บุญพร้อม
ตอนนั้น เธองามเลิศ ดูเพริดพริ้ง
จริตยิ่งชวนคิด พิศมัย
เอวองค์อร้าอร่าม งามเกินใคร
เรียมหลงใหลด้วยศรรัก มันปักทรวง
หวังร่วมเรียงเคียงคู่ อยู่เคียงข้าง
จะไม่ร้างห่างนวลเจ้า ให้เศร้าหมอง
ทุกวันคืนจะคอยเฝ้า เคล้าประคอง
จะขอจองนุชนาถ ทุกชาติไป
ตอนนี้ เธอก็ยังดูเลิศ ประเสริฐหนัก
เรียมจมปลักอยู่กับเหย้า เจ้าปัญหา
จะเยื้องย่างถ้าห่างใกล พ้นชายคา
เสียงกานดาตะโกนก้อง มึงลองดู
โอ้อกเอ๋ยอกเรียม จำเจียมจิต
ก็ด้วยฤทธินวลเจ้า เศร้าเหลือแสน
ขึนดื้อรั้นไม่แคล้วน่วม หัวแบะแบน
เจ้าทดแทนพี่แสบนัก ช่างน่ารักจริงๆ