24 เมษายน 2550 08:05 น.
เพียงพลิ้ว
เรือนผมคนอกยอกแซมดอกโศก
ดอกรักโยกย้ายย่างห่างอกอุ่น
ขมประจักษ์รักนิราศขาดสมดุล
สิ้นรักหนุนแทนหมอนก่อนนิทรา
ลมสะบัดพัดลู่คล้ายขู่ขวัญ
ครวญรำพันคิดถึงคะนึงหา
รักรันทดหมดสิทธิ์ผิดเวลา
สายน้ำตามิร้างห่างดวงใจ
หมดรักหลงคงคลายสายสวาท
เหลือแต่หยาดอัสสุชลบนแก้มใส
ถูกหมางเมินบอกให้รู้อยู่เป็นนัย
อดมิได้ที่จะร้องเศร้าครองเรือน
ฝากสายลมพรมอ้อนก่อนฟ้าสาง
รักคงวางแนบชิดสนิทเหมือน
ถูกหน่ายหนีมีน้ำตาฝากฟ้าเตือน
รักคล้อยเคลื่อนแต่ใจ....ไม่เลือนคำ
มอบสายใยไมตรีฤดีพิสุทธิ์
มิอาจหยุดรักได้ใครเหยียบย่ำ
หวานอดีตกรีดใจในรอยจำ
เจ็บซ้ำซ้ำบ่อยบ่อยคอยรักคืน
สายน้ำตาประจานใจในวันวุ่น
เฝ้าคิดครุ่นครั้งคราว...หวาน..ร้าว.....ขื่น
สายน้ำตาพล่าใจไร้จุดยืน
ไห้สะอื้นโหยหา....จึงปรารมภ์
16 เมษายน 2550 14:19 น.
เพียงพลิ้ว
มอบกุหลาบให้ปลูกผูกดวงจิต
แด่มิ่งมิตรคนไกลในฝันสวย
หากได้ชื่นรื่นกลิ่นรินระรวย
วันนั้นช่วยส่งข้ามฟ้ามากำนัล
ปลูกกุหลาบด้วยใจจึงได้ผล
วอนอดทนดูแลอย่าแปรผัน
ใส่ใจดีดอกชูอยู่ทุกวัน
แทนใจฉันกุหลาบทาบทอรัก
หวังกุหลาบงดงามดั่งความฝัน
หวังสัมพันธ์ตราตรึงซึ้งประจักษ์
ไมตรีเอื้อเกื้อหนุนบุญนำชัก
กุหลาบถักอุราอย่าดายเดียว
โปรดถนอมหัวใจในกุหลาบ
รดน้ำอาบก้านใบไม่แห้งเหี่ยว
ชูดอกงามความหมายประกายเรียว
กุหลาบเกี่ยวสองใจไว้มั่นคง
กุหลาบงามแทนความรักปักใจฝัน
แทนจำนรรจ์ลอยลมคอยพรมส่ง
แทนห่วงใยไมตรีที่ยืนยง
แทนประสงค์รักมั่นนิรันดร
ถอดหัวใจใส่กุหลาบทาบทามรัก
ถอดใจภักดิ์ส่งไปไม่ถ่ายถอน
ใจทั้งดวงห่วงหาและอาทร
กุหลาบอ้อนรักนั้นแทนฉันที......................
7 เมษายน 2550 10:10 น.
เพียงพลิ้ว
ละอองหม่นฝนหมองต้องคนหนาว
รักพร่างพราวหมายหยิบช่างริบหรี่
ถูกมองข้ามหยามใจมิใยดี
ยังพิรี้พิไรโหยไห้ตาม
นิ่งตรองตรึกระลึกคำเคยพร่ำบอก
สัพยอกฝากใจมาไถ่ถาม
หวานคำวาทบาดอารมณ์คมทุกยาม
อยากหวงห้ามมีไว้เพียงใจตน
อุราต้องละอองร้ายสายฝนดึก
ความรู้สึกขัดความจริงยิ่งสับสน
ศรัทธารักปักใจไม่อาจยล
ไม่เกิดผลแม้นใจไล่ประชิด
ฝากหัวใจใส่กลอนอ้อนข้ามฟ้า
ฝากห่วงหาผูกพันแบ่งปันสิทธิ์
ฝากห่วงใยไปอยู่เป็นคู่มิตร
ฝากดวงจิตเปี่ยมรักสักนิดพอ
รักให้เธอเสมอใจไม่เคยเปลี่ยน
รักวนเวียนแม้นไกลไม่เคยขอ
รักคนเดียวเกี่ยวใจใคร่ทนรอ
รักจึงง้อแม้นถูกหมางมิห่างไกล
หนาวน้ำฟ้าหน้าร้อนนอนผวา
หนาวน้ำตาหลงเล่ห์เสน่ห์ไหว
หนาวดวงแดกระแสน้ำหยามหัวใจ
หนาวคำใครขุ่นข้องมิต้องการ
หนาวน้ำฝนคนครวญปั่นป่วนจิต
ร่ายลิขิตบทกลอนแสร้งอ่อนหวาน
รสอารมณ์ผสมท้อแสนทรมาน
รักทอดผ่านเพียงครู่ลู่ตามลม..................
3 เมษายน 2550 08:25 น.
เพียงพลิ้ว
แผนการล่อตะเข้ต้องเพพ่าย
เสือมากลายขี้หลีทำตีขลุม
ฝากหัวใจใบเหี่ยวมาเกี่ยวกุม
คิดแล้วกลุ้มโวกร่าง....ช่างน่าชัง
ในฐานะเพื่อนเก่าเรารู้ไต๋
คงสาวใดหักอกมาจึงบ้าคลั่ง
เธอพูดเล่นกับหญิงผู้จริงจัง
เดี๋ยวถอยหลังไม่ทัน...พลันเสียใจ
พูดดีไปว่าไม่แคร์แม้แตกต่าง
มีช่องว่างที่เจ้าชู้รู้บ้างไหม
หากรักหลงคงหึงเธอซึ้งใคร
มิกล้าให้เคลียคลอ...ขอไตร่ตรอง
รอโอกาสวาดหวังระฆังลั่น
ปัจจุบันหมดสิทธิ์คิดลองของ
รอจนใจเธอว่างห่างคนครอง
ค่อยจับจองเพื่อนกันสัมพันธ์แปร
หว่าประจำคำพูดพิสูจน์ยาก
เพียงลมปากมอบใจให้แยแส
ฟังน้ำเสียงอยากเคียงคู่อยากดูแล
หวานจริง...แต่หัวใจไม่เอนคล้อย
อีกสองปีพิสูจน์ใจให้โอกาส
สมคมวาทฉันนี้ไม่มีถอย
หากรักจริงหมดใจไม่เลื่อนลอย
จะไม่ปล่อยหากเผลอ...เธอหลุดมือ
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟเพียงพลิ้ว
หน้าส่วนตัว
2956
