกุหลาบฝาก
เพราะลำบากไกลกันนั้นหนักหนา
แค่ส่งเสียงตามสายคนไกลตา
กระซิบว่า"รักมั่นฉันเพียงเธอ"
ได้แค่นี้ก็พอต่อความรัก
ได้ใจภักด์นิรันดร์มั่นเสมอ
ค่อยต่อเติมแรงใจใฝ่พบเจอ
จะเสนอรักตอบมอบเช่นเคย
ดอกกุหลาบแทนใจไม่แม้นหมาย
เท่ากับชายซื่อตรงส่งรักเผย
ไม่แอบซ่อนรักมากจากใครเลย
ขอเพียงเอ่ยแทนวัน..อันสวยงาม
วาเลนไทน์ปีไหนใจมิเปลี่ยน
แม้หมุนเวียนพอศอรอคำถาม
ว่ารักไหมเล่าหนอขอนิยาม
จะตอบตาม..ที่ใจ..ใช่ไร้เธอ
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1206
