25 กุมภาพันธ์ 2551 03:08 น.

:+: พาใจไป :+:

แอบหลบซ่อนใต้รุ้งและสายฝน
ใจสับสนอยากลืมสิ่งที่ฝัน
เหม่อมองเมฆบนฟ้าคิดถึงวัน
ใจรำพันเพ้อเพียงเสียงหัวใจ

มีผู้คนมากมายเวียนว่ายวน
ช่วยมาดลบอกทางไปทางไหน
ช่วยหาเธอคนนั้นก่อนจากไป
มาสู่ใจของฉันฝันเฝ้ารอ

ยื่นมือมาโอบใจไว้สักนิด
ว่ารักผิดหรือถูกกันเล่าหนอ
รักเรื่องจริงหรือเปล่าเล่าให้พอ
สิ่งใดหนอไม่เที่ยงอย่าเสี่ยงไป

ทั้งวิญญานหัวใจมอบให้หมด
ช่วยมาปลดหัวใจคลายสงสัย
บอกว่ารักเขาว่าเป็นอย่างไร
แล้วพาไปตราตรึงถึงหัวใจ

ยืนบนเขามองจันทร์นั้นโดดเดี่ยว
ครั้นแลเหลียวเหล่าเพื่อนเตือนถึงไหน
เสียงเหล่านั้นกลับผ่านไม่ถึงใจ
เพียงเพราะใจฉันรอขอเพียงเธอ

หุหุ..แต่งเองยัง..งง...เอง...

2293

love

comment

15 กุมภาพันธ์ 2551 23:57 น.

:+:เจ็บแต่ไม่โง่ :+:

ยาแก้ปวด

ถึงร้องไห้ น้ำตา เป็นสายเลือด
ให้มันเหือด แห้งไป ไม่มีเหลือ
เค้าไม่มี ใจให้ ได้จุนเจือ
อย่ามัวเชื่อคำหวานมันจอมปลอม (มณีจันทร์)

มันก็แค่ผู้ชายห่วยคนนึง
ผ่านมาถึงตรงนี้มิถนอม
ใครอยากได้ยกให้เพราะเรายอม
คนจอมปลอมแบบนี้เราไม่แคร์ (ยาแก้ปวด)

ที่เคยให้ได้หมดเพราะรักหรอก
แต่ขอบอกเกลียดนักรักตอแหล
ที่ผ่านมานึกว่าหมามันแล
เดี๋ยวเถอะแม่จะเตะเละกลางไพร (จิตรำพัน)

แค่ผู้ชาย ใจทรามซ้ำหยาบช้า
เปรียบเหมือนหมาสันดานแย่แก้ไม่ไหว
กินไม่เลือกเปลือกหนังมิชั่งใจ
ขอเพียงลิ้มอิ่มไว้ไม่เคยแคร์ (ศรรกรา)

นี่แระชายมักมากกามอารมณ์
พอสุขสมใจหมายชอบมาแฉ
ใจช่างหยาบเลวทรามทำดวงแด
เปรียบเขาแค่ซาตานหว่านคำลวง (พิมญดา)

อันสัญชาติสุนัขหรือจักพ้น
ไล่กัดคนหอนเห่าเคล้าก้างหวง
แต่ซื่อสัตย์ต่อเราไม่เศร้าทรวง
เปรียบคนลวงเช่นหมาช่างน่าอาย (bananaleaf)

คิดว่าเก่งคิดว่าแน่หรือไรกัน
เลิกเพ้อฝันเห็นฉันเป็นเช่นของตาย
เปลี่ยนไปแล้ววันนี้เกลียดเธอเข้าไส้
รู้เอาไว้ไม่สนหรอกพวกผู้ชาย(ผู้หญิงมือสอง)

อันสตรี ที่คุณเหยียด จ้องเสียดสี
คือเพศแม่ คุณดีดี ใช่มีขาย
ใช่สิ่งของ ที่จ้อง จะทำลาย
หากหญิงร้าย ก็โทษชาย ที่ชายเลว (อาราเล่)

1945

love

comment

14 กุมภาพันธ์ 2551 14:15 น.

~ ๏ +: รักฤา :+ ๏ ~

ยาแก้ปวด


ค่ำคืนเคียงคู่ข้าง          หัวใจ
หลงหลับละเมอไกล      เรียกร้อง
เดือนดาวเด่นแดนใด ฤาเปรียบ
สัมผัสหัวใจคล้อง         แค่คล้อยยามฝันฯ

นิจนิรันดร์แน่นั้น         เพียงเธอ
เพราะพร่ำเพ้อพาเผลอ  พ่ายแพ้   
มอบใจรักปรนเปรอ      เพียงแค่
เธอสุขใจหยั่งแท้          รักนี้เสน่หาฯ

แม้นห่วงหาร่ำไห้          ไม่เห็น
เหงาเงียบคืนเดือนเพ็ญ ว่างไร้
เธอที่รักผู้เป็น              เพียงหนึ่ง
หากขาดเธอคงไซร้       โลกนี้ดับสูญฯ

ทูลหัวนอนเถิดเจ้า    หลับไหล
มนต์สวดทุกคืนไป    เผื่อเจ้า
ฝันดีทุกวันใน           คืนค่ำ
จุมพิตละมุนเคล้า      เคลิบเคลิ้มห่วงหาฯ

~ ~*:+: ส่งความคิดถึงปลิวไปในอากาศ :+:*~ ~