ไม่เคยฟังเพลงอะไรจนต้องร้องไห้เพราะความสะเทือนใจ ไม่เคยคิดถึงนัยคำพูดของใครบางคนที่ชวนให้สงสัยหาคำตอบ ไม่เคยคิดถึงใครมากจนคิดว่าถ้าคิดถึงเขามากกว่านี้คงต้องตายแน่ๆ ไม่เคยเขียนกลอนรัก กลอนเศร้า เพราะไม่เคยรู้จักความรักจริง ......จนกระทั่งได้พบเธอ.....สิ่งที่ไม่เคยมีก็เคยมี วันนี้....... ฉันสรรหาคำพูดหวานๆเพื่อเอาใจเธอ และง้องอนเธอไม่ให้โกรธ ฉันรู้จักประชดประชันเธอว่าเวลาที่คิดว่าเธอมีใครอื่น ฉันคิดถึงเธอทุกเวลา และหวนนึกถึงคำพูดทุกคำที่เธอพูดไว้ และพยายามอ่านนัยที่เธอบอกกับฉัน ...ฉันก็ยังเป็นฉัน อ่านใจใครไม่เคยออก ฉันเขียนบทกลอนตัดพ้อเธอได้ไม่รู้จบเหมือนมีเธออยู่ในห้วงคำนึงตลอดเวลา