31 มกราคม 2554 06:30 น.
ยาแก้ปวด
ลมหนาวแรงพัดมาพาหดหู่
รักทั้งรู้ไร้สิทธิ์จะคิดฝัน
รักทั้งรู้หัวใจไม่มีกัน
คงหมดแรงสร้างฝันนั้นเพื่อใคร
พึ่งรู้สึก..หัวใจเริ่มสลาย
อยากจะตายให้สิ้นปรารถนา
รักมอบให้หมดไปไร้ราคา
วาสนาห่างไกลเกินไขว่คว้า
ฉันรับรู้..แม้เศร้าแต่เข้าใจ
ทุกทุกสิ่งให้ไปคงไร้ค่า
คงต้องปล่อยคืนฝันวันเวลา
ไม่ย้อนมารวมกันฉันและเธอ
คืนนี้ดาวเต็มฟ้าน้ำตาหลั่ง
คิดถึงครั้งปรารถนาฉันเสนอ
เธอไม่เห็นรักฉันฝันละเมอ
ก็ช่างเธอ..รักฉันใช่สำคัญ
คืนนี้จันทร์ส่องแสงนวลสว่าง
ช่วยอำพรางรักซ้อนซ่อนอกฉัน
อย่าบอกเขาใครรักเขาทุกวัน
อย่าบอกเขาใครฝัน..ถึงทุกคืน!
๐๐ ฉันพึ่งรู้แน่แก่ใจว่าฉันรักเธอ
แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่สายไปแล้ว ๐๐
26 มกราคม 2554 02:04 น.
ยาแก้ปวด
วอนแสงดาว ช่วยให้ จันทร์ไสวสว่าง
ส่องเป็นแสงนำทางที่พรางนั่น
ใต้แสงดาวผูกใจเราด้วยกัน
เป็นหนึ่งฝันรวมสองใจของเรา
ค่ำคืนนี้สองใจขอใกล้ชิด
ร้อยสนิทกลางจันทร์วันคืนเหงา
ให้คืนนี้เรากอดทอดแสงเงา
อบอุ่นเคล้าแสงจันทร์ของฉันที
โอบกอดเธอคืนนี้ขอเท่านั้น!
ตราบที่มีแสงจันทร์ส่องรัศมี
วันพรุ่งนี้โศกสุขทุกข์หรือดี
ขอแค่มีเธอนั้นฉันสุขใจ
ตราบคืนนี้มีเธออยู่เคียงข้าง
ลืมอ้างว้างลืมสิ้นสิ้นสงสัย
เพราะเธอคือความหมายที่หายไป
ทำให้ฉันหายใจได้ทุกวัน...
23 มกราคม 2554 03:45 น.
ยาแก้ปวด
รู้ไหมว่าสุขใจเป็นอย่างไร
รู้หรือไม่ใครเปลี่ยนโลกแปรผัน
รู้หรือไม่แค่ใจเราใกล้กัน
รู้หรือไม่เธอนั้นทำเปลี่ยนไป
โลกที่เคยเวียนวนจนสับสน
โลกที่เคยหมองหม่นกลับสดใส
เพียงแค่มีเธออยู่ในหัวใจ
ฟ้าทึมทึมสว่างไสวได้เพราะเธอ
อยากขอบคุณที่ให้เราได้พบ
ไม่ให้จบสั้นสั้นแม้หวั่นเสมอ
ขอบคุณทุกเรื่องราวที่พบเจอ
ขอบคุณเธอด้วยรักจากหนึ่งคน
ขอบคุณเธออีกครั้งอย่างจริงใจ
ยอมมอบให้หมดใจเพียงหนึ่งหน
ชั่วชีวิตหนึ่งใจให้หนึ่งคน
ไม่สับสนรักนั้นฉันมั่นใจ!
"...ฉันมีความสุขที่ได้รู้จักคุณ..."
20 มกราคม 2554 04:06 น.
ยาแก้ปวด
โอ้ปทุมเหินฟ้าเวหาลม
เที่ยวเมืองพรหมยมมนาทิวากว้าง
กลางยักษีปักษาเทวาพราง
คัคนางค์สว่างไสวในสวรรคบดี
ตโมนุชจรัสจ้าดาราบถ
ไอยราพตประหัดหารปานพยัคฆี
พิหเคนทร์ชรโมลวชิรปราณี
เทพบดีพึงสถิตย์ดุสิตนิพพาน
ปรนิมมิตวสวัตดี
เทพาธิบดีครุวนาพญาสาร
พสุมวดีบุระชลาธาร
ดั่งวิมานดินแดนเมืองแมนนร
อุษณรัศมีขจีเจิด
สุมะเลิศอุปมาคราสิงขร
สหัสเนตรพาราพระอำมร
ดั่งศังกรกรุงไกรวิไลตระการ..
"บางคนพูดจนปากจะฉีกถึงหู ก็ไม่ทะลุถึงใจเธอ
กับ คนบางคนสามารถที่จะเขียนให้ใจละลายตายคา บทกลอน ก็มี
แล้วลองดูว่าบทนี้จะทะลุหัวใจบางใครไหม?
ถ้าทะลุถึง........เลิกคบ!"
17 มกราคม 2554 03:11 น.
ยาแก้ปวด
บทชีวิตที่สวรรค์นั้นกำหนด
อาจเป็นบทเหี้ยมโหดแดนประหาร
หรือเป็นแค่บทรักทรมาน
วอนใคร่วานบางใครให้ตอบที
หรือว่าคำรักนั้นยังไม่พอ
ถึงไม่รอหัวใจของฉันนี้
ให้เท่าไหร่หัวใจไม่พอดี
ถึงไม่มี..ฉันนั้นในหัวใจ
หมดความหมายแม้นยังหายใจอยู่
ฉันอาจดูไร้ค่าเวทนาไฉน
ปิดฉากรักเราร้างจากกันไกล
รักคงไม่มีค่าให้น่าจำ
ความจริงใจสื่อสารแสนลำบาก
อยากจะฝากกับเพลงเล่นซ้ำซ้ำ
เธอไม่ซึ้งบทเพลงหรือบางคำ
ถึงไม่ย้ำถามใครให้เข้าใจ
เพราะแค่คำว่า..รัก..คงไม่พอ
แค่อยากขอ"คำนั้น"ก่อนหวั่นไหว
แม้ไม่รู้รักเธอคืออะไร
รู้ใช่ไหมหัวใจ..ใครรักเธอ!
บทส่งใจ
"คำว่ารัก..คงยังไม่พอ..เธอคงไม่รับฟัง
รักคงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ...
ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่
แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอ.."
๑๗ มกรา ๕๔ ที่คิดถึง
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟยาแก้ปวด
หน้าส่วนตัว
2128
