20 กันยายน 2550 10:29 น.
แมวคราว
เขียนถึงเพื่อนคนหนึ่ง...คิดถึงว่ะ
มึงเป็นไงบ้างนะกูอยากเห็น
ตั้งแต่มึงสอนให้เล่นไพ่เป็น
พ้นลำเค็ญว่างเมื่อไรใช้หากิน
ถึงหน้าบอลติดปลายน่วมอ่วมนิดหน่อย
กูไม่ค่อยอยากรองต่อก่อหนี้สิน
เฮียโต๊ะบอลสอนเด็กตามเช็คบิล
เหงื่อไหลรินแลกเงินบาทเกินคาดเดา
กูวางมือทุกอย่างทางนรก
เรื่องเตะตีต่อยชกมันโฉดเขลา
พ้นวัยรุ่นบุญล้นคนอย่างเรา
นึกเรื่องเก่าขึ้นมามันน่าอาย
เคยอกหักดังผึงได้มึงปลอบ
เมาจนหมอบมึงลากมาอย่างว่าง่าย
เที่ยวขอโทษขอโพยเพื่อนโวยวาย
มึงเดือดร้อนแทบตายที่กูเมา
กูกรีดเลือดเชือดแขนแสนอนาถ
มึงก็ปราดเข้าด่าว่าผีเข้า
คอยลูบหลังลูบไหล่ใครไม่เอา
มึงนั่งเฝ้าจนเช้ากูซึ้งใจ
ยามอับจนหม่นหมองขอร้องเพื่อน
นาฬิกาหนึ่งเรือนมึงถอดให้
ไปแปะโป้งก่อนหนาอย่าช้าใย
ค่อยไถ่ให้วันหน้าไม่ว่ากัน
ได้ทำงานเป็นผู้คนไม่จนจิต
ด้วยมีมิตรอย่างมึงเป็นมิ่งขวัญ
และมีมึงเพื่อนรักช่วยผลักดัน
เราต่างผ่านคืนวันที่ดีร้าย
มาวันนี้หดหู่กูเขียนถาม
เฝ้าติดตามเพื่อนกูไปอยู่ไหน
กี่ปีเดือนแล้วหนาที่ลาไกล
จงรู้ไว้..กูรักมึง..คิดถึงจัง..(ว่ะ)
คิดถึงเพื่อนเสมอนะ..อยากไล่เตะกันเหมือนเดิม...
19 กันยายน 2550 10:30 น.
แมวคราว
ไอย๊ะ...
สูจะเต้นจ้ำบ๊ะหรือไปไหน?
แต่งตัวเปิดโค้งเว้าไม่เข้าใจ
ลูกหลานใครกันหว่ามันน่าตี
อ้อร้อ..
หรือสูรอพวกโรคจิตคึกผิดที่
ใส่เสื้อรัดเต้าเต่งเบ่งบานดี
เพิ่มคดีข่มขืนเที่ยวยืนโชว์
สาวเหอ..
ของของเธออย่าเที่ยวเผยเลยพุดโถ
ถึงน่าแลแต่ก็ขอเซย์โน
อย่าทำโก้ด้วยเรื่องเปลืองเนื้อตัว
หลบบ้านหวา.....
เปลี่ยนเสื้อผ้าเสียใหม่ไปทูนหัว
สัตว์สังคมจ้องล่ามันน่ากลัว
ไม่รู้ใครดีชั่วระวังตน
หวังดี...
ถึงเสียงนี้อาจเบาไปไม่ได้ผล
หากมีใครฟังบ้างแค่บางคน
ลุงอยากพ้นคดีเก่า..เฒ่าหัวงู...
(แบบว่ากลอนพาไปครับ..หาใช่ตัวกระผมเองไม่..อิๆ
รีบแก้ตัวก่อนเลย...มีพิรุธๆเนาะ...)
คำแปล...ไอยะ...คำอุทานอย่างคำว่าอุบ๊ะ...
สาวเหอ..สาวเอ๋ย..
อ้อร้อ....กระแดะหรือแก่แดดทำท่าทางระรี้ระริก
หลบบ้านหวา....กลับบ้านดีกว่า..
14 กันยายน 2550 09:11 น.
แมวคราว
เขียนถึงเธอคนดี..พี่ขอโทษ
ที่ผ่านมาอย่าโกรธเลยได้ไหม
ทุกสิ่งผิดคิดทำจำใส่ใจ
และจะไม่หวนทำซ้ำอีกเลย
เห็นน้ำตาของน้องยามร้องไห้
พี่ปวดใจนักหนาแก้วตาเอ๋ย
ไม่ร่าเริงล้อเล่นเหมือนเช่นเคย
หัวใจเอยแทบสลายพ่ายน้ำตา
อภัยเถิดคนดีที่พลั้งผิด
อย่าได้คิดหลบลี้หลีกหนีหน้า
พร้อมยอมให้โฉมยงลงอาญา
จะต่อว่าอย่างไรไม่หนีเลย
เช็ดน้ำตาเถิดน้องอย่าร้องไห้
พี่ผิดไปสำนึกแล้วนางแก้วเอ๋ย
นับจากนี้ต่อไปใคร่ชดเชย
ไม่ละเลยเจ้าจอมขวัญ..ขอสัญญา..
29 สิงหาคม 2550 14:35 น.
แมวคราว
ตาลาตี๊ต่ำปง..ยื่นตรงหน้า
มือซ้ายขวาคว่ำหงายเด็กชายหญิง
เป็นเกมหนึ่งละเล่นให้เห็นจริง
กำหนดสิ่งทั้งหมดเป็นกฏเกณฑ์
ซ่อนมือไว้ท้ายทอยคอยฟังนับ
สิ้นเสียงรับต่ำบง..ลงมือเล่น
นับมือหงายมือคว่ำนั้นจำเป็น
จำนวนเห็นมากน้อยค่อยแจกแจง
หงายน้อยกว่าคว่ำมากกว่าพากันกล่าว
ภาพหนูน้อยตาวาวส่งยิ้มแฉ่ง
เสียงยังก้องร้องร่ำดังจำแลง
บางคนแกล้งพลิกมือเพื่อนฮือท้วง
จวบจนวัยใหญ่กล้ามายืนหยัด
ผ่านปัญหาสารพัดล้วนหนักหน่วง
ทั้งกฎแกล้งกลับกลอกกฎหลอกลวง
เกือบติดบ่วงคนเจ้าเล่ห์เพทุบาย
ภาพสดใสวัยงามเมื่อยามเด็ก
เมื่อตัวเล็กไร้เดียงสายังว่าง่าย
รู้เคารพกติกาไม่น่าอาย
แสนเสียดายวัยวันอันงดงาม
พ้นวัยเด็กเติบใหญ่นิสัยเปลี่ยน
ผ้าผืนขาวถูกขีดเขียนและมองข้าม
ตาลาตี๊ต่ำปง..คงหมายความ
ถึงภาพงามแห่งวัยวัน..เท่านั้นเอง...
ปล.เป็นการละเล่นอย่างหนึ่งของเด็กๆทางภาคใต้ตอนล่างครับ
ยืนล้อมวงกันแล้วร้องตาลาตี๊ต่ำปง.พร้อมๆกันกับเอามือมาแบหรือคว่ำไว้กลางวง
แล้วนับจำนวนตามตกลงกันว่ามากกว่าหรือน้อยกว่าออกไปจากวง..ฝึกให้เด็กยอมรับกฏกติกาของสังคมตั้งแต่เล็ก...เดี่ยวนี้ไม่ทราบจะเล่นกันหรือไม่..ไม่กลับบ้านนานแล้ว...
28 สิงหาคม 2550 11:36 น.
แมวคราว
ถูกสังคมตีตรา..ว่าเลสเบี้ยน
เออนี่โลกจะเพี้ยนแล้วรู้ไหม
เกิดเป็นหญิงใจเป็นชายทำได้ไง
ใครต่อใครค่อนว่าไม่น่ามอง
อันนารีมีมากกว่าฝูงลิง
หญิงรักหญิงเคลียคลอสองต่อสอง
ชายแอบทอดถอนใจใคร่จับจอง
แต่กลับต้องแพ้พ่ายเป็นฝ่ายไป
เมื่อชาตินี้เป็นทอมก็ยอมรับ
จะให้ปรับเป็นดี้ไปอย่างไรได้
ไม่แข็งแรงแกร่งกร่างเหมือนอย่างชาย
ตอบไม่อายว่ารักหญิงใจจริงแท้
ถึงสังคมตราหน้าว่าผิดเพศ
แสนสังเวชใครเห็นเป็นเพศแม่
จะกังวลไปใยไม่เคยแคร์
มันก็แค่เปลือกนอกขอออกตัว
เคยมองเห็นบ้างไหมข้างในนี่
รักความดีเป็นนิสัยใช่คนชั่ว
สำนึกดีมีน้ำใจไม่เมามัว
และไม่กลัวถ้อยสำรากขี้ปากคน
ไม่เคยแกล้งแสร้งแมนแสนทุเรศ
ใครสังเวชช่วยไม่ได้ไร้เหตุผล
คนจะดีหรือชั่วทุกตัวตน
อยู่ที่คนใครระลึกสำนึกดี
อย่ามองคนแค่เปลือกจงเลือกคิด
อย่าลิขิตผิดถูกใครไม่ควรที่
หากแม้นเลือกเกิดได้คงไม่มี
ทอมเกย์ดี้เกลื่อนเมือง..ให้เคืองตา..
หน้าส่วนตัว
2225
