23 มีนาคม 2551 17:37 น.
ยาแก้ปวด
ร่ำ สุ ร า ย า ด อ ง ณ. ท้ อ ง ทุ่ ง
กั บ แ ก ล้ ม ป รุ ง พ ร้ อ ม ใ น ช า ม ใ บ เ ขี ย ว
ใ ต้ ช า ย ค า ริ ม คั น น า ข้ า ค น เ ดี ย ว
เ ห ล้ า ข า ว เ พี ย ว เ ยี่ ย ม ร ส ซ ด ล ง ค อ
จุ ม พิ ต ป า ก ข ว ด เ ห ล้ า ที่ ข้ า ดื่ ม
ช่ า ง ห อ ม ชื่ น ลื ม ไ ด้ ทุ ก ข์ ห า ย ห น อ
ค่ำ คื น นี้ ข้ า ข อ เ ม า เ ค ล้ า จั น ท ร์ ค ล อ
เ พี ย ง พ ะ น อ ด ว ง ด า ร า ว่ า เ พื่ อ น กั น
ม้ ว น ใ บ จ า ก ล า ก ย า เ ส้ น เ ป็ น แ ท่ น ส ว ย
ก ลิ่ น ร ะ ร ว ย ด้ ว ย ร ส เ ข้ ม แ ก ล้ ม สุ ข ส ร ร ค์
สี เ ท า ค ลุ้ ง ห ลั ง ค า ฟ้ า ค ลุ ม จั น ท ร์
ย า ม ก ลิ่ น ค วั น ไ ห ว ต า ม ล ม ห่ ม พั ด โ ช ย
เ สี ย ง แ ผ่ ว ผิ ว เ พี ย ง ป ล า ย นิ้ ว ข้ า ข้ า ม ผ่ า น
ข ลุ่ ย ค ร ว ญ ค ร า ญ ย า ม นี้ ที่ ใ จ โ ห ย
เ พ ล ง ด อ ก ไ ม้ ก ลี บ ร่ ว ง ช่ อ ร อ ช่ ว ง โ ร ย
จ ะ ป ร า ย โ ป ร ย ทั่ ว ทั้ ง ทุ่ ง คุ้ ง ท้ อ ง น า
เ สี ย ง ห ริ่ ง ห รั บ จั ก จั่ น ข ยั น แ ข่ ง
ค ล้ า ย พ ร า ก เ พ ล ง พ ร้ อ ง ค ำ ก ล้ำ ภ า ษ า
ต้ อ ง ร่ า ย นิ้ ว ล ด ร ะ ดั บ จั บ ล ง ม า
แ ด่ พ น า ที่ ช่ ว ย ร้ อ ง ทำ น อ ง เ พ ล ง
ห ยิ บ ป า ก ก า ข ว ด เ ห ล้ า ที่ ข้ า ดื่ ม
ฉ ล า ก ยื ม เ ขี ย น ก ล อ น ต อ น เ ม า เ ข ล ง
ร่ า ย เ ป็ น บ ท ซ ด น้ำ เ ม า เ ฝ้ า บ ร ร เ ล ง
ก ร ะ ด า ษ เ ก ร ง ไ ม่ พ อ ต่ อ ข ว ด เ อ ย ฯI ะ ๛
* * * * * * * *
19 มีนาคม 2551 22:29 น.
ยาแก้ปวด
~ * มณีจันทร์ version one * ~
รักแสนรัก หักใจ ตีตัวห่าง
ในเมื่อทาง ข้างหน้า สุดหลีกหนี
มีขวากหนาม กั้นขวาง ทางที่มี
จึงหลีกลี้ สุดท้อ ต่อชะตา
ฉันก็รัก เธอนี้ มิใช่น้อย
คงไม่ด้อย กว่าใจ เธอหรอกหนา
อุปสรรค ขวากหนาม ที่ผ่านมา
อีกข้างหน้า ลำเค็ญ บนเส้นทาง
จำเจ็บปวด รวดร้าว คราวแยกจาก
จำใจพราก ด้วยมี สิ่งขัดขวาง
ยอมตัดใจ จากมา อย่างลาร้าง
ทั้งที่ต่าง เสียใจ ไม่แพ้กัน
เจ็บวันนี้ ด้วยกัน คงเพียงพอ
จากนี้ต่อ ข้างหน้า คิดว่าฝัน
ผ่านคืนนี้ คืนไหน อีกนานวัน
ขอให้มัน จบไป ได้ด้วยดี ]
+ : * * * : +
~ * ยาแก้ปวด version two * ~
เพราะไม่คิดเริ่มต้น ยอมถอย
คืนค่ำที่รอคอย จบแล้ว
ไม่อยากแข่งสวมรอย รักเก่า
คงปล่อยรักให้แคล้ว คลาดไร้คนเคียงฯ
เลิกเพ้อฝันเฟื่องฟุ้ง เลือนลาง
อุปสรรคที่กีดขวาง สุดกู้
มากมายหมดหนทาง เยื้องย่าง
ยอมพ่ายยอมแพ้รู้ ต่อสู้ไม่ไหวฯ
ใช่ไม่รักแต่ต้อง ยอมรับ
เสียงแว่วเตือนโถมทับ ตอกย้ำ
ถอยไปก่อนใจยับ- เยินแตก
พอซะทีเจ็บซ้ำ เจ็บซ้อนเกินทนฯ
เดินจากไกลไม่ย้อน คืนหวน
ทุกเรื่องคิดทบทวน เที่ยงแท้
อย่าหลอกอย่าเรรวน ใจอีก
หันกลับยอมพ่ายแพ้ เลิกแล้วความรักฯ
+ : * * * : +
~ * อาราเล่ version three * ~
ค่ำคืนนี้ ไร้เงา เขาใช่ไหม
คนรักเธอ จากไป อาลัยหา
ค่ำคืนนี้ คงไร้ ซึ่งเวลา
คงจะเหงา เกินกว่า ใครเข้าใจ
เธอจะทำ เช่นไร เมื่อไร้เขา
ใจฉันเฝ้า ห่วงอยู่ เธอรู้ไหม
เพราะรู้ว่า เธอรักเขา จนหมดใจ
เขาก็เฝ้า ห่วงใย เธอเช่นกัน
เขานั้นคิด อย่างไร เธอไม่รู้
แต่ฉันรู้ ว่าต้องจบ ลงแค่นั้น
เรื่องความรัก เธอกับเขา ต้องจบกัน
เพราะว่าเขา คนนั้น..คือฉันเอง..
จากเธอมา ใช่ว่า จะไม่รัก
อุปสรรค ขวางเรา เข้าข่มเหง
มันมากมาย เกินกว่า พาหวั่นเกรง
จึงมาเร่ง เวลา พาเลิกกัน
ปวดทั้งใจ ปวดทั้งกาย แทบวายปราณ
ยากประสาน ทนฝืน ชื่นสุขสันต์
เธอก็คง คล้ายฉัน นั้นเช่นกัน
ความสัมพันธ์ ขาดลง ตรงเลิกรา
โอ้รักเอ๋ย ที่เคย เผยร่วมฝัน
เคยสดชื่น คืนวัน พลันห่วงหา
เคยซึ้งใจ คงเหลือไว้ ให้ตรึงตรา
ฉันจะจำ ไว้ว่า ..เคยรักกัน..
+ : * * * : +
11 มีนาคม 2551 19:32 น.
ยาแก้ปวด
เคยมีบ้าน เจ้านาย ให้อาหาร
ข้าวทุกจาน พระคุณ นั้นล้นเหลือ
ขอตอบแทน คุณท่าน ที่จุนเจือ
เพราะท่านเอื้อ อาทร สอนให้จำ
เฝ้าบ้านท่าน จงรัก ภักดีมั่น
ทุกคืนวัน ใครย่าง อย่าคิดขำ
จะไล่ขับ อย่าจับ หรือคิดทำ
สิ่งร้ายนำ สู่บ้าน ท่านของเรา
แล้ววันนึง ชะตา ฟ้าลิขิต
ท่านบอกปิด ขายบ้าน ทำอับเฉา
ขังเราไว้ในบ้านแล้วไม่เอา
แมวกับเราไปด้วยใครช่วยที
ทิ้งเราไว้ไม่ให้มีอาหาร
แสนทรมานความร้อนอยากหลบหนี
แต่ประตูขังแน่นแม้นชีวี
คงไม่มีทางออกจะบอกใคร
ตะกุยก่ายหน้าต่างกำแพงกั้น
หาทางอันสว่างจะมีไหม
ท้องก็ร้องน้ำแห้งแทบขาดใจ
ท่านทิ้งฉันได้ไงใยลืมกัน
ตาเลือนลางมองเพื่อนเหมือนแมวช้ำ
ข่วนกระหน่ำหมายให้บ้านแตกสัน
เขี้ยวและเล็บที่มีพลีให้มัน
เผื่อว่าผันหลุดรอดอาจปลอดภัย
ทั้งเห่าร้องโหยหวนจวนสิ้นลม
บ่มิสมมีใครคิดสงสัย
ว่ามีเรากับแมวขังข้างใน
จำขาดใจกอดแมวตอนแผ่วลม
นี่ฉันทำอะไรผิดที่ไหน
ถึงขังให้ทรมานเหมือนทับถม
ความจงรักที่ให้ไม่พอชม
ปล่อยฉันจมตายย่างอย่างทรมาน
มันคงทรมานมากก่อนที่คนจะมาพบศพมันสองตัว..
25 กุมภาพันธ์ 2551 03:08 น.
ยาแก้ปวด
แอบหลบซ่อนใต้รุ้งและสายฝน
ใจสับสนอยากลืมสิ่งที่ฝัน
เหม่อมองเมฆบนฟ้าคิดถึงวัน
ใจรำพันเพ้อเพียงเสียงหัวใจ
มีผู้คนมากมายเวียนว่ายวน
ช่วยมาดลบอกทางไปทางไหน
ช่วยหาเธอคนนั้นก่อนจากไป
มาสู่ใจของฉันฝันเฝ้ารอ
ยื่นมือมาโอบใจไว้สักนิด
ว่ารักผิดหรือถูกกันเล่าหนอ
รักเรื่องจริงหรือเปล่าเล่าให้พอ
สิ่งใดหนอไม่เที่ยงอย่าเสี่ยงไป
ทั้งวิญญานหัวใจมอบให้หมด
ช่วยมาปลดหัวใจคลายสงสัย
บอกว่ารักเขาว่าเป็นอย่างไร
แล้วพาไปตราตรึงถึงหัวใจ
ยืนบนเขามองจันทร์นั้นโดดเดี่ยว
ครั้นแลเหลียวเหล่าเพื่อนเตือนถึงไหน
เสียงเหล่านั้นกลับผ่านไม่ถึงใจ
เพียงเพราะใจฉันรอขอเพียงเธอ
หุหุ..แต่งเองยัง..งง...เอง...
15 กุมภาพันธ์ 2551 23:57 น.
ยาแก้ปวด
ถึงร้องไห้ น้ำตา เป็นสายเลือด
ให้มันเหือด แห้งไป ไม่มีเหลือ
เค้าไม่มี ใจให้ ได้จุนเจือ
อย่ามัวเชื่อคำหวานมันจอมปลอม (มณีจันทร์)
มันก็แค่ผู้ชายห่วยคนนึง
ผ่านมาถึงตรงนี้มิถนอม
ใครอยากได้ยกให้เพราะเรายอม
คนจอมปลอมแบบนี้เราไม่แคร์ (ยาแก้ปวด)
ที่เคยให้ได้หมดเพราะรักหรอก
แต่ขอบอกเกลียดนักรักตอแหล
ที่ผ่านมานึกว่าหมามันแล
เดี๋ยวเถอะแม่จะเตะเละกลางไพร (จิตรำพัน)
แค่ผู้ชาย ใจทรามซ้ำหยาบช้า
เปรียบเหมือนหมาสันดานแย่แก้ไม่ไหว
กินไม่เลือกเปลือกหนังมิชั่งใจ
ขอเพียงลิ้มอิ่มไว้ไม่เคยแคร์ (ศรรกรา)
นี่แระชายมักมากกามอารมณ์
พอสุขสมใจหมายชอบมาแฉ
ใจช่างหยาบเลวทรามทำดวงแด
เปรียบเขาแค่ซาตานหว่านคำลวง (พิมญดา)
อันสัญชาติสุนัขหรือจักพ้น
ไล่กัดคนหอนเห่าเคล้าก้างหวง
แต่ซื่อสัตย์ต่อเราไม่เศร้าทรวง
เปรียบคนลวงเช่นหมาช่างน่าอาย (bananaleaf)
คิดว่าเก่งคิดว่าแน่หรือไรกัน
เลิกเพ้อฝันเห็นฉันเป็นเช่นของตาย
เปลี่ยนไปแล้ววันนี้เกลียดเธอเข้าไส้
รู้เอาไว้ไม่สนหรอกพวกผู้ชาย(ผู้หญิงมือสอง)
อันสตรี ที่คุณเหยียด จ้องเสียดสี
คือเพศแม่ คุณดีดี ใช่มีขาย
ใช่สิ่งของ ที่จ้อง จะทำลาย
หากหญิงร้าย ก็โทษชาย ที่ชายเลว (อาราเล่)
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟยาแก้ปวด
หน้าส่วนตัว
2169
