15 มีนาคม 2550 10:47 น.
แมวคราว
พอลูกเต้าโตแล้วก็แต๋วแตก
มันน่าแปลกเสียจังให้กังขา
ก่อนคิดดื้อดึงดันแต่งภรรยา
คงหวังว่าแต๋วหายเป็นชายจริง
คิดว่ามีครอบครัวกลับตัวได้
ลูกหญิงชายพันผูกเหนือทุกสิ่ง
ได้เมียงามตามแบบน่าแอบอิง
อยู่กับหญิงธรรมชาติอาจลงตัว
เพียงปิดบังสังคมพอสมหน้า
มีภรรยาได้เสียอย่างเมียผัว
แอบมองหนุ่มน้อยใหญ่ใจระรัว
นึกหวั่นกลัวลุกลามเกินห้ามใจ
มาวันนี้แต๋วลุกไปทุกหย่อม
เกินตัดต่อมเหล่านี้ให้หนีหาย
เซ็นใบหย่าทิ้งเมียหลวงมาควงชาย
ทิ้งความอายด้วยความอยากมันมากเกิน
สงสารลูกตาดำๆช่างทำได้
หากนิสัยเป็นชายสวยอย่าขวยเขิน
อยู่เป็นโสดเสียดีกว่าน่าจำเริญ
ดีกว่าเดินแต๋วแกว่ง..มาแต่งงาน..
14 มีนาคม 2550 09:45 น.
แมวคราว
แค่ร้อยซาวเท่านี้อย่าดีกว่า
กูเลี้ยงมาแต่นิดบักทิดเอ๋ย
ดูใฝฝ้าราคีไม่มีเลย
อย่าต่อเลยสิบห้าร้อยค่อยคุยกัน
เมื่อปีกลายขายแม่มันแย่หน่อย
ได้เฉียดร้อยไปนิดไม่คิดฝัน
ค่าคำข้าวแห่งกูอุ้มชูมัน
จนเนื้อตันขุนหน่อยค่อยอ้วนพี
แถมครุถังใบน้อยค่อยยังชั่ว
มีอีกตัวครอกเดียวกันมันตัวพี่
ตัวนั้นผอมไว้ปีหน้ามาอีกที
คงพ่วงพีพอขายได้ราคา
แว่วยินเสียงต่อรองเจ้าของกล่าว
อ้าปากหาวกระดิกหางอย่างหมาหมา
ถูกเจ้าของเขาจี้ตีราคา
ไร้เดียงสาเกินรู้เล่ห์เพทุบาย
หมายังเป็นเช่นหมาประสาซื่อ
แต่คนถืออภิสิทธิ์คิดซื้อขาย
เสพย์เนื้อหนังมังสาน่าละอาย
แสนเสียดายเจ้าสี่ขาหมาจอมซน
อ้างว่ามันแอบเข้าในเล้าไก่
ขโมยไข่จากรังตั้งหลายหน
แถมชอบวิ่งออกไปไล่ผู้คน
รถเกือบชนกันตายตั้งหลายครา
คนจะขายเพราะอยากขายมิใช่หรือ
ด้วยเงินคือจุดหมายใช่รักหมา
คนข้างบ้านแอบสะอื้นกลืนน้ำตา
สงสารหมาพร้อมขึ้งเครียด..คิดเกลียดคน..
2 มีนาคม 2550 12:00 น.
แมวคราว
พบเมนูหรูมากจากนรก
ทั้งสัตว์บกสัตว์น้ำทำอาหาร
เป็นตำรารุ่นปู่รู้มานาน
ถึงรุ่นหลานทำขายกำไรดี
ปลาเก๋าทอดสองแผ่นดินยังดิ้นพล่าน
วางในจานสุกครึ่งล่างอย่างเต็มที่
ครึ่งตัวบนกระแด่วดิ้นยิ่งกินดี
ชายชาตรีกินแล้วเสริมเพิ่มพลัง
มีอีกหนึ่งเมนูว่าปูไต่
น้ำปลาใส่ถ้วยหรูเอาปูขัง
บีบมะนาวเคล้าคลุกสนุกจัง
ปูเก้กังหนีตายตะกายเดิน
เปิดฝาถ้วยเอาส้อมทิ่มจิ้มตัวหนี
อร่อยดีสะใจด้วยไม่ขวยเขิน
ยิ่งแกล้มเหล้าอร่อยลิ้นกินกันเพลิน
เหมือนหยอกเอินศีลธรรมที่ต่ำทราม
กฏแห่งกรรมฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
เป็นความผิดแท้หนอมีข้อห้าม
ยิ่งฆ่าเพื่อความสนุกยิ่งลุกลาม
สนองความสะใจไม่ควรเลย
เลิกความเชื่อผิดมนุษย์สุดวิปริต
ล้วนไฟพิษเผาไหม้โอ้ใจเอ๋ย
เชื่อบาปกรรมทำดีไม่มีเชย
อย่าละเลยเลี้ยวลดกฎแห่งกรรม.
15 กุมภาพันธ์ 2550 10:52 น.
แมวคราว
ค่ำคืนนี้พี่นอนซบหมอนหนุน
ไร้เนื้ออุ่นนิ่มน้องประคองขวัญ
เพียงลมแผ่วแว่วไหวหนาวใจพลัน
นึกคืนวันเนาว์อยู่คู่เคียงครอง
ยามดึกดื่นคืนนี้พี่ไม่หลับ
พลิกตัวกลับไปมาอุราหมอง
ยื่นแขนซ้ายก่ายหมอนแล้วนอนมอง
คิดถึงน้องยามนี้อยู่ที่ใด
ฝรั่งเศสหรือสวิสอิตาลี
เจ้าเนื้อทองของพี่อยู่ที่ไหน
พี่นอนหนาวร้าวทรวงแสนห่วงใย
เฝ้าส่งใจบินหาพะว้าพะวัง
เจอสมาร์ทมาดแมนที่แดนไหน
อย่าหลงลืมหล่อไทยที่อยู่หลัง
จะไปไหนมาไหนให้ระวัง
ยืนเดินนั่งคุณพระช่วยอำนวยพร
ของฝากจากแดนไกลนั้นไม่ต้อง
ขอเพียงน้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน
สวดมนตร์บ้างเถิดเจ้าก่อนเข้านอน
จูบเนื้ออ่อนบนหน้าผากฝากสายลม
ค่ำคืนนี้พี่นอนซบหมอนหนุน
โอ้เนื่ออุ่นพี่เห็นเพียงเส้นผม
กับกลิ่นเนื้อเจือหมอนนอนดอมดม
ฝากสายลมคำหนึ่ง...คิดถึงจัง...
8 กุมภาพันธ์ 2550 11:00 น.
แมวคราว
ใครมาล่วงเกินน้องต้องเจอตบ
ให้สลบคามือคือจุดหมาย
หากพี่โกรธขึ้นมาหูตาลาย
ตบให้ตายแถมขยี้จนบี้แบน
เนื้อตัวน้องเนียนนวลชวนสัมผัส
ขอจำกัดแค่มือพี่นี่เนื้อแน่น
หากแตะน้องเพียงนิดคิดดูแคลน
ต้องบี้แบนแหลกยิบในพริบตา
ไม่ถึงมีดกรีดเชือดจนเลือดสาด
มือพิฆาตคู่นี้สิแน่กว่า
พลังแกร่งแรงดีเข้าบีฑา
เชิญดาหน้ามาทางนี้หาที่ตาย
เสียงสนั่นลั่นห้องร้องท้าส่ง
ยุงบินลงเที่ยวไล่ตบตะปบหาย
วิ่งเต้นแร้งเต้นกาหูตาลาย
จนเมียหน่ายส่ายหน้า..บ้าแล้วเธอ... (อิ ..อิ..)
หน้าส่วนตัว
957
