..๏ โศกนี้_สีน้ำเงิน

อัลมิตรา

..๏ มิอยากเทียบศรัทธาค่าชีวิต
เพราะไร้สิทธิ์แม้แต่แค่เพ้อฝัน
ปล่อยเวลาเลื่อนไหลให้ผ่านวัน
ดุจรักนั้นมาเยือนแล้วเลือนไป

จวบวันหนึ่งนำพาชะตาฉัน
ทั้งที่หวั่นแต่ยอมพร้อมชิดใกล้
เธอสัญญายืนยันบอกมั่นใจ
มีความรักยิ่งใหญ่มอบให้จริง

หัวใจที่ปวดร้าวเพราะคราวก่อน
หากเล่าย้อนคงยากเอ่ยปากยิ่ง
หวังเพียงเธอเข้าใจให้พักพิง 
ปลดเปลื้องสิ่งโศกศัลย์พันธนาการ

เพื่อคนที่เศร้าโศกมองโลกใหม่  
รอรักแท้จากใจได้สมาน
แผลใจเคยเจ็บมาเมื่อช้านาน
ก็พ้นผ่านหลุดบ่วงแห่งห้วงตรม

เพราะไร้สิทธิ์วาดฝันฉันก็รู้
เธอฤๅพร้อมอุ้มชูผู้ขื่นขม
รักมีกรรมวิบากหลากเงื่อนปม
ใจระทมคงยากฟื้นชื่นอีกที

หวังรักแท้ครั้งใหม่ไม่เศร้าสร้อย
ฝันนั้นกลับเลื่อนลอยพลอยริบหรี่
วันท้องฟ้าสดใสคงไม่มี
เหลือแต่สีหม่นคล้ำน้ำเงินคลุม ๚ะ๛