โอไรออน
"........ลมพัดเมื่อยามเช้า
เบื้องหน้าเราภูเขาใหญ่
ใจเราก็ลอยไป
ไกลแสนไกลในความจริง
...แม้อาจเป็นเพียงฝัน
เพราะเรานั้นใช่ทุกสิ่ง
วาดภาพเกินความจริง
แค่พึ่งพิงสิ่งในใจ
...บางครั้งเราอ่อนล้า
ข้างในตาก็สั่นไหว
เหนื่อยล้าอยู่เรื่อยไป
ทดท้อใจในบางครา
...คิดถึงคนที่บ้าน
ครูอาจารย์ระลึกหา
เพื่อนฝูงเคยคุ้นตา
ต้องจากลามาแสนไกล
.....จากหวังจึงได้วาด
ลายเส้นขาดก็แก้ไข
ผิดมากเราเริ่มใหม่
ทำต่อไปให้เป็นจริง
...เพื่อฝันที่วาดไว้
ความตั้งใจคือทุกสิ่ง
โลกของความเป็นจริง
มิใช่สิ่งสวยดังใจ
....มีดำและมีขาว
หอมและคาวคละกันไป
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
เลือกทางใดในทางเดิน
...วันนี้
1301
1
0
หน้าส่วนตัว
