19 มีนาคม 2548 19:54 น.
ร้อยฝัน
เมื่อเริ่มร้าง ร้างไร้ ใจเป็นมิตร
เริ่มจะคิด เรื่องร้าย แต่ภายหลัง
เริ่มจะเกลียด จะแค้น เริ่มชิงชัง
แต่หนหลัง คุณความดี ไม่มีค่า
เริ่มจะเคือง จะขุ่น จะหมองหมาง
เริ่มอำพราง ปิดบัง ทั้งเห็นหน้า
ส่อแวดเคียด รอยแค้น ในดวงตา
ที่ผ่านมา ที่เคยให้ นั้นไม่จริง
ยามพบหน้า ยิ้มทัก ไม่ยิ้มรับ
แทบหันกลับ เดินไป เสียใจยิ่ง
จะทุกข์ร้อน อย่างไร ไม่ประวิง
ต่างคนหยิ่ง อวดอ้า ค่าแห่งตน
เป็นรอยแยก แตกร้าว ของมิตรภาพ
หมดราบคาบ ทิ้งให้ ใจสับสน
เพียงรู้หน้า ใช่รู้ใจ ใครทุกคน
ในกมล สันดาน พาลยังมี
14 มีนาคม 2548 00:54 น.
ร้อยฝัน
ในวันที่แล้ง ไร้ ใครสักคน
จะมาสน ห่วงใย ฤาใฝ่หา
จะมาปลอบดวงใจ คลายโศกา
ดวงวิญญา พร้อมมอบ เพื่อปลอบใจ
ในวันทุกข์ ทุกข์จริง ยิ่งทุกข์หนัก
ทุกข์จากรัก คร่ำครวญ จึงหวลไห้
ทุกข์เมื่อรัก ลาร้าง จางจากไป
เหลือเพียงใจ ตรอมตรม ระทมรอ
หลับแล้วฝัน สะดุ้งตื่น สะอื้นไห้
มองทางไหน มืดดำ ช้ำจริงหนอ
ดวงตารื้น มัวพร่า น้ำตาคลอ
ไม่อยากรอ ถึงเช้า เคล้าน้ำตา
อยากหลับนิ่ง นาน นาน ด้วยความสุข
อยากสนุก อยากบินไป ไกลสุดหล้า
อยากจะเดินเที่ยวไป ไกลสายตา
ไม่อยากหันกลับมา ณ จุดเดิม
12 มีนาคม 2548 17:55 น.
ร้อยฝัน
เรารู้ว่า สมการ 1 + 1 = 2
ในอีกสมการ 5 - 3 = 2 เหมือนกัน
สองสมการ คำตอบเดียวกัน แตกต่างกัน ที่ใด
.....................................................................................................................
ทุกคนมี 24 ชั่วโมงใน 1 วัน
แต่สมการชีวิต ของแต่ละคน แตกต่างกัน
สุดท้าย ณ ปลายชีวิต คือ ความตาย
.....................................................................................................................
วันนี้ ฉันใช้เวลา 24 ชั่วโมง
หมดไป กับงาน กับการเรียน
จนลืมไปว่า 24 ชั่วโมง ต้องมีให้
บางคน ที่ยังห่วงใย เสมอ......
.....................................................................................................................
วันพรุ่งนี้ ฉันสัญญา จะแบ่งเวลา
ให้พอดี .... สมการของชีวิต......
จะได้ไม่ยุ่งยาก.... เกินจะหาคำตอบ
8 มีนาคม 2548 22:50 น.
ร้อยฝัน
คุณรู้ไหม ว่าความเหงาร้ายกาจแค่ไหน
ในค่ำคืนที่นั่งลำพังเดียวดาย.........................
ความเหงา ......โผล่หน้าต่างเข้ามาเยี่ยมเยียน..................
หยดน้ำตาของคนเหงา ...... พร่างพราย.......
อยากพูดคุยกับใครสักคน .............แต่ .................
ไม่มีใครคนใด ........ ว่างพอ......รับฟังเรื่องราวจากคนเหงา .........
ปล่อยให้คว้างอยู่อย่างนั้น....................
ถวิลหา.....แล้วรู้ซึ้งแล้วว่า .......
บ้าน คือ ที่ ที่อบอุ่นที่สุด
แม้จะวุ่นวาย............ แต่ก็มิยอมให้ความเหงา
เข้ามาทำร้ายได้
เป็น ....เกราะป้องกันแห่งเดียว ..............
ที่ทำให้เราเข้มแข็งเสมอ..................
แม้จะล้มสักกี่ครั้งก็ตาม ...........
บ้านยังมีมือที่อบอุ่น ..... จริงใจ .....
และพร้อมจะให้สิ่งดี ๆ .....กลับมาเสมอ........
กลับบ้านนะ...........แม่กับพ่อยังคอย...........
ในป่าที่เรียกว่าหัวใจฉันหลงทาง (ฝัน)
28 กุมภาพันธ์ 2548 23:10 น.
ร้อยฝัน
แม้จะเป็นเพียงแค่ฝันจะฟันฝ่า
เพื่อนำพาเยาวชนคนรุ่นหลัง
รักษาป่าเอาไว้มิให้พัง
รวมพลังกันไว้ให้ป่าคืน
กล้าจะก้าวต่อไปด้วยใจมั่น
กล้าจะฝันต่อไปแม้ต้องฝืน
กล้าจะเดินต่อไปให้ป่ายืน
กล้าจะทนกล้ำกลืนยืนคนเดียว
แม้ว่าคนส่วนใหญ่ไม่เห็นค่า
ถูกหยามด่า ไม่สนใจ ไม่แลเหลียว
เจ็บเหมือนถูกบาดเนื้อด้วยคมเคียว
แต่คงเหนี่ยว รั้งไว้มั่น ในสัญญา
ขอเป็น หยดน้ำหนึ่ง ในทะเลทราย
ให้ความหมาย มีมากมาย ในคุณค่า
ดีกว่าเป็น ไอน้ำ ลอยไปในนภา
ที่มองดู ด้อยค่า กว่าเป็นจริง
หน้าส่วนตัว
1170
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟร้อยฝัน
