30 พฤศจิกายน 2553 02:37 น.
				
												
				
								ยาแก้ปวด
		
					
				
 เวลามองหมู่ดาวสกาวฟ้า
เห็นแต่หน้าเธอนั้นฉันปรารถนา
เราไกลกันแสนไกลสุดสายตา
รอเวลาคืนวันผันกลับคืน
อยากจะขอแค่พบสบตาให้
สิ่งที่อยู่ในใจไม่ต้องฝืน
อย่าให้กาลลืมใจใครกล้ำกลืน
ปล่อยให้ยืนคนเดียวเหลียวหาใคร
เพราะเราอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน
อะไรที่คิดที่เผชิญเกินฝันใฝ่
ไม่อาจเห็นไม่รู้ความเป็นไป
อยู่อย่างไร..สุขไหม..ไม่รู้เลย
แค่อยากขอพบเธออีกสักครั้ง
รื้อความหลังเก่านั้นพลันเฉลย
ว่าแม้ห่างเท่าไหร่ก็ไม่เคย
ลืมเธอเลยสักครั้งฉันยังคอย..
เวลามองหมู่ดาวสกาวฟ้า
เห็นแต่หน้าเธอนั้นฉันปรารถนา
เราไกลกันแสนไกลสุดสายตา
รอเวลาคืนวันผันกลับคืน
อยากจะขอแค่พบสบตาให้
สิ่งที่อยู่ในใจไม่ต้องฝืน
อย่าให้กาลลืมใจใครกล้ำกลืน
ปล่อยให้ยืนคนเดียวเหลียวหาใคร
เพราะเราอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน
อะไรที่คิดที่เผชิญเกินฝันใฝ่
ไม่อาจเห็นไม่รู้ความเป็นไป
อยู่อย่างไร..สุขไหม..ไม่รู้เลย
แค่อยากขอพบเธออีกสักครั้ง
รื้อความหลังเก่านั้นพลันเฉลย
ว่าแม้ห่างเท่าไหร่ก็ไม่เคย
ลืมเธอเลยสักครั้งฉันยังคอย..
 
				
			 
			
				24 พฤศจิกายน 2553 03:55 น.
				
												
				
								ยาแก้ปวด
		
					
				
 คิดไว้แล้ววันหนึ่งถึงวันนี้
ถึงวันที่เธอลาไปจากฉัน
ทำใจมาเนิ่นนานก่อนถึงวัน
ที่เธอนั้นบอกลาไม่อาลัย
ทั้งที่รู้หัวใจไม่ยอมรับ
ก้าวถอยนับเป็นหมื่นยังไม่ไหว
เมื่อเธอบอกกล่าวลาว่าจะไป
รับไม่ได้..ในการไม่มีเธอ
ใจจริงแล้วไม่อยากให้จากไป
เตรียมใจไว้ไม่ทันวันเสนอ
ขอร้องหน่อยได้ไหมก่อนไม่เจอ
ขอร้องเธออีกครั้งก่อนจะไป
จะให้ก้มคุกเข่าและอ้อนวอน
อย่าจากจรจากฉันไปได้ไหม
ฉันไม่พร้อมปล่อยเธอลาจากไกล
ขอได้ไหมอย่าไปจากฉันเลย..
คิดไว้แล้ววันหนึ่งถึงวันนี้
ถึงวันที่เธอลาไปจากฉัน
ทำใจมาเนิ่นนานก่อนถึงวัน
ที่เธอนั้นบอกลาไม่อาลัย
ทั้งที่รู้หัวใจไม่ยอมรับ
ก้าวถอยนับเป็นหมื่นยังไม่ไหว
เมื่อเธอบอกกล่าวลาว่าจะไป
รับไม่ได้..ในการไม่มีเธอ
ใจจริงแล้วไม่อยากให้จากไป
เตรียมใจไว้ไม่ทันวันเสนอ
ขอร้องหน่อยได้ไหมก่อนไม่เจอ
ขอร้องเธออีกครั้งก่อนจะไป
จะให้ก้มคุกเข่าและอ้อนวอน
อย่าจากจรจากฉันไปได้ไหม
ฉันไม่พร้อมปล่อยเธอลาจากไกล
ขอได้ไหมอย่าไปจากฉันเลย..				
			 
			
				19 พฤศจิกายน 2553 17:38 น.
				
												
				
								ยาแก้ปวด
		
					
				
 ต ะ วั น เ ยื อ น ช า ย ทุ่ ง รุ่ ง อ รุ ณ
ก ลิ่ น ดิ น ก รุ่ น เ จื อ จ า ง ก อ ง ฟ า ง เ ถ้ า
แ ด ด อ่ อ น อ่ อ น ล ม โ ช ย โ ป ร ย บ า ง เ บ า
คิ ด ถึ ง เ จ้ า แ ก้ ว ต า ย อ ด ย า ใ จ
เ พ ร า ะ ข้ า มั น ลู ก ทุ่ ง ไ ก ล ก รุ ง เ มื อ ง
อ ย่ า คิ ด เ รื่ อ ง ร ว บ รั ด ดั ด นิ สั ย
เ อ็ ง ก็ เ ห็ น ข้ า นี้ เ ป็ น ยั ง ไ ง
เ รื่ อ ง จ ริ ง ใ จ ข้ า ถ นั ด ชั ด หั ว ใ จ
ห ยิ บ ก ร ะ ติ ก จ อ บ เ สี ย ม เ ต รี ย ม เ ข้ า ทุ่ ง
ข า ก๊ ว ย นุ่ ง ก ล า ง น า ดู ล้ า ส มั ย
ข้ า เ ปิ่ น เ ช ย ช า ว น า ข ว า ง ต า ใ ค ร
ห นุ่ ม บ า ง ไ ห น ดี ก ว่ า ไ ม่ ว่ า กั น
เ พ ร า ะ ข้ า มั น ลู ก ทุ่ ง น อ น มุ้ ง เ สื่ อ
ห า ก เ อ็ ง เ บื่ อ ไ ม่ ว่ า คิ ด ล่ า ฝั น
ข้ า มั น ต ร ง ผ่ า ซ า ก จ า ก ใ จ มั น
พู ด เ ธ อ ฉั น ไ ม่ ถ นั ด ขั ด บ้ า น น า
เ พ ร า ะ ข้ า ช อ บ ไ ท ย เ ดิ ม ไ ม่ เ ส ริ ม แ ต่ ง
ห า ก เ อ็ ง แ ต่ ง กั บ ข้ า เ ป็ น ข อ ง ข้ า
แ ถ ว บ้ า น ไ ห น บ า ง ไ ห น เ รี ย ก ภ ร ร ย า
แ ต่ แ ถ ว บ้ า น ข อ ง ข้ า เ รี ย ก ว่ า เ มี ย ฯ ๛
ต ะ วั น เ ยื อ น ช า ย ทุ่ ง รุ่ ง อ รุ ณ
ก ลิ่ น ดิ น ก รุ่ น เ จื อ จ า ง ก อ ง ฟ า ง เ ถ้ า
แ ด ด อ่ อ น อ่ อ น ล ม โ ช ย โ ป ร ย บ า ง เ บ า
คิ ด ถึ ง เ จ้ า แ ก้ ว ต า ย อ ด ย า ใ จ
เ พ ร า ะ ข้ า มั น ลู ก ทุ่ ง ไ ก ล ก รุ ง เ มื อ ง
อ ย่ า คิ ด เ รื่ อ ง ร ว บ รั ด ดั ด นิ สั ย
เ อ็ ง ก็ เ ห็ น ข้ า นี้ เ ป็ น ยั ง ไ ง
เ รื่ อ ง จ ริ ง ใ จ ข้ า ถ นั ด ชั ด หั ว ใ จ
ห ยิ บ ก ร ะ ติ ก จ อ บ เ สี ย ม เ ต รี ย ม เ ข้ า ทุ่ ง
ข า ก๊ ว ย นุ่ ง ก ล า ง น า ดู ล้ า ส มั ย
ข้ า เ ปิ่ น เ ช ย ช า ว น า ข ว า ง ต า ใ ค ร
ห นุ่ ม บ า ง ไ ห น ดี ก ว่ า ไ ม่ ว่ า กั น
เ พ ร า ะ ข้ า มั น ลู ก ทุ่ ง น อ น มุ้ ง เ สื่ อ
ห า ก เ อ็ ง เ บื่ อ ไ ม่ ว่ า คิ ด ล่ า ฝั น
ข้ า มั น ต ร ง ผ่ า ซ า ก จ า ก ใ จ มั น
พู ด เ ธ อ ฉั น ไ ม่ ถ นั ด ขั ด บ้ า น น า
เ พ ร า ะ ข้ า ช อ บ ไ ท ย เ ดิ ม ไ ม่ เ ส ริ ม แ ต่ ง
ห า ก เ อ็ ง แ ต่ ง กั บ ข้ า เ ป็ น ข อ ง ข้ า
แ ถ ว บ้ า น ไ ห น บ า ง ไ ห น เ รี ย ก ภ ร ร ย า
แ ต่ แ ถ ว บ้ า น ข อ ง ข้ า เ รี ย ก ว่ า เ มี ย ฯ ๛				
			 
			
				10 พฤศจิกายน 2553 12:27 น.
				
												
				
								ยาแก้ปวด
		
					
				
 เมื่อเปิดกล้าท้าใจให้ยอมรับ
รู้จักกับบางคนจนหลงใหล
โลกกว้างใหญ่เล็กลงตรงหัวใจ
เพียงบางใครล็อคอินถวิลคนึง
มองหน้าจอกดแป้นแทนคำรัก
อักษราสลักแทนใจใฝ่คิดถึง
ที่เคยหนาวเคยเหงาเฝ้ารำพึง
กลับเติมต่อตราตรึงจนซึ้งใจ
เมื่อเส้นใยถักทอต่อประสาน
สมัครสมานรักฝันอันยิ่งใหญ่
โปรดส่งมือพร้อมเผชิญก้าวเดินไกล
ในโลกใหม่ผูกพันฉันและเธอ
โปรดเถอะนะคนดีที่รักจ๋า
ก้าวออกมาจากโลกออนไลน์เสนอ
ก้าวมาพบรักแท้ใช่แค่ละเมอ
หนีกับฉันนะเธอแล้วเจอกัน...อิอิ
เมื่อเปิดกล้าท้าใจให้ยอมรับ
รู้จักกับบางคนจนหลงใหล
โลกกว้างใหญ่เล็กลงตรงหัวใจ
เพียงบางใครล็อคอินถวิลคนึง
มองหน้าจอกดแป้นแทนคำรัก
อักษราสลักแทนใจใฝ่คิดถึง
ที่เคยหนาวเคยเหงาเฝ้ารำพึง
กลับเติมต่อตราตรึงจนซึ้งใจ
เมื่อเส้นใยถักทอต่อประสาน
สมัครสมานรักฝันอันยิ่งใหญ่
โปรดส่งมือพร้อมเผชิญก้าวเดินไกล
ในโลกใหม่ผูกพันฉันและเธอ
โปรดเถอะนะคนดีที่รักจ๋า
ก้าวออกมาจากโลกออนไลน์เสนอ
ก้าวมาพบรักแท้ใช่แค่ละเมอ
หนีกับฉันนะเธอแล้วเจอกัน...อิอิ
