...ร้อยเรื่องไปเมืองลิง...

เพียงพลิ้ว

๑.	นัดข้ามปี....จากการที่ปีที่แล้วไปเที่ยวงานวังที่เมืองลิง แต่เราว่าไม่ครบองค์ประชุมคือขาดจอมเบี้ยว ก้าวที่...กล้าไป ทำให้เรารู้สึกว่าเราต้องกลับมาอีกครั้งเพื่อแก้มือ งานวังคราวนี้เราจะต้องจัดเต็มเสื้อผ้าหน้าผม เราต้องเตรียมพร้อม วันนัดหมายก็คือ ๑๖-๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

๒.	ห้าเจ้าจอม...หลังจากที่พวกเราต่างก็เงียบหายไปจากเรือนบ้านกลอนไทยไปสักพักด้วยภารกิจที่ล้นมือ แต่พวกเราก็ไม่เคยทอดทิ้งกัน ยังคงถามทุกข์สุขกันสม่ำเสมอ ยังคงเป็นห่วงเป็นใยกันและกันตลอดมา ผองเราต่างตั้งใจที่จะไปพบปะพูดคุย ถ่ายรูปสวยๆกันอย่างมีความสุข

๓.	วงแตก...เสียงแว่วๆจากบ้านกลอนว่าห้าเจ้าจอมวงแตกในช่วงเวลาที่เราจะไปเที่ยวกันพอดี เราเลยกะว่าไปเที่ยวก่อนค่อยมาลงรูปยืนยันความสัมพันธ์ว่ายังแนบเน่นเหมือนเดิม คอนเฟิร์ม



๔.	หน่อกะลาเป็นเหตุ....จากการที่พูดคุยนัดหมายกัน จอมเสียบ แมงกุ๊ดจี่ได้โฆษณา(ไม่รู้ได้ค่าตัวกี่บาท)ว่าหน่อกะลาที่เกาะเกร็ดอร่อยมาก ประกอบกับจอมโวยวาย เฌอมาลย์ได้ลิ้มรสมาแล้วครั้งพวกเราไปเยือนเกาะเกร็ดเมื่อหลายปีก่อน ทำให้คุณเธอออกอาการเปรี้ยวมากขึ้นมา คงจะเอากินแกล้มกับรีเจนซี่กระมัง ทั้งสองคนสั่งเสียกันว่าทำอย่างไรก็ได้ต้องได้หน่อกะลามาเมืองลิงให้ได้ ก่อนวันเดินทางหนึ่งวัน ก็ได้ข่าวว่าหน่อกะลาหมดเกาะ แมงกุ๊ดจี่ไม่สามารถหาทอดมันหน่อกะลาได้ เนื่องจากโรงเรียนที่ทำประกวดขายหมดแล้ว ตามหากับชาวบ้านเกาะเกร็ดก็ไม่มี เพียงพลิ้วได้ยินก็นั่งไม่ติด ตายแล้ว เราจะมีหน้าไปถึงที่นั่นได้อย่างไร จอมโวยวายต้องโวยวายแน่ๆ อันตรายต่อประสาทหูอย่างแรง

  

๕.	เกาะเกร็ดเกือบเสร็จแล้วเจ้าจอม......จอมบงการอย่างเพียงพลิ้วก็เลยได้เดินทางตั้งแต่เย็นวันศุกร์ เลิกงานเสร็จก็นั่งรถไปนนทบุรี ถิ่นแมงกุ๊ดจี่ เพื่อที่เราจะได้ไปหาทอดมันหน่อกะลากันแต่เช้าก่อนออกเดินทางไปเมืองลิง รถก็ติดมานั่งแต่ทางเข้าสนามบินสุวรรณภูมิ ถนนศรีนครินทร์ ทำเอาบ้านนอกเข้ากรุงถอนหายใจเฮือกใหญ่ กว่าจะถึงนนทบุรีก็สามทุ่ม แมงกุ๊ดจี่ก็แสนใจมาออกมารับเข้าบ้าน ไปถึงเราก็กินๆเมาส์ๆ กว่าจะได้นอนก็เกือบตีหนึ่ง 



๖.	ภารกิจตามล่าหน่อกะลา....ภารกิจตามล่าหน่อกะลาเริ่มขึ้นตั้งแต่ตีห้า เพียงพลิ้วนอนไม่ค่อยหลับอาจจะแปลกที่ เลยตื่นขึ้นมาสระผม แต่งตัว จัดกระเป๋า สงสัยจะตื่นเต้น เราออกเดินทางไปเกาะเกร็ดเพื่อตามหาทอดมันหน่อกะลา การนัดหมายของเราเก้าโมงเช้าที่อนุสาวรีย์ก็ล่าช้าไปถ้าภารกิจไม่สำเร็จ เราไปนั่งเฝ้าคุณยายทอดหน่อกะลากันแต่เช้า เป็นลูกค้ารายแรกเลย ช่วงที่เราก็ไม่ยอมให้เสียเวลาเปล่า เพียงพลิ้วก็ไปถ่ายรูปรำลึกความหลังกับร้านอาหารที่เราเคยไปกินกัน เช่น ร้านข้าวแช่ป้าแดง ที่นั่นมีดอกไม้สวยๆเยอะเลย เพียงพลิ้วชอบมาก เราก็ได้ทอดมันหน่อกะลาสมใจ ทั้งแบบทอดแล้ว และเอาไปทอดเอง รอดตายแล้วเรา



๗.	แผนสำรอง........ด้วยความตระหนักรู้ในความเป็นจอมโวยวายดี จอมบงการก็เลยคิดแผนสำรองกับจอมเสียบว่า ถ้าเราไม่ได้ทอดมันหน่อกะลาไปเมืองลิง เราจะไปเที่ยวสวนทิวลิปเมืองนนท์กันแทน รักเพื่อนที่สุดเลยพวกเรา 

๘.	จอมจิก......จอมบงการควรจะได้ฉายานี้ไปด้วยเพราะว่าแว่วๆว่าจอมเบี้ยวทางเมืองสมุทรสาครมีท่าทีจะเบี้ยว เพื่อให้สมฉายา จอมบงการก็เลยโทรจิกแต่หกโมงเช้า จอมเบี้ยวก็ปิดมือถือหนี จอมบงการไม่จอมแพ้ สั่งจอมวางแผน whitelily โทรจิกแทน พร้อมกับบอกให้อ้อนเข้าไว้ ในที่สุดก็สำเร็จจอมเบี้ยวมาปรากฏตัวตามนัดหมาย ไชโย

๙.	รถตู้เมืองลิง....เนื่องจากว่าพวกเราเดินทางไปลพบุรีกันค่อนข้างบ่อย เราเลยต้องเตรียมตัวให้พร้อมก่อนเดินทาง”ห้ามรับประทานอาหารบนรถ” อันนี้เข้าใจว่ามีปัญหาเรื่องกลิ่นรบกวน เรื่องการทำความสะอาด “ห้ามคุยโทรศัพท์บนรถ” เกรงจะรบกวนผู้อื่น “ห้ามเล่นบีบี เฟสบุ๊คบนรถ” ถึงแม้พวกเราจะมีแต่ ๓๓๑๐ ก็คงสงสัยทำไมต้องห้ามด้วย สงสัยคนขับอยากเล่นด้วยกระมัง

๑๐.	เริ่มโวยแล้วสิ.......ก่อนออกเดินทาง จอมโวยวายก็โทรมาถึงไหนกันแล้ว ก็เลยบอกว่าเพิ่งจะไปเพราะมัวตามหาทอดมันหน่อกะลากันอยู่ เสียงแว่วๆว่าถ้าไม่ได้ก็เอามา 5-6 ชิ้นก็พอ แน่ะ ยังจะห่วงอีก ยังกำชับอีกว่าให้รีบมาเพราะว่าทำขนมจีน แกงเขียวหวานไว้รอ



๑๑.	ถึงแล้วจ้า...ในที่สุดเราก็มาถึงเมืองลิงตอนเวลา ๑๔.๓๐ น. ถือว่ารวดเร็วกว่าทุกครั้งเลยทีเดียว มาถึงก็เจอเจ้าถิ่นมารอรับ พร้อมกัยถามว่า “ไหนล่ะทอดมันหน่อกะลาชั้น” 

๑๒.	เสียงมาก่อนตัว....”สวัสดีค่ะ” เสียงแมงกุ๊ดจี่ผู้มาทีหลัง แต่เสียงมาก่อนตัว ทำเอาตกใจกันทั้งบ้าน เสียงนี้ปลุกคุณน้าของจอมโวยวายให้ตื่นเลยทีเดียว คุณน้าเดินลงมาดูการจราจลอะไรที่บ้าน อ้อ แก๊งค์ลูกหมูมานี่เอง

๑๓..มาถึงก็เข้าครัวเลย.....เรื่องปากท้องมาก่อนแต่ไหนแต่ไรสำหรับผองเจ้าจอม เราก็ทำการชิมทอดมันหน่อกะลา ของดีเกาะเกร็ดกันสักหน่อย จอมโวยวายบอกว่า อร่อยสมกับที่อยากกิน เราจึงทำการทอดส่วนที่เหลือกัน แล้วเราก็เอาไปเซ่นคุณน้าสักหน่อย เพื่อเป็นการอนุญาตส่งเสียงดัง คุณน้าแซวว่าน่าจะเป็นกับแกล้มมากกว่า



๑๔.ขนมจีน แกงเขียวหวาน.....เมนูนี้จอมโวยวายทำไว้รอ แขกทั้งสี่ก็กินคนละหลายจานเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ อร่อยมาก จอมวางแผนเติมพริกเข้าไป จนจอมโวยวายตกใจ ไม่ใช่กลัวเผ็ดกระมัง สงสัยกลัวเปลือง หุหุ

๑๕...เจ้าบ้านที่น่ารัก.....มาถึงเมืองลิงไม่เคยเดียวดาย เราได้รับการต้อนรับด้วยดีเสมอ ปีหลังมาเราได้รู้จักกับพี่ยาแก้ปวด ผู้ที่เลี้ยงดูปูเสื่อผู้มาเยือนดีมาก ขอบคุณมากนะคะ 



๑๖.ร้านใหม่.....หลังจากกินทอดมันและขนมจีนแกงเขียวหวานแล้ว พี่ยาแก้ปวดและจอมโวยวายก็พาเราไปกินข้าว พี่ยาถามว่า “จะไปอ่างซับหล็กหรือร้านใหม่” เพียงพลิ้วก็เข้าใจว่าร้านใหม่เป็นร้านสาขาใหม่ของพี่ยาก็อยากไป จึงบอกว่า”ร้านพี่ยา” พี่ยาก็บอกว่า ร้านพี่เปิดเย็น แล้วก็ถามอีก เพียงพลิ้วก็บอกว่าร้านพี่ยา จนพี่ยาต้องบอกว่า ร้านใหม่ไม่ใช่ร้านพี่ยา แต่เป็นร้านที่ค้นพบใหม่อยู่ในป่า เราก็เลยตกลงกันว่าไปร้านพี่ยา โอ๊ยไม่ใช่ร้านใหม่



๑๗.ร้านสายตรี ส้มตำปูม้า....ร้านใหม่ของพี่ยาอยู่ในป่า บรรยากาศดีทีเดียว พี่ยาจัดแจงสั่งอาหาร ส้มตำปูม้า แกงเลียงผักหวานแสนอร่อย คั่วกลิ้งเนื้อ เสียดาย กินไม่หมด ลืมห่อกลับบ้าน  อร่อยมาก ตำไทย ปลาเผา และน้ำพริกปลาทู ที่ขาดไม่ได้ก็คือเครื่องดื่มประจำตัวของเจ้าบ้าน

๑๘. ผู้หญิงกับการแต่งตัว.....คืนนี้เราจะไปงานชุดไทยกัน พวกเราได้เตรียมชุดกันมาแล้ว แต่ยังไมได้อาบน้ำแต่งตัว พี่ยาว่าต้องใช้เวลานานมากแน่ๆกว่าจะทำให้สวยได้ แต่พี่ยาคงเข้าใจผิดแล้วค่ะ เรามีต้นทุนสูงอยู่แล้ว แต่งตัวไม่นานค่ะ หลังจากเราจัดการอาหารเสร็จแล้วเราก็กลับมาบ้านของเฌอมาลย์เพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปลุยงานวังกัน

๑๙.ฆ่าเวลา....ช่วงที่เรากำลังแต่งตัวกันอยู่นั้น พี่ยาแก้ปวดก็ใช้เวลาในการรอให้เป็นประโยชน์ด้วยกันดื่มสิงห์ไปพลางๆ พร้อมกับโทรเรียก แก๊งค์บ้านนอกมาร่วมวงด้วย

๒๐.แก๊งค์บ้านนอกปะทะแก๊งค์ลูกหมู (ห้าเจ้าจอม)....แก๊งค์บ้านนอกของพี่ยามาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านของเฌอมาลย์ พร้อมกับตั้งวงรอสาวๆเจ้าจอมที่แต่งตัวกันอยู่ ดูเหมือนว่าหลายนางจะไม่ค่อยสนใจแต่งตัวกันเท่าไร จะห่วงเรื่องชนแก้วกันมากกว่า



๒๑.สวยลำบาก....กว่าพวกเราจะแต่งตัวกันเสร็จทุกคนก็ปาไปเกือบสองชั่วโมง ขนาดต้นทุนสูงยังสวยลำบากเลยนะเนี่ย กว่าจะเป็นหญิงไทยใจงามได้ ยากเย็นจริงหนอ ตอนแรกเพียงพลิ้วใส่ชุดกุมารทองมัดแกะ พี่ยาบอกไม่ผ่านก็เลยได้ไปหาชุดใหม่มาใส่ ก็เลยได้ชุดไทยสมัย ร. ๗มาใส่แทน

๒๒.ตะลุยวังนารายณ์....สามทุ่มพอดีทีเราเดินทางออกจากบ้าน รถติดมาก พวกเราแก๊งค์ลูกหมูและแก๊งค์บ้านนอกมารถคันเดียวกัน ๑๐ คน นั่งรถได้ไม่ถึงครึ่งทาง เพียงพลิ้วก็หิวข้าวแล้ว ทำเอาทุกคนมองหน้า เพิ่งกินไป หิวอีกแล้วเหรอ



๒๓.ได้เวลา แชะ แชะ แชะ...พอไปถึงวัง เพียงพลิ้วก็หายหิวแล้ว ตื่นตาตื่นใจกับไฟแสงสีในวังที่จัดได้อย่างสวยงาม มีตลาดโบราณมีอาหารขายและยาดองของโปรดเจ้าบ้าน พวกเรามัวแชะๆกันอยู่ เจ้าบ้านทั้งหลายก็ไปรออยู่ซุ้มยาดองเสียแล้ว เราก็เลยเข้าไปหาอาหารมากินกันบ้าง ก่อนจะเดินชมวังกันต่อ



๒๔.จัดเต็ม....ปีนี้คนมาเที่ยวงานพร้อมใจกันใส่ชุดไทยกันอย่างล้นหลาม ทำให้พวกเราเดินไปถ่ายรูปไหนต่อไหนได้อย่างไม่อายใครทั้งเด็กเล็กและผู้ใหญ่ก็ใส่ชุดได้อย่างสวยงามทีเดียว

๒๕.ม้าดีดกะโหลก....พอใส่ชุดไทยเข้าไป พวกเราต้องปรับการเดินการวิ่งกันเสียยกใหญ่ เจ้าจอมบางคนใส่สไบแต่วิ่งตึงๆ เดินท่าทางนักเลงเชียว พี่ยาเลยต้องเตือนอยู่บ่อยๆ ให้เรียบร้อยกันหน่อย

๒๖..ซุ้มงานแต่ง..สงสัยว่าจัดงานใกล้วันวาเลนไทน์ ทางเทศบาลก็เลยจัดซุ้มแต่งงานดอกไม้สวยงามไว้ให้ถ่ายรูปด้วย 

๒๗.สวยสมใจ.....พวกเราแขกทั้งหลาย มัวแต่ถ่ายรูปกันเสียจนลืมเจ้าบ้าน เจ้าบ้านแก๊งค์บ้านนอกก็ได้ชิมยาดองกันสามร้าน เล่นเอาแผ่นหลังเต็มไปด้วยเหงื่อเลยทีเดียว

๒๘.ซานต้ามาเที่ยวงานวัง.....พวกเราแปลกใจกันมากที่เห็นรูปซานต้า ต้นคริสต์มาสในงานวังครั้งนี้ ก็เลยสันนิษฐานกันว่า สมัยนั้นเริ่มมีฝรั่งเข้ามา ก็เลยเอาอารยธรรมต่างประเทศเข้ามาแสดงในงานด้วย



๒๙.เจ้าถิ่น...เมืองลิง มีลิงเยอะมาก ยังถึงทึ่งในใจ ชาวเมืองกับลิงอยู่ร่วมกันได้เป็นอย่างดีได้อย่างไร พวกเราจอดรถไว้ไกลจากบริเวณงานมาก ต้องเดินกันไกล พอมาถึงรถก็เจอเจ้าถิ่นสั่งสอนด้วยการถอดคิ้วหลังคารถออก แหม ซนเป็นลิงจริงๆ

๓๐.ได้ที่.....ขามาพี่ยาของเราก็ขับรถไม่ไหวแล้ว ให้สมาชิกแก๊งค์บ้านนอกขับ ขากลับก็ได้คนขับรถคนใหม่เนื่องจากคนเก่าเมายาดองแล้ว



๓๑.ข้าวต้มเต่าทอง....พี่ยายังไม่ยอมให้กลับบ้าน กลัวแก๊งค์ลูกหมูกลับบ้านไปจะหิว ไปรื้อตู้เย็นบ้านเฌอมาลย์อีก ก็เลยพามากินข้าวที่ร้านข้าวต้มเต่าทอง เราก็เลยได้กินข้าวกันอีกมื้อ ทั้งยำไส้อ่อน ผัดผัก ต้มซุปเปอร์ ผัดกะเพรา เยอะแยะไปหมด ไม่ค่อยหิวเท่าไร แต่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเลย

๓๒.เช็คชื่อ......ได้ที่กันถ้วนหน้า พี่ยาแนะนำตัวให้แก๊งค์บ้านนอกและแก๊งค์ลูกหมูให้รู้จักกันสองสามรอบ แล้วคอยถามว่าคนนั้นชื่ออะไร คนนี้ชื่ออะไร ดึกแล้วแก๊งค์ลูกหมูหนังท้องตึงหนังตาเริ่มหย่อน แต่แก๊งค์บ้านนอกยังสนุกสนานอยู่เลย

๓๓..แก๊งค์ลูกหมู...ชื่อก็บอกสถานภาพทางร่างกายอยู่แล้ว เจ้าบ้านจึงต้องเป็นห่วง อิ่มไหมเอาอะไรอีกไหม เลี้ยงไม่ดูกำลังแขก ท้องจะแตกแล้วจ้ะ

๓๔.ได้เวลาพักผ่อนแล้ว....ตีสองกว่า พวกเราก็ได้กลับบ้านกัน กว่าจะขึ้นนอนก็คุยกันที่หน้าบ้านต่อ พรุ่งนี้ไปไหนกันดี พี่ยาติดงานไปด้วยไมได้ แต่จะให้ยืมรถและให้แก๊งค์บ้านนอกไปขับรถให้ พวกเราแสนเกรงใจและประทับใจในน้ำใจของพี่ยาและแก๊งค์บ้านนอก ขอบคุณนะคะ แก๊งค์ลูกหมูก็เลยบอกว่าไม่ไปไหนจะนอนกันทั้งวัน

๓๕.กว่าจะได้นอน....ตามหลักการของเจ้าจอม กว่าจะได้นอนก็วุ่นวายกันก่อน ทั้งคุยกันเล่น กว่าจะหลับก็ตีสามกว่าๆเพราะว่าเราบอกว่าจะไม่ไปไหนกัน ตื่นสายๆก็ได้



๓๖. ผิดที่ผิดทาง....เพียงพลิ้วนอนเตียงเดียวกับไวท์ลิลลี่ แต่แมงกุ๊ดจี่ขอปูที่นอนนอนข้างล่างทางซ้ายมือของเพียงพลิ้ว ก่อนนอนก็ดูตำแหน่งแล้ว แต่ตอนตื่นจะไปเข้าห้องน้ำ ยื่นขาลงเตียงไปเจออะไรกว่านิ่มๆเหมือนตัวคน จ๊าก แมงกุ๊ดจี่เปลี่ยนที่นอนมานอนปลายเตียงนี่นา ดีนะที่เหยียบแค่ ๓๐% ถ้าเจอสัก ๗๐% กระดูกคงแตกแน่เลย ขอโทษนะจ๊ะ

๓๗.ใครเหยียบหนู...จากเรื่องผิดที่ผิดทาง น้องสาวจ๋าตื่นมาก็ถามเมื่อคืน ใครเหยียบหนู ไวท์ลิลลี่รีบออกตัว ไม่ได้เหยียบ มองเห็นแล้ว เพียงพลิ้วเลยรับสารภาพว่าเหยียบเอง เห็นนอนอยู่ข้างๆไม่คิดว่าจะย้ายมานอนปลายเตียง น้องเลยบอกว่าย้ายหนีแอร์

๓๘.ผิดแผน....เพียงพลิ้วตื่นตั้งแต่เช้าตามนิสัย แต่ถูกห้ามไว้ห้ามกวนให้นอนตื่นสายๆ ก็เลยนอนเล่นๆไป ประตูเปิดออกตอนเปิดโมงเช้า ตกใจเฌอมาลย์ตื่นมาก่อนใคร มาปลุกพร้อมบอกว่าผิดแผนแล้ว พี่เดือนพี่สาวของเฌอมาลย์จะพาไปเที่ยวเขื่อน พี่เดือนยกเลิกนัดกับเพื่อนๆเพื่อจะพาเราไปเที่ยว แบบนี้จะให้ผู้ใหญ่เสียน้ำใจได้อย่างไร เราก็เลยต้องตื่นขึ้นมากันอย่างรวดเร็วเพื่อจะได้ทันเวลานัด สิบโมงเช้า

๓๙.เรื่องกินเรื่องใหญ่...ก่อนออกจากบ้านเจ้าของบ้านยังห่วงสุกี้ ที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืน บอกว่า “เราต้องกินรองท้องก่อน กว่าจะถึงเขื่อนเดี๋ยวหิว โดยเฉพาะไอ้กานต์” ว่าแล้วสาวๆก็อาบน้ำ เตรียมอาหาร แล้วออกมาโซ้ยสุกี้กันอย่างอิ่มหนำสำราญ



๔๐. ของขวัญวันเกิด......คราวที่แล้วพวกเราเจอกันเดือนตุลาคมปีก่อน เราได้มอบของขวัญวันเกิดให้กันและกัน แมงกุ๊ดจี่บอกว่าติดไว้ก่อน มาคราวนี้คุณน้องก็หอบของขวัญมาให้พวกเราได้ ของขวัญเหมือนกันแต่ต่างกันที่สี น้องคงว่าพวกเราไม่ค่อยมีเวลา เลยให้นาฬิกาปลุกมา เอ หรือว่าใครชอบผิดเวลากันนะ น้องเลยว่าให้ตรงเวลากันหน่อย ขอบคุณนะคะน้องสาวจ๋า

๔๑..วุ่นวายทัวร์...กินเสร็จก็มารื้อของห้องเฌอมาลย์ต่อ เพียงพลิ้วมีของฝากเป็นกระเป๋าผ้าจากเชียงใหม่มาฝากคนละใบ



๔๒. ฆาตกรรมหมี....เตียงนอนของเฌอมาลย์น่ารักมาก มีตุ๊กตาน่รักมากมาย ทั้งจากอาราเล่ และคนอื่นๆ เฌอมาลย์บอกว่า “นี่เป็นของโจทย์กานต์” พอรู้เท่านั้นก็ได้เกิดการสังหารโหดเจ้าหมีขาวก่อน ขย้ำคอ เขกกะโหลก บีบคอ ตบ และไม่ให้เข้าฉากถ่ายรูปด้วย เจ้าของหมีอาจจะรอด แต่หมีไม่รอดมือแน่

๔๓.ร่วมด้วยช่วยกัน...แมงกุ๊ดจี่กลัวน้อยหน้าช่วยเพียงพลิ้วจัดการเจ้าหมีตัวนั้น นี่แน่ะ จะมาจีบเจ้าจอมเหรอ เชอะ ไม่รอดแน่



๔๔..ได้เวลาทัวร์แล้ว....พี่เดือนมารับแล้ว พวกเราต่างก็รีบจัดการสัมภาระแล้วไปขึ้นรถกัน หกสาวสวยต่างก็พร้อมสำหรับการเดินทาง 

๔๕.เติมน้ำมัน...พี่เดือนก็ได้แวะเติมน้ำมันรถ พวกเราก็แวะเติมน้ำมันคน กินกาแฟและพี่เดือนก็ได้ว้อดก้ามาขวดใหญ่ เมาทั้งวันทั้งคืนเลยพวกเรา

๔๖.ทำบุญ....พี่ก้าวที่...กล้ามองเห็นคุณลุงแก่นั่งขอทานหน้าตู้โทรศัพท์ ก็เลยไปสั่งอาหารและน้ำให้ขายขายเอาไปให้คุณลุง แมงกุ๊ดจี่เห็นแล้วก็สงสารเดินเอาเงินไปให้คุณลุง อนุโมทนาสาธุด้วยนะคะ

๔๗.หนูป่วย...เพียงพลิ้วสังเกตอาการตัวเองตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าทำไมหิวบ่อยผิดปกติ ทั้งที่เพิ่งกัน กระเพาะน่าจะมีปัญหาเลยพูดขึ้นมาว่า “สงสัยหนูจะป่วย หิวบ่อยเกิน” เพื่อนๆก็เลยบอกว่า “ป่วยสิ ป่วยเป็นโรคอ้วนไง” อิอิ สงสัยจะจริง

๔๘.ศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์....สถานที่แรกที่พี่เดือนพาพวกเราไปชมคือศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ที่นี่มีปลาน้ำจืดชนิดต่างๆให้พวกเราได้ชม มีทั้งปลาเล็กปลาใหญ่ สวยงามและน่าศึกษามาก

๔๙.เจอเพื่อน...พวกเราได้เดินชมปลากันอย่างเพลิดเพลิน ปลาสีสวยๆ ตัวน่ากลัวก็มี แต่พวกเราก็ได้เจอปลาที่เป็นเพื่อนของเรา นั่นคือ “ปลาบ้า” นั่นเอง

๕๐.ร้อนแค่ไหนไม่หวั่น....ชมปลาแล้วก็ไปชมน้ำชมป่ากันต่อ ที่เมืองลิงมีที่เที่ยวเยอะ น่าเสียดายที่ไมได้มาหน้าดอกทานตะวันบาน 



๕๑.ชมเขื่อน.....หลังจากเดินชมปลาได้สักพัก เราขับรถชมเขื่อนกัน พี่เดือนรู้จักสถานที่ดี คอยบอกว่าตรงนี้คืออะไร เคยมาแล้วตอนไหน แล้วพวกเราก็เจอป้ายถ่ายรูปกัน ก็เลยจอดถ่ายรูปกันสักหน่อยสักสิบรูป

๕๒.คุ้มแล้ว....เสียงเฌอมาลย์บอกว่า คุ้มก็ตอนที่มาเจอป้ายถ่ายรูปตรงนี้ ป้ายถนนคนเดินเขื่อนป่าสักนี่แหละ แต่ก็จริงเพราะพวกเราสลับกันถ่ายรูปตรงนี้ก็หลายรูปเลยทีเดียว

๕๓.ซ่อม.....สวยละเอียด งานนี้ต้องพูดแบบนี้ รูปไหนไม่สวย ถ่ายซ่อม ที่เดียวซ่อมกันหลายช็อตมาก แดดเปรี้ยงๆก็ยอมให้สวยไว้ก่อน




๕๔.เติมน้ำมันคน...ชมเขื่อนแล้วก็หิวกันแล้ว พี่เดือนเลยพามารองท้องกันที่ร้านอาหารในเขื่อน เงียบไม่ค่อยมีคนเลย สงสัยจะอยู่ในที่ลับตาไปหน่อย มีป้ายบอกว่าเป็นสมาคมคนเจ้าชู้ ทางหนีเมีย ด้วยแหละ 

๕๕..กว่าจะได้กิน......กว่าอาหารจะมา เราก็ถ่ายรูปกันอีกนั่นแหละ มีกล้องมาตั้งสามสี่กล้อง ถ่ายกันให้หนำใจเลย นางแบบไวท์ลิลลี่ก๊แชะๆตลอด ผลัดกัรเป็นนางแบบ เป็นตากล้อง รออาหารมา

๕๖.แค่รองท้องนะ....อาหารที่พี่เดือนว่าจะรองท้องก็หลายอย่างเหลือเกิน ราดหน้าไม่ใส่เส้น ยำรวมมิตร แหนม ผัดยอดฟักแม้ว ปลาทอดสมุนไพร ขาดไม่ได้ก็เปิดขวดว้อก้ากันเสียเลย ตอนเที่ยงพอดี กินไปแก้วสองแก้ว เหงื่อตกเลยทีเดียว



๕๗.อร่อยทั่วลพบุรี....มาคราวนี้เราได้กินอาหารอร่อยๆกันตลอดทริปเลย พี่เดือนว่าเดี๋ยวขากลับค่อยไปกินกันอีก กินร้านนี้ก่อนค่อยไปเที่ยวชมวิวบนหอคอย

๕๘. ปีชง......ทริปนี้เป็นปีชงของแมงกุ๊ดจี่ นั่งใกล้ขวดเหล้าและถังน้ำแข็งตลอด ไปคราวหน้าพี่จะชงเองนะน้องนะ 

๕๙.ร้อนแค่ไหนไม่เคยหวั่น.....เรื่องเที่ยวนี้แก๊งค์เราถึงไหนถึงกันอยู่แล้ว แดดร้อนเปรี้ยง แต่เราก็ยังคงพยายามไปกันต่อ ว่าแล้วขึ้นหอคอยเลยดีกว่า



๖๑. หอคอยเฉลิมพระเกียรติ เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์....เข้าไปแล้วเย็นมากเลย แอร์เย็นๆตัดกับบรรยากาศข้างนอก บางคนเลือกที่จะเดินขึ้นบันได แต่พวกเราใช้ลิฟท์กันเพื่อประหยัดพลังงาน เราขึ้นไปถึงชั้นแปด แล้วชมบรรยากาศด้านเล่าง มองลงมาน่ากลัวเหมือนกัน

๖๒.ชมวิว....ทิวทัศน์เขื่อนดูสวยงาม มีน้ำ มีป่า มีป่าเขา แอร์ก็เย็น พวกเราเดินเล่นอยู่ตรงนั้นนานพอสมควร

๖๓.ตาเบบูย่า....มองลงมาเห็นดอกเหลืองเต็มต้น สวยจัง แอบนึกถึงคนบ้านกลอนบางคนที่ชอบสีเหลือง

๖๔..คนขับรถกิติมศักดิ์...พี่เดือน ใจดีมาก ไม่เคยบ่นจะให้จอดตรงไหนเพื่อถ่ายรูป

๖๕...ตากล้องกิติมศักดิ์...พี่เดือน  นอกจากจะใจดีขับรถพาเที่ยว พี่เดือนก็ไม่เคยบ่นเวลาที่เราอยากจอดรถถ่ายรูป แล้วยังให้เป็นตากล้องเวลาพวกเราถ่ายรูปครบห้าเจ้าจอม ขอบคุณมากนะคะ

๖๖..นั่งรถไหว้พระ...พี่เดือนกับเพียงพลิ้วอยากไปนั่งรถรางไหว้พระ แต่ดูสามสาวที่เหลือจะไม่ค่อยอยากไปเพราะกลัวตกรถ เพราะว่าเรามีโปรแกรมไปในเมืองอีก ก็เลยต้องยกเลิกไป

๖๖..ของฝาก.........ที่เขื่อนมีของฝากมากมายให้เราเลืก พวกเราเลือกซื้อเมล็ดทานตะวันอบไปฝากเพื่อนๆที่ทำงาน มีทั้งอบเกลือ อบน้ำผึ้ง อบสมุนไพร และก็แบบปลูก 

๖๗..ตัดราคา......เพียงพลิ้วกับก้าวที่...กล้าซื้อก่อนใคร นึกว่าแม่ค้าใจดีลดให้ 15 ถุงสองแล้วนี่ถูกแล้วก็ซื้อกันใหญ่ ที่ไหนได้ แมงกุ๊ดจี่ซื้อร้านข้างๆได้ 16 ถุง สองร้อย ได้เยอะกว่าเราหนึ่งถุง



๖๘.กลัวตกรถ...เนื่องจากพวกเรามีเวลาจำกัด พวกเราต้องเดินทางกลับกันคนละจังหวัด เราก็เลยต้องรีบกลับมาเมืองลพบุรีไปร้านอาหารที่พี่เดือนภูมิใจนำเสนอ

๖๙.ไทยสว่างเรือนไทย ลพบุรี....ร้านนี้พี่เดือนบอกมากินบ่อย อาหารอร่อย บรรยากาศดี พวกเราก็เห็นด้วยอากาศดี ว่าแล้วก็คว้าว้อดก้ามาชนแก้วกัน คราวนี้รู้สึกกินง่ายกว่าเดิม คล่องคอขึ้นแล้ว เกือบจะหมดขวดเลย

๗๐.อาหารเพื่อสุขภาพ...เรายังอิ่มกันอยู่เลยจากร้านเก่า อาหารยังไม่ย่อย พี่เดือนก็เลยสั่งอาหารเบามา เช่น แหนมเนือง สลัด น้ำพริกปลาทู แกงป่า ไส้กรอกอีสาน รสชาติดี สาวๆกลุ่มนี้กินผักเก่งมาก



๗๑.มือชง...หลังๆน้องน้อยของเราเร่งมือชงเหล้า รู้สึกจะหนักมือไปหน่อย หรือคนกินเมาแล้วก็ไม่รู้ หนึกหัวอึ้ง รสชาติขมพิลึกนะว้อดก้าขวดนี้

๗๒.ได้เวลาแยกย้าย...บ่ายแก่ๆพวกเราก็อิ่มหนำสำราญเหมือนทุกครั้งที่มาเที่ยวเมืองลิง เพียงพลิ้วก็จองรถตู้จากเมืองลิงถึงบ้านเลยโดยไม่ต้องเข้ากรุงเทพ แต่สามสาวที่เหลือต้องเข้ากรุงเทพก่อนถึงจะต่อรถไปอีก แต่อย่างไร เพียงพลิ้วก็ถึงทีหลังเพื่อนอยู่ดี

๗๓.ชีวิตคู่.....ตอนอยู่บนรถ พี่เดือนก็ได้พูดถึงการมีครอบครัวว่า ถ้ามีครอบครัวเราจะมาเที่ยวอย่างนี้ไม่ได้ ถ้าเราไม่หวงเขา เขาก็หวงเรา โชคดีนะคะที่แก๊งค์ลูกหมูโสดหมดทุกคน

๗๔.รีบร้อน..จวนจะได้เวลารถออกแล้ว สาวๆต้องรีบเร่งมือก่อนหน่อย เราเก็บของกันไว้ก่อนออกมาแล้ว เราจึงแค่ขึ้นไปเอากระเป๋าแล้วไปขึ้นรถเท่านั้นเอง แต่กระนั้นยังดูรีบอยู่ดี กลัวตกรถ

๗๕..ร่ำลา....พวกเรากล่าวลากันสั้นๆ สามสามขึ้นรถกลับบ้านก่อน เพียงพลิ้วยังมีเวลาอยู่ครึ่งชั่วโมง จึงได้อาบน้ำและคุยกับเฌอมาลย์ต่ออีกหน่อย



๗๖. นัดครั้งใหม่...เพิ่งเสร็จภารกิจเที่ยวไปหมาดๆ แต่เราก็มีนัดกันล่วงหน้าแล้ว แต่ขอเวลาไปผลิตทรัพย์ก่อนค่อยเจอกันใหม่ราวสิงหาคมปีนี้ เราจะไปตะลุยเกาะกันอีกครั้ง เกาะไหนดีนะ

๗๗..ชมรูป....ก่อนแยกย้าย เพียงพลิ้วได้รวบรวมรูปจากกล้องต่างๆลงไว้ในคอมพิวเตอร์ของเฌอมาลย์แล้วเราก็มาดูด้วยกัน สวยดีจัง บางรูปก็ดูเด็กมาก

๗๘..อุจจาระลิง.........กรี๊ดสลบ กลับมาบ้านแล้วเจออุจจาระปริศนาที่ระเบียงบ้าน ลิงเมืองลิงนี่ไปทั่วจริงๆ ไม่อยู่บ้านแป๊บเดียวมาเรี่ยราดจนได้ สามสาวก็กลับบ้านไปแล้ว แย่แล้ว

๗๙.วิเคราะห์ที่มา.....หลังจากเจออุจจาระปริศนา เฌอมาลย์กับเพียงพลิ้วก็ได้เรื่องคุยใหม่ นั่นคือที่มาของอุจจาระนั่นเอง ตัวไหน มาอย่างไร ตอนไหน คิดไม่ตก

๘๐.อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย....เพียงพลิ้วกับเฌอมาลย์ก็เลยช่วยกันเก็บกวาดอุจจาระลิงให้เป็นที่เรียบร้อย บ๊ะ อย่าให้เจอตัวนะ จะตีเสียให้เข็ด



๘๑.ลาก่อนเมืองลิง....ห้าโมงเย็นที่ฉันต้องขึ้นรถกลับบ้านแล้ว เหมือนไม่อยากกลับเลย คุยอ้อยอิ่งจนรถตู้โทรตาม ถึงได้กระหืดกระหอบมาขึ้นรถ

๘๒.ร้อนตับแลบ......ด้วยการที่ขึ้นรถกลางทาง ทำให้ที่นั่งเต็มทำให้ ฉันเป็นคนสุดท้ายเลยได้นั่งหลังรถตู้ อากาศร้อนอบอ้าว ว้อดก้าก็ออกฤทธิ์ นั่งแทบไม่ติด อดทนๆ เดี๋ยวก็ถึงบ้าน

๘๓.กระเด้ง กระเด้ง....ถนนก็ไม่ดี นั่งอยู่ข้างหลังอีกต่างหาก ทำให้ไม่ได้นอนเลยทั้งที่ง่วงก็แสนง่วง จะสัปหงกทีไร รถก็ตกหลุมทุกที เอาเป็นว่าไม่นอนก็ได้ งอนแล้ว

๘๔.คนเดียวบนรถตู้.......ผู้โดยสารส่วนใหญ่ลงม.บูรพาและศรีราชา ทำให้ฉันเป็นคนเดียวที่ลงปลายทาง ก็กลัวอยู่นะ ถึงแม้ว่าจะมีหน้าตาเป็นอาวุธก็ตาม แต่ก็เพื่อนๆก็โทรมาถามว่าถึงไหนแล้วอยู่เป็นระยะๆ

๘๕..กลัว.....หวาดผวาอยู่เล็กน้อยที่คนขับรถบอกขอจอดเติมแก๊สแล้ว จะสี่ทุ่ม เดี๋ยวปั๊มปิด พอรถจอดเติมน้ำมัน เพียงพลิ้วก็รีบลงจากรถ รอให้เติมเสร็จก่อนแล้วค่อยขึ้นเดินทางต่อไป เดี๋ยวก็ถึงแล้ว

๘๖.ถึงบ้านแล้ว....สามทุ่มครึ่งพอดีที่ถึงบ้านอย่างปลอดภัย เพียงพลิ้วอาบน้ำเสร็จก็เตรียมตัวนอน ไวท์ลิลลี่ก็โทรมาถามว่าถึงหรือยัง คนอื่นถึงบ้านกันแล้ว ว่าแล้วเราก็แยกย้ายกันพักผ่อน หลับเป็นตายเลยทีนี้

๘๗. ภารกิจแรก.......ตื่นเช้ามางานแรกที่ทำคือลงรูปในเฟสบุ๊คให้สาวๆห้าเจ้าจอมได้ชื่นชมความงามของตัวเอง สวยใช่ไหมล่ะ

๘๘.ร้อยเรื่องไปเมืองลิง......เพียงพลิ้วตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนไปถึงเมืองลิง พยายามจะเก็บข้อมูลต่างๆให้ครบถ้วน ให้สมกับเป็นทริปข้ามปีที่เราได้วางแผนไว้ แต่กระนั้นรายละเอียดปลีกย่อยยังเก็บไม่หมดอยู่ดี

๘๙.ความทรงจำ......รูปถ่ายเป็นเครื่องเตือนความจำได้อย่างดี ทุกครั้งที่เราได้ดูรูปที่เราไปเที่ยวด้วยกันมา พวกเราก็มีความสุข ประสบการณ์ที่เราได้ทำร่วมกันทำให้พวกเรายิ่งรักและเข้าใจกันมากขึ้น

๙๐.ยาแก้ปวด.................พี่ยายังคงเป็นเจ้าบ้านที่น่ารัก ให้การต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี รีบทำงานให้เสร็จเพื่อต้อนรับ แม้ในวันที่สอง พี่ยายุ่งก็ยังจะให้น้องขับรถพาพวกเราไปเที่ยว พวกเราประทับใจและซึ้งใจในน้ำใจของพี่ยาเสมอค่ะ ขอบคุณมากนะคะ



๙๑.แก๊งค์บ้านนอก......พวกเรารับรู้ถึงความห่วงใยและความผูกพันของสมาชิกในกลุ่มนี้ พี่ดูแลน้อง น้องดูแลพี่ ขอบคุณนะคะที่ไปเที่ยวงานวังด้วยกัน



๙๒.จอมโวยวาย......ขอบคุณสำหรับการเป็นเจ้าบ้านที่รู้ใจ เอาใจใส่เลี้ยงดูปูเสื่อด้วยดีมาตลอด งานนี้ไม่ได้โวยวายเลยค่ะ ทอดมันหน่อกะลาอร่อยถูกใจไหมคะ วิเคราะห์อุจจาระลิงกันต่อเรา อิอิ

๙๓.จอมเบี้ยว.....ขอบคุณพี่หยีที่ไม่เบี้ยว ไปเที่ยวด้วยกันอย่างสนุกสนาน ขอให้พี่หยีมีกำลังใจที่ดี อย่ากังวลนะคะ พวกเรายังอยู่เคียงข้างและเป็นกำลังใจให้เสมอ

๙๔.จอมวางแผน...งานนี้คุณรีสวยนะคะ ใส่ชุดไทยสวยงาม สมเป็นกุนละสตรี ไม่ใช่กุลสตรีจ้ะ แล้วไปเที่ยวเกาะกันใหม่นะคะ

๙๖.จอมเสียบ....ปีชงของแท้เลยนะคะทริปนี้ คราวหน้าเอาใหม่ พี่จัดการให้ ขอบคุณที่เป็นไกด์พาทัวร์เกาะเกร็ดและไปเที่ยวเมืองลิงด้วยกัน ขอโทษที่พี่เหยียบน้องสาวจ๋านะคะ พี่ไม่เห็นจริงๆจ้ะ ไว้เจอกันใหม่นะจ๊ะ

๙๗.จอมบงการ....งานนี้ไม่ค่อยได้บงการอะไรเลย แต่ก็กลับมาพร้อมความสุขสนุกสนานเหมือนทุกครั้งค่ะ

๙๘.คนเมืองลิง......ขอบคุณและดีใจที่ได้รู้จักและรักกัน

๙๙. ประทับใจ....ทริปนี้ สนุก อิ่มอร่อย ครบรสชาติ แต่ได้เมาส์มอยกันน้อยไปก่อน แต่พวกเราก็จดจำบรรยากาศได้เสมอ

๑๐๐. แล้วพบกันใหม่............รวมพลห้าเจ้าจอมติดเกาะกลางปีนี้ แล้วพบกันใหม่นะคะสาวๆ ขอเวลาแก๊งค์ลูกหมูลดน้ำหนักก่อนนะคะ แล้วพบกันใหม่จ้า