White roses
ใจนะใจ..ทำไม..ไม่หยุดคิด
จิตนะจิต..คิดถึง..แต่ความหลัง
วันที่รัก..จบสิ้น..ใจภินทร์พัง
วันเธอร้าง..จากไป..ไม่กลับมา
อยากจะลืม..ลืมไป..ให้หมดสิ้น
ยังถวิล..หวนไห้..อาลัยหา
อยากจะลืม..แต่กลับจำ..ย้ำติดตา
ทำอย่างไร..ดีนะ..ใจนะใจ
นี่หรือที่..เขาเรียกว่า..รักครั้งแรก
ช่างน่าแปลก..อนิจจา..น่าใจหาย
เจ็บเหลือดี..เจ็บนัก..รักกลับกลาย
"สนิมร้าย..สนิมรัก"..หักอกตรม
รักเอย....รักเจ้า...เข้าฝังจิต
ดั่งเข็มพิษ..ซึมแทรกใจ..ให้ขื่นขม
แพร่ขยาย..พิษร้าย..จนงายงม
ก็สาสม..กับโง่เง่า..ไม่เท่าทัน
ต่อจากนี้..ต้องเสริมใย..ใจหนักแน่น
ล้อมชายแดน..หัวใจ..ลวดหนามกั้น
เอ็ม16..อาร์พีจี..คอยป้องกัน