31 สิงหาคม 2550 18:26 น.
ยาแก้ปวด
สุนทรภู่ ครูกวี ยังขี้เหล้า
อย่ามาเหมา เราไซร้ ไร้สรรหา
เมาแค่เหล้า บนหน้าจอ ต่อวาจา
ใยเดาว่า เราขี้เมา เขลาสิ้นดี
ด้วยเหตุที่ เรานี้ มีเพื่อนรัก
มาทายทัก ฝากใจ ใช่บัดสี
ร่ายลำนำ ฝากไว้ ด้วยไมตรี
หมู่มิตรมี รวมมา พาติดตาม
หากกวี ขี้เหล้า เมาคือผิด
ก่อนจะคิด จากไป ขอไต่ถาม
เคยหรือไม่ ทำใคร เมามายตาม
หรือทำความ ไม่งาม ในบ้านกลอน
หมายเหตุ - มีกวีรุ่นใหญ่รังเกียจที่จะอ่านกวีเด็กปลายแถว ไร้สาระ มอมเมา โดยไม่เปิดใจว่า งานเขียนเป็นเพียงงานแสดงทางวาทะศิลป์ เป็นการสร้างมิตรภาพทางอักษร แต่มองว่าเป็นงานไม่สร้างสรร ผิดเพี้ยนโดยไม่คำนึงว่า มิตรภาพ ไม่จำเป็นต้องเกิดจากการพบปะกัน แต่เกิดได้เพราะชอบในสิ่งเดียวกัน ชอบที่จะอ่าน จะขีดเขียน ชอบเห็นคนอมยิ้มเวลาอ่าน จินตนาการตามอักษร อย่างนี้นี่เล่าบ้านเมืองถึงไม่สมานฉันท์เสียที เพราะมีแต่คนที่ไม่เปิดใจเปิดตา ไม่รู้จักมิตรภาพและไม่รู้จักสามัคคี โดยใช้ประโยคเพียงคำว่าเขามี "ประสบการณ์"
ขอขอบคุณ - เพื่อนๆกวีบ้านกลอนที่เคยมาต่อกลอนสนุกสนานกัน ขอให้หมั่นเขียนกวีที่มีแต่สาระและพัฒนาขึ้นๆ อย่าให้กลอนสนุกสนานนัก เพราะมันจะทำให้กลอนไทยผิดเพี้ยน และก็อย่าหัวเราะนักเพราะมันไม่สำรวม
30 สิงหาคม 2550 18:27 น.
ยาแก้ปวด
เห็นเพื่อนเราเหงารักที่พักใจ
บ้างอ่อนไหวบ้างล้ากำลังสู้
บ้างยอมแพ้อ่อนแอแม้ศัตรู
บ้างหดหู่ชีวิตลิขิตไป
บ้างเจ็บช้ำเพราะคำที่ลวงหลอก
บ้างช้ำนอกเจ็บในเพราะอ่อนไหว
บ้างล้มลุกคลุกคลานหาที่ไป
บ้างหวั่นไหวเพราะคำที่ค้างคา
อยากให้รู้เพื่อนเอยจงลุกสู้
มีเขาอยู่หรือไม่ใช่ปัญหา
อย่ามัวทุกข์ร้องร่ำกับน้ำตา
ลุกขึ้นมาเชิดหน้าสู้ฟ้าดิน
มาร่วมก๊งวงเหล้ากะเราเถอะ
ไม่ต้องเจอะคนที่อยากบินหนี
ไม่ต้องจำลาจากเขาเสียที
ไม่ต้องมีความหลังให้จดจำ
มาเมาเหล้าดีกว่าจะเมารัก
มาเมาพักใจวอนก่อนถลำ
มาเมาใจเอื้อยกลอนเป็นลำนำ
มากล่าวคำเริ่มต้นอีกหนเอย...
...เอิ๊ก...
26 สิงหาคม 2550 22:13 น.
ยาแก้ปวด
ถึงคราวจนสี่สาวเหมาเรือล่อง
ตามลำคลองพระประแดงแหล่งค้าขาย
มาถึงแหล่งชุมชนคนมากมาย
สี่สาวสวยช่วยกันขายของในเรือ
ป้ารพีมีสากมาขายจ้า
ลดราคาแถมคนขายช่างร้ายเหลือ
ไปช่วยตำไงคุณอยากจุนเจือ
สากกะเบือแข็งและทนสนมั้ยคุณ
ยาแก้ปวด วาดลวดลาย มาขายครก
มัดมือชก ครกอย่างเดียว เที่ยวควงหมุน
แข่งกับสาก หญิงรพี มีสมดุล
มาร่วมลุ้นซื้อครกดีแถมฟรีเบียร์
อาราเล่ โอ้ละเห่ เร่ขายหอย
ตัวใช่น้อย หอยใหญ๊ใหญ่ ไม่มีเสีย
ขายถูกถูก ผูกด้วยใจ ดีมั้ยเฮีย
มาช่วยเชียร์ เนี่ยของดี ที่น่าชิม
ฝ่ายน้องศรี มณีจันทร์ นั้นขายหม้อ
จุมากพอ หม้อใบใหญ่ ไร้สนิม
เบอร์เก้าสิบ หยิบเร็วใว ใจกรุ้มกริ่ม
ใส่เต็มอิ่ม ยิ้มสราญ ทั้งหวานคาว
ใครสนใจใคร่ซื้ออย่าบื้อเฉย
เข้ามาเลยช่วยอุดหนุนลุ้นสี่สาว
จะได้มีทุนรอนไปผ่อนดาวน์
เพราะสื่สาวเฝ้ารอคอยถอย "ผู้ชาย"
22 สิงหาคม 2550 21:13 น.
ยาแก้ปวด
พรหมลิขิตขีดเส้นกั้นขวางไว้
เดินทางใดไม่พบสิ่งค้นหา
เปรียบเหมือนเส้นขนานอยู่ทุกครา
ไม่มีมาบรรจบสมทบกัน
จะเหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็น
หรือเธอเป็นแค่เงาในความฝัน
หรือเป็นภาพลวงตามาลวงกัน
ไม่มีวันประสบพบสักที
เดินจนเหนื่อยอ่อนล้าอยากยอมแพ้
ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะลุกหนี
หมดสิ้นแล้วความรักความภักดี
ลาเสียที..โลกนี้...ฤาที่ใด
20 สิงหาคม 2550 21:04 น.
ยาแก้ปวด
ลิขิตฟ้า ประทานมา คำว่ารัก
ให้ประจักษ์ แลเห็น เป็นหลงใหล
มีทุกข์ตรม สมหวั่ง ดั่งตั้งใจ
มิขวางกั้น ชั้นใด ใคร่ชิดชม
ใช่จำกัด รักได้ แค่ชายหญิง
ความเป็นจริง หญิงรักหญิง มิเหมาะสม
หรือว่าชาย รักชาย ให้ตรอมตรม
ความนิยม นั้นมิให้ ได้ผูกพันธ์
หากฉันเป็น ผู้ชาย ในร่างหญิง
ด้วยใจจริง ชอบผู้หญิง มิ่งจอมขวัญ
ผิดหรือไม่ ด้วยหัวใจ สลับกัน
โอ้ตัวฉัน ร้าวรวด ปวดหัวใจ
หากเป็นหญิง ในร่างชาย ให้ต้องคิด
มีจริต จริยา คราอ่อนไหว
ผิดด้วยหรือ ความจริง ที่เป็นไป
คบไม่ได้ ใช่ไหม ใช่ของจริง
เพราะเป็นเพียง มายา ฟ้ากำหนด
หรือต้องโทษ โดนสาป คราบชายหญิง
เป็นแค่เพียง รูปกาย ใช่รูปจริง
ความเป็นหญิง หรือชายคู่ อยู่ที่ใจ
หมายเหตุ-ขอขอบคุณอาราเล่ที่ทำให้กลอนนี้ทำให้เรารู้จักกัน
และทุกวันนี้เราก็ยังรักกันอยู่....และกำลังใจจากทุกๆคน
หน้าส่วนตัว
1356
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟยาแก้ปวด
