26 พฤษภาคม 2551 10:37 น.
แมวคราว
ในหัวคิดคิดอะไร..หรือไม่คิด?
จึงได้ทำวิปริตให้คนเห็น
มีปัญญาเท่านี้หรือที่เป็น?
จึงล้อเล่นจ้วงจาบและหยาบคาย
สิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตย์มาแต่ย่าปู่
ใครก็รู้ขืนลองต้องฉิบหาย
ทุกก้อนกรวดเม็ดหินและดินทราย
ล้วนเรียงรายราวเรื่องจากเบื้องบรรพ์
พนมรุ้งพุ่งฟ้ามาโปรดโลก
กลับสบโศกโศกาพาไหวหวั่น
ทวารบาลเศียรนาคาค่าอนันต์
หักลงพลันโดยความคิดอวิชชา
แก้อาถรรพณ์ลมลมน่าสมเพช
และนี่คือปฐมเหตุแห่งความบ้า
ทำลายสิ้นถิ่นอยู่ของปู่ตา
เพื่อสนองตัณหาแห่งตนเอง
ขอขมาก่อนทุบ..หุบปากเถิด
ถ้าทูนเทิดแล้วใยกล้ามาคุมเหง?
พระไม่คุ้มครองภัยให้นักเลง
คงไม่เกรงกรรมสนอง..อยากลองดู
พนมรุ้งพุ่งฟ้ามาโปรดโลก
ข่าววิโยคยินมามันหนาหู
ใครทำลายทรัพย์สินแผ่นดินกู
ขอวิญญาณตาปู่..อย่าไว้มัน..
แมวคราว...
เขียนด้วยความสงสารพนมรุ้งและสังเวชใจในความคิดและการกระทำของบางคน..
26 พค. 2551.
9 เมษายน 2551 15:58 น.
แมวคราว
คมกระสุนนัดแรกแหวกอากาศ
เหยื่อดิ้นพราดลงกับพื้นเกินยืนไหว
นัดที่สองตอกย้ำซ้ำเข้าไป
เลือดนองไหลสิ้นชีวาหน้าโรงพัก
หลังทะเลาะเบาะแว้งแรงอาฆาต
เหตุด้วยฤทธิ์พิษสวาทเกินห้ามหัก
เมื่อโทสะครอบงำมืดดำนัก
ที่ว่ารักสุดชีวิตกลับคิดแค้น
นัดสุดท้ายระเบิดหัวกลัวความผิด
ปลิดชีวิตของตัวเพียงชั่วแล่น
อายุเยาว์เท่านี้เริ่มมีแฟน
เพียงเคืองแค้นหวงหึงถึงต้องตาย
กว่าจะโตเท่านี้กี่คำข้าว
เรื่องชู้สาวคราวหมองต้องเสียหาย
เฉือนชีวิตคิดฆ่าชีวาวาย
หากย้อนเวลาได้คงไม่ทำ
มองดวงตาพ่อแม่มีแต่เศร้า
หัวใจเล่าดังเปรียบโดนเหยียบย่ำ
ยังไม่โตกลับมาตายขาวกลายดำ
ถามสักคำ...หลังเหนี่ยวไกใครยินดี..?
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวทั้งสองคนด้วยครับ..
แมวคราว..
9 เมย. 2551
2 เมษายน 2551 17:17 น.
แมวคราว
สมเด็จพระเทพนารี ปิ่นวงศ์จักรี
ทรงปรีชาชาญงานหลาย
ชื่นเย็นเช่นฝนหล่นปราย ทั่วแนวแพรวพราย
หยาดน้ำพระทัยใสเย็น
แดนใดทุกร้อนผ่อนเข็ญ พระองค์ทรงเป็น
มิ่งขวัญปวงไทยทั้งผอง
สายพระเนตรกว้างไกลไตร่ตรอง เสด็จตามครรลอง
รอยพระบาทพระราชบิดา
ทุกแคว้นแดนไทยไกลตา ถิ่นแถวแนวป่า
มิล้าแม้เหนื่อยเมื่อยองค์
ขึ้นเขาลงห้วยด้วยทรง หวังพสกดำรง
คือพระสุขด้วยช่วยกัน
โครงการนับหมื่นร้อยพัน พระองค์สร้างสรรค์
มิได้ย่อท้อถอยหนี
ประชากินดีอยู่ดี พระชื่นชีวี
พระคุณมากล้ำคำขาน
ปลูกผักเลี้ยงไก่ได้การ โรงเรียนเบิกบาน
อาหารกลางวันนักเรียน
แจกของคราเสด็จเยี่ยมเยียน เครื่องมืออ่านเขียน
อีกทุนเพื่อการศึกษา
แห่งหนตำบลไหนภัยมา ทุกครั้งทุกครา
ทรงเสด็จปลอบขวัญทันใด
ถึงอยู่ชายแดนแสนไกล พระยังเสด็จไป
ให้กำลังใจทุกหน
น้ำพระทัยยอดเยี่ยมเปี่ยมล้น ทรงงานดาลดล
เป็นเยี่ยงอย่างล้วนควรตาม
พระจริยวัตรงดงาม ขัตติยนารีสยาม
ทุกยามหมดจดสดใส
ต่างด้าวต่างแดนแคว้นใด ระบือลือไกล
ล้วนแต่กล่าวขวัญสรรเสริญ
ต่างชาติหลากล้วนชวนเชิญ พระราชดำเนิน
เจริญสัมพันธไมตรี
ทรงเป็นแบบอย่างอันดี พระคุณมากมี
ทั้งทรงพระปรีชาชาญ
ภาษาไทยในนอกแตกฉาน ร้อยกรองกวีกานท์
น่าอ่านน่าคิดติดตาม
พร้อมเพรียงเรียงร้อยถ้อยความ สำนวนล้วนงาม
หลากหลายภาษาน่าชม
คำใดไพเราะเหมาะสม จักหาชื่นชม
ให้เทียบเทียมเท่าฤามี
พระทรงเป็นแก้วการกวี ผลงานมากมี
ค่าควรมีไว้เทิดทูน
รักษ์ภาษาไทยไม่สูญ พระทรงเกื้อกูล
ยิ่งรากแก้วแยกแตกฉาน
ไม่ถือพระองค์ทรงงาน ข้าราชบริพาร
ปลาบปลื้มยากลืมพระคุณ
น้ำพระทัยเอื้อเฟื้อเกื้อหนุน ข้าพระองค์มีบุญ
จึ่งได้ชื่นชมพระบารมี
ลุสองเมษาครานี้ สรวมชีพชีวี
ขอถวายซึ่งพระพรชัย
กุศลทำมาคราใด ขอทูนถวายให้
พระองค์ผู้ทรงการุณ
พระสยามเทวาค้ำจุน ทวยเทพนำหนุน
ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ
ทุกก้าวบาทราชดำเนิน แซ่ซร้องสรรเสริญ
ปวงภัยอย่าได้แผ้วพาน
พระชนม์ชีพยิ่งยืนนาน ทรงเกษมสำราญ
เป็นมิ่งเป็นศรีจักรีวงศ์
ร้อยกรองจากใจเจาะจง ถวายพรแด่พระองค์
ด้วยใจเทิดทูนบูชา
หากแม้นเกิดใหม่อีกครา ขอมีบุญญา
เป็นข้าอยู่ใต้บารมี
ขอสร้างคุณงามความดี น้อมมโนถวายพลี
แด่พระองค์ทรงคุณาการ
ลุมหามงคลพระชนมวาร ทรงเกษมสำราญ
เป็นมิ่งเป็นขวัญนิรันดร์เทอญ.....
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า
ผู้ใช้นามแฝงแมวคราว..และครอบครัว..
2 เมษายน 2551
12 กุมภาพันธ์ 2551 11:24 น.
แมวคราว
แต่นแล่นแตรนแล่นแตรนแคนหนูเป่า
ค่อยคลายเหงาหัวใจไหมน้าจ๋า
ที่ราบสูงเมืองสุรินทร์ถิ่นจากมา
กับคุณอาของหนูผู้พิการ
สองชีวิตริมทางข้างสยาม
ยังรอความเมตตาจิตคิดสงสาร
เอ็นดูหนูเถิดหนอเร่ขอทาน
ค่าอาหารพอมื้อซื้อหยูกยา
แต่นแล่นแตรนแคนหวานหนูขานขับ
เท้าขยับตัวเอียงไร้เดียงสา
สองตายายจนยากที่จากมา
ยังคอยท่าอาและหนูอยู่สุรินทร์
เกิดมาจนแสนจนทนทุกข์ยาก
ท้องกับปากหิวอยู่มิรู้สิ้น
ไม่อยากขอก็ต้องขอพอได้กิน
ช่วยหลั่งรินน้ำใจให้เงินตรา
วันอาทิตย์คืนสุรินทร์ถิ่นกำเนิด
โรงเรียนเปิดกลับไปไม่รอท่า
รอถึงวันศุกร์ก่อนจึงย้อนมา
กล่อมคุณน้าคนสวยด้วยเสียงแคน
แต่นแล่นแตรนแล่นแตรนแคนหนูเป่า
คละคลอเคล้าคู่เคียงเสียงรถแล่น
ขอบคุณทุกน้ำใจในเมืองแมน
หนูน้อยยืนเป่าแคนทดแทนคุณ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 09:18 น.
แมวคราว
เมื่อตาพบสบตาประสาเหี้ย
แลบลิ้นเลียทักทายมุ่งหมายมั่น
กระโดดกอดกันกลมผสมพันธุ์
ถึงกลางวันแสกแสกมิแปลกใด
เหี้ยต่อเหี้ยรักกันมันไม่ผิด
มันก็สรรพชีวิตอย่าสงสัย
คนหรอกหนาว่ามันแสนจัญไร
เข้าบ้านใครย่อยยับอัปมงคล
น่าสงสารเหล่าเหี้ยพลอยเสียชื่อ
คำคนลือเหยียบขยี้เสียปี้ป่น
เป็นคำด่าว่าเหี้ยให้เสียคน
แปลกพิกลแสนอาภัพอัปมาลย์
ถึงน่าเกลียดน่ากลัวเรียกตัวเหี้ย
ไม่ชอบเลียแข้งขาน่าสงสาร
อายส่ำสัตว์บ้างหนาอย่าประจาน
ถึงเลื้อยคลานแต่ใจไม่เลื้อยตาม
ช่างน่ารักนักหนาประสาเหี้ย
ไม่เปลี่ยนผัวเปลี่ยนเมียมีสองสาม
วิสัยสัตว์ดอกหนาอย่าหาความ
เป็นภาพงามก่อนหน้า..วาเลนไทน์.
(เปลี่ยนบรรยากาศกันบ้างนะครับ...นี่คือความรักอีกรูปแบบหนึ่ง)
หน้าส่วนตัว
1194
