30 สิงหาคม 2547 16:23 น.
เพียงพลิ้ว
โบราณเปรียบเทียบหญิงเป็นเช่นดอกไม้
ผู้ชายไซร้คือภุมรินบินเสาะหา
ดอกไหนสวยหอมซึ้งตรึงอุรา
บินถลาไปครอบครองตามโปรดปราน
ไม่ใช่ราชินีแห่งดอกไม้ที่สูงค่า
เป็นแค่ดอกไม้ป่าธรรมดาน่าสงสาร
มวลหมู่ผึ้งภุมรินใดไม่ต้องการ
ทิ้งให้บานความหวานหายไร้ชายมอง
25 สิงหาคม 2547 14:41 น.
เพียงพลิ้ว
การรอคอยสักชั่วโมงนั้นนานนัก
หากว่ารักที่หวังไว้ใช่ดังฝัน
การรอคอยชั่วชีวิตคิดว่าสั้น
หากรักนั้นสมหวังดังรอคอย
23 สิงหาคม 2547 16:18 น.
เพียงพลิ้ว
แสนห่วงใยน้องชายพี่ที่เมืองนอก
โทรมาบอกทำงานหนักชักสงสาร
เพราะความจนจึงตะกายขายแรงงาน
หนุ่มอีสานต้องเหนื่อยยากลำบากกาย
คิดถึงบ้านโทรมาปรึกษาได้
กำลังใจพี่ส่งให้ไม่ขาดสาย
อยู่ที่นี่ก็ต่อสู้คู่น้องชาย
พ่อแม่สบายคือความสุขลูกทุกคน
สู้เถิดนะคนบ้านเราเอาใจช่วย
เมื่อไรรวยจะไม่ให้ใครขัดสน
แต่ตอนนี้พี่กับน้องต้องอดทน
จงดิ้นรนทำงานเพื่อบ้านเรา
ตัวพี่อยู่เมืองไทยแต่ไกลบ้าน
มาทำงานบางคราวทุกข์รู้สึกเหงา
เจ้านายด่าเพื่อนต่อว่านั่งหน้าเศร้า
แต่เก็บเอาสิ่งถูกว่ามาปรับปรุง
มุ่งมั่นนะตั้งใจไว้ไม่ยอมแพ้
ใจแน่วแน่อบายมุขอย่าสิงสุง
สักวันกลับบ้านมาเป็นตาลุง
อยู่บ้านทุ่งบ้านนาไร่ไม่จากจร
จงเชื่อคำพี่สอนน้อง อย่าร้องไห้
อดทนไว้อย่ายอมแพ้พ่อแม่สอน
แรกลำบากหลังก็สุขทนทุกข์ก่อน
ท่องก่อนนอนท่องไว้ใส่ใจจำ
14 สิงหาคม 2547 16:30 น.
เพียงพลิ้ว
I AM THE WORLDS MOON
NEVER SHINES AT NOON
YOU ARE THE SUN, SO BRIGHT
NEVER APPEARS AT NIGHT
WHEN WILL WE MEET EACH OTHER?
NO WAY IS THE ONLY ANSWER
JUST THE SAME DIRECTION WE PARK
THE WIDE WORLD BECOMES DARK
10 สิงหาคม 2547 17:01 น.
เพียงพลิ้ว
จากเธอไปไกลแสนไกลนานแสนนาน
จนพ้นผ่านหลายปีที่ห่างหาย
เก็บสั่งสมประสบการณ์ได้มากมาย
เริ่มเบื่อหน่ายความวายวุ่นที่คุ้นเคย
เพราะทุกข์หนักอับโชคจากโลกกว้าง
ตาสว่างความในใจได้เปิดเผย
คิดถึงบ้านหลังเก่าเราละเลย
ไม่อาจเฉยไปพบเจ้าเพื่อนเก่าเกลอ
จะต่อว่างอย่างไรฉันไม่ทราบ
ขอสารภาพความผิดที่พลั้งเผลอ
มีอะไรอยากบอกมากหากพบเจอ
ฉันรักเธอมากมายนายกะลา
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
6084
