28 พฤษภาคม 2552 03:40 น.

คนใจสัตว์


เขียนถึงคนเลวชาติอุบาทว์สิ้น(อยากจะเขียนว่าสัตว์)
นรกดิ้นหนีเธอไปหนไหน
จิตใจร่างสร้างธาตุเธออย่างไร
เธอถึงได้อำมหิตผิดผู้คน

หมาเฝ้าหอจรจัดขัดคนเลี้ยง
ยกปืนเที่ยงเล็งเป้ากระสุนหน
ยิงเข้าตาบอดข้างอย่างทรชน
หมารอดจนไม่ตายไม่วายพอ

พอนึกครึ้มลองปืนยืนทำเท่ห์
เล็งเข้าเหล่ตรงไข่หมาให้ฟ่อ
โชคยังดีโดนไข่ไกลชีพรอ
เป็นแค่หมาไข่ฟ่อรอข้าวกิน

อาทิตย์ผ่านคะนองครองปืนลั่น
ชักไม่มันเป้านิ่งสิ่งเหมือนหิน
ปืนของข้าแรงหนาถ้าได้ยิน
หาเป้าวินยิ่งดวดอวดเพื่อนกู

หมาเฝ้าหอกรรมเก่าเสือกเฝ้าอยู่
หน้าตัวผู้เยี่ยงสัตว์ผลัดสิงสู่
มันยิงอวดทะลุขาหมาเป็นรู
กร่างว่ากูยิงแม่นยิ่งแมนใด

ขอให้มึงโดนบ้างอย่างที่ทำ
ความระยำชั่วช้ากว่าสัตว์ไหน
ขอให้เจ็บแบบที่มึงทำไป
ถึงจะได้รู้สึกที่มึงทำ..

     .................

***อัดอั้นขอระบายหน่อย***
. หมาเฝ้าหอตัวหนึ่งโดนวัยรุ่นเล็งปืน
เป็นเป้ามากว่าเดือน ครั้งแรกตาบอด
ครั้งที่สองไข่เน่า ครั้งสุดท้ายเมื่อสามวันก่อน
ยิงสะโพกหลังทะลุจนเดินไม่ได้   

ใจคนหนอทำด้วยอะไร
ถ้าอยากจะทดลองความกร่างของคุณ
อย่าทรมานสัตว์เลย
ยิงให้เขาตายเลยดีกว่า
มันยังจะดีกว่าที่คุณทำแบบนี้!
..ไอ้เอี้ยยยย...

2538

love

comment

26 พฤษภาคม 2552 04:28 น.

:+: อุ้มรัก :+:

ยาแก้ปวด

อุ่นใดเล่าอุ่นนักอุ่นรักเจ้า
อุ่นที่เฝ้าดูแลและถนอม
อุ่นสายใยผูกพันทุกวันยอม
อุ่นในอ้อมกอดรักฟูมฟักรอ

ให้เจ้าได้เติบใหญ่ในครรภ์น้อย
เก้าเดือนคอยหัวใจไม่เคยท้อ
เก็บความรักความหวังพลังพอ
เพียงแค่ขอให้เจ้าเฝ้าเติบโต

จะเก็บเกี่ยวความฝันทุกวันไว้
เจ้าเติบใหญ่รายล้อมพร้อมสุขโข
ให้สมบูรณ์แข็งแรงแกร่งกล้าโชว์
เป็นสายโซ่เกี่ยวรัดผูกมัดใจ

ให้เจ้าเป็นเด็กดีปรีดานัก
รักทอถักยืนยงอสงไขย
เป็นความหวังของพ่อแม่ต่อไป
อิ่มอุ่นใดอุ่นเท่ารักเจ้าเอย..

บทส่งใจ

อยากจะเขียนกลอนซึ้งๆให้เพื่อนรัก
แต่ก็เขียนกลอนซึ้งๆไม่ค่อยเป็น
เพราะรู้สึก....ที่มีช่างยากเกินบรรยายนัก
แค่อยากบอกว่า...แฮ๊บปี้จริงๆ
พูดได้แค่นี้แหละ...ฮองเฮา

คนใจสัตว์

:+: อุ้มรัก :+:

:+ :จินตนาการ :+: